400.000 Παλαιστίνιοι έχουν εκτοπιστεί. 1200 έχουν σκοτωθεί. Το 80% των θυμάτων είναι άμαχος πληθυσμός. Οι μισοί από αυτούς γυναίκες και παιδιά. Περίπου 50 οικογένειες έχουν εξοντωθεί, τα σπίτια τους βομβαρδίστηκαν ενώ οι οικογένειες αυτές βρίσκονταν εντός των σπιτιών. Η τραγωδία λαμβάνει διαστάσεις πραγματικής σφαγής. Αλλά τα χέρια των Ισραηλινών είναι καθαρά και οι συνειδήσεις τους είναι καθαρές, τόσο ώστε να μπορούν να το φωνάξουν: Φταίει η Χαμάς.
Θα αφήσουμε την εξήγηση αυτής της άρνησης της πραγματικότητας στους ψυχολόγους. Από την εποχή που το Ισραήλ κατηγορούσε τους Παλαιστίνιους ότι σκοτώνουν τα ίδια τους τα παιδιά μέσω του ισραηλινού στρατού (IDF), έχουμε να δούμε τέτοια άρνηση. Μετά από εκκόλαψη χρόνων, η ασθένεια έχει μετατραπεί σε επιδημία. Η εθνική συνείδηση έχει μείνει ακλόνητη σε αυτή τη θηριωδία, και υπάρχουν δυνάμεις που δουλεύουν για να διατηρήσουν αυτή την κατάσταση.
Αλλά ακόμη και μέσα από το κακοήθες σύννεφο της άρνησης, παρόλο που είναι κατανοητό το πόσο εύκολο είναι να κατηγορηθεί για τα πάντα η Χαμάς –το Ισραήλ δεν είχε ποτέ ένα τόσο βολικό εχθρό, ο οποίος να μπορεί να ενοχοποιηθεί για όλες του τις αμαρτίες– επιβάλλεται να αναρωτηθούμε αν φταίει για όλα η Χαμάς. Είναι το Ισραήλ πραγματικά εντελώς αθώο;
Αντικρίζοντας την αιμορραγούσα, κατεστραμμένη Γάζα, έργο ισραηλινών
χεριών, τέτοια άρνηση είναι ακατανόητη.Είναι η Χαμάς μια βίαιη τρομοκρατική οργάνωση; Και πώς γίνεται να είναι πιο βίαιη από τον ισραηλινό στρατό σε αυτόν τον πόλεμο; Μήπως επειδή η Χαμάς δεν ειδοποιεί 80 δευτερόλεπτα πιο πριν ότι θα ρίξει ρουκέτα; Μήπως επειδή οι ρουκέτες της Χαμάς χτυπάνε άμαχο πληθυσμό όπως ακριβώς και οι βόβμες του ισραηλινού στρατού μόνο που το κάνουν πολύ πιο «αποτελεσματικά»; Μήπως επειδή η Χαμάς θέλει να καταστρέψει το Ισραήλ; Αλήθεια, πόσοι Ισραηλινοί θέλουν να καταστραφεί η Γάζα; Εντωμεταξύ όλοι βλέπουν ποιος καταστρέφει ποιον.
Η υποκρισία του Ισραήλ φτάνει στο μέγιστο σημείο της όταν το Ισραήλ ανησυχεί για τους κατοίκους της Γάζας. «Κοιτάξτε πώς η Χαμάς καταπιέζει τους Παλαιστίνιους», διαμαρτύρονται ορισμένοι «δημοκράτες» του Ισραήλ. Η τυρανία της Χαμάς δε συγκρίνεται με αυτή του Ισραήλ. 7 χρόνια πολιορκία της Γάζας και 47 χρόνια κατοχή της περιοχής το αποδεικνύουν αυτό.
Η οικονομία και η κοινωνία της Γάζας έχουν καταστραφεί λόγω της Ισραηλινής πολιορκίας. Αυτών που ανησυχούν για την δημοκρατία στη Γάζα. Αυτών που συγκλονίζονται από τη διαφθορά της κυβέρνησης της Χαμάς και που καταγγέλλουν την ηγεσία της Χαμάς ότι μένει σε πολυτελή ξενοδοχεία ή ότι κρύβεται και ότι η Χαμάς σπαταλά τεράστια ποσά για εξοπλισμούς αντί να δίνει χρήματα για τις δραστηριότητες των παιδιών και για παιδικές χαρές.
Τι γίνεται όμως στο Ισραήλ; Μήπως οι ηγέτες του ζουν σε σκηνές; Μήπως δεν σπαταλώνται τεράστια ποσά για εξοπλισμούς και όχι για την παιδεία και την υγεία; Είναι η Χαμάς φονταμενταλιστική; Μα, το Ισραήλ βαδίζει σε αυτόν τον δρόμο. Καταπιέζει η Χαμας τις γυναίκες; Κακώς, αλλά και το Ισραήλ το κάνει αυτό σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.
Γιατί οι κάτοικοι της Γάζας εξέλεξαν τη Χαμάς αντί να εκλέξουν μια μετριοπαθή ηγεσία; Διότι η μετριοπαθής ηγεσία προσπάθησε επί χρόνια να πετύχει κάτι, το οτιδήποτε, και το μόνο που πήραν από το Ισραήλ ήταν απόρριψη και ταπείνωση. Έδωσε το Ισραήλ έναν λόγο ώστε οι Παλαιστίνιοι να επιλέξουν τη διπλωματία της PLO έναντι της βίαιης αντίστασης της Χαμάς; Μήπως η PLO έφερε τους Παλαιστίνιους πιο κοντά στην ανεξάρτητη κρατική υπόσταση και στην ελευθερία;
Τουλάχιστον η Χαμάς κέρδισε την απελευθέρωση 1.000 κρατουμένων και έχει κερδίσει και το σεβασμό των Παλαιστινίων της Γάζας. Τι έφερε στους Παλαιστίνιους της Γάζας ο πρόεδρος Μαχμούτ Αμπάς; Τίποτε άλλο εκτός από μια φωτογραφία του με τον Μπάρακ Ομπάμα.
Δεν είμαι οπαδός της Χαμάς, το αντίθετο μάλιστα. Αλλά η προσπάθεια του Ισραήλ να ρίξει την ευθύνη στη Χαμάς είναι εξωφρενική. Η διεθνής κοινότητα σύντομα θα κρίνει τη φρίκη αυτού του πολέμου. Μπορεί να επιπλήξει τη Χαμάς αλλά το Ισραήλ θα πρέπει να καταδικαστεί πολύ περισσότερο. Και τότε το Ισραήλ θα πει «για όλα φταίει η Χαμάς». Κι ο κόσμος θα γελάει.
του Gideon Levy
Πηγή: haaretz.com
Μετάφραση: antapocrisis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου