Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

ΤΙ ΞΑΝΑ....ΖΟΥΜΕ !!!

Ξεπερνάει τα όρια της πολιτικής αλητείας, της ιστορικής βεβήλωσης, της καπηλείας, της ελεεινής συμπεριφοράς. Ψάχνεις να βρεις λέξεις και αδυνατείς προσπαθώντας έστω και γραπτά, να εκτονώσεις στο ελάχιστο την αηδία, τον θυμό, την οργή που σου προκαλεί η ανάρτηση –στο twitter- που έκανε η φυλλάδα «Αυγή» την οποία βλέπουμε στην φωτογραφία. Σπανίως κόμματα της Αριστεράς έχουν περιπαίξει τη λογική, έχουν ατιμάσει την ηθική κι έχουν διασύρει την ιδεολογία τους όσον ο Α. Τσίπρας και το κόμμα του.
Σε τι ελπίζουν; Σε ένα λέγε-λέγε - λέγε, ό, τι μείνει κι όπου βγάλει; Τόσο μπορούν; Πέστε μου ένα (αριθμός 1) μέτρο, που έφεραν ως αντιστάθμισμα στα εγκληματικά μέτρα που δέχθηκαν να επιβάλουν. Ενα! Ούτε ένα. Ενώ αντιθέτως βροχή, βροχή φωτιάς κι Αρμαγεδδών, οι διαταγές που εκτελούν.
Κι επιπλέον διαπράττουν το αίσχιστο: φορτώνουν στον λαό τον φόνο του εαυτού του.

«Μας ψηφίσατε, δεν μας ψηφίσατε»; ερωτούν ξεδιάντροπα εκείνους που φόβισαν, εκείνους που εξαπάτησαν.
Σπανίως μια μετάλλαξη λαμβάνει σάρκα και οστά σε τέτοιο βάθος και με τέτοια ταχύτητα.
Ο κ. Τσίπρας μιμείται πλέον τον μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου, με όλο και πιο ανατριχιαστικό τρόπο.
Ομιλεί με τη σύνταξη του Ανδρέα, τις παύσεις του Ανδρέα, τη στίξη του Ανδρέα.
Και το πιο ανατριχιαστικό, όλο και πιο έντονα πια η φωνή του θυμίζει τη φωνή του Ανδρέα.
Ανατριχιαστικό, αλλά αναμενόμενο, διότι όσο πιο κούφιος είναι ο μίμος, τόσο πιο έντονη ακούγεται η ηχώς του ινδάλματός του.
Σπανίως ένας πολιτικός έχει μιμηθεί τόσους πολλούς και τόσα πολλά.
Ο Α. Τσίπρας μιμείται την πολιτική Σαμαρά, τους τρόπους του Βενιζέλου και το στιλ του Ανδρέα.
Τον μόνον που δεν μιμείται ο κ. Τσίπρας είναι τον σύντροφο Τσίπρα που πολλοί πίστεψαν, που βοήθησαν, που αγάπησαν. Ο Τσίπρας τώρα είναι ο πρωθυπουργός του τρίτου και των προηγούμενων Μνημονίων, είναι τύπος που ο Βαλς «τον ζηλεύει», ο Ντάισελμπλουμ «τον θαυμάζει» και που οι Αμερικάνοι «του βγάζουν το καπέλο».

Δεν υπάρχουν σχόλια: