Τρίτη 24 Μαΐου 2016

''ΝΕΑ....ΟΜΙΛΙΑ'' !!!

Εντάξει, το ἐμπεδώσαμε.
Ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες, εἴμαστε τεμπέληδες, ἀπατεῶνες, φοροφυγάδες, ζούσαμε πάνω ἀπό τις δυνατότητες μας χωρίς νά παράγουμε τίποτε καί γιά αὐτό δίκαια υποφέρουμε ὅσα οἱ ἀδιάφθοροι της γῆς ἐπιβάλλουν.
Ὅμως η Γαλλία;
Γιατί η Γαλλία; Καί βιομηχανία ἔχει, καί τουρισμό ἀλλά καί ἕναν πολύ ἀνθηρό πρωτογενῆ τομέα (γεωργία).
Γιατί λοιπόν ἔχει βαλθεῖ ο....''ἀριστερός'' Πρόεδρος της χώρας νά διαλύσει τα ἐργατικά σωματεῖα καί νά ἀκυρώσει Συλλογικές Συμβάσεις;
Το πρόβλημα της Γαλλίας εἶναι ο ἀνεκτά πληρωμένος ἐργάτης;
Η ποιότητα του Κινέζου ἐργάτη ἀφοῦ ἔγινε πρότυπο στήν Ἑλλάδα, στήν Κύπρο, στήν Πορτογαλία καί στήν Ισπανία, θά πρέπει νά εἰσβάλλει καί στή Γαλλία των G7;
Τι ἀκριβῶς συμβαίνει γύρω μας;
Ας ἀνοίξουμε ἕνα παράθυρο στήν ἐσωστρέφειά μας, καί ας ἀνιχνεύσουμε τι συμβαίνει στήν αὐλή μας.
Εἴμαστε οι μόνοι σκλάβοι στά σκλαβοπάζαρα της Νέας Ἐποχῆς ἤ η τάση εἶναι παγκόσμια;
Ἀνθρώπινο πόρο, αναφέρει η Νέα Ὁμιλία την εργατοώρα καί θά πρέπει νά μειωθεῖ η ἀξία της στό ὄνομα της ἀνάπτυξης.
Ἐσύ καί ἐγώ εἴμαστε ο στόχος καί μετά ἀπό κατάλληλη ἐκπαίδευση ἀποδεχθήκαμε την ὑποτίμηση της ἀξίας της ἐργασίας μας, την ὑποτίμηση της ζωῆς μας.
Ἀκούγεται συχνά-πυκνά: «Θά περάσει καί αὐτό».
Κανένας δέν μπορεῖ νά φέρει ἀντίρρηση. Χιλιάδες γενιές τα προηγούμενα χρόνια γεννήθηκαν καί πέθαναν σκλάβοι καί σίγουρα πίστευαν πώς «θά περάσει καί αὐτό».
Γίναμε σκλάβοι, θά γεννήσουμε ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΥΣ σκλάβους.Αποτέλεσμα εικόνας για παγκοσμια σκλαβια
Ἔτσι εἶναι η ζωή.                                                 ( ΝΕΑ ΟΜΙΛΙΑ   Μερικά χρόνια πριν ο Τζωρτζ Όργουελ επινοήσει τη Νέα Ομιλία στο 1984, οι δήμιοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης στη Γερμανία και την Πολωνία χρησιμοποιούσαν ήδη μια άτυπη διοικητική γλώσσα που έμοιαζε πολύ με τη Νέα Ομιλία, και ήταν απαλλαγμένη από ηθικά νοήματα. Ο Michel Borwicz στο βιβλίο του Γραφτά των Μελλοθανάτων από τη Ναζιστική Κατοχή 1939-1945 (Εκδόσεις Μπουκουμάνη, Αθήνα, 1997) μελετάει την τεχνητή διάλεκτο που χρησιμοποιούσαν οι Ες-Ες με σκοπό να ξεγελάσουν τα θύματα τους, που ήταν παράλληλα κι ένα λεξιλόγιο διοικητικό, απαλλαγμένο από συναισθηματικό περιεχόμενο, ώστε να μπορούν να κάνουν τη «δουλειά» τους χωρίς ενοχές. Με τον τρόπο αυτό, οι δολοφόνοι έχαναν την ηθική τους φυσιογνωμία, οι δολοφονημένοι το ανθρώπινο πρόσωπο τους, και τα βασανιστήρια τη συγκινησιακή τους  όψη.)                                            

Δεν υπάρχουν σχόλια: