ΤΟ ΙΡΑΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ !!!

Μπορεί να μη ζούμε σε ένα θεοκρατικό καθεστώς, αλλά στην πράξη πολλά πράγματα τείνουν να διαψεύσουν αυτήν την εκτίμηση. Ο εργασιακός Μεσαίωνας δε θα μπορούσε άλλωστε παρά να συμβαδίζει με μεσαιωνικές καταστάσεις και στο εποικοδόμημα. Και αυτό μένει ως αλάνθαστο κριτήριο για τον πραγματικό βαθμό προοδευτικότητας διαφόρων ‘αριστερών’ κυβερνήσεων, που έρχονται, παρέρχονται, μα η Εκκλησία μένει. Εφόσον η Εκκλησία έχει τη δύναμη να ανεβοκατεβάζει υπουργούς και να επιβάλλει το μάθημα των θρησκευτικών, γιατί να μην καθορίζει και το περιεχόμενό του;

Οι παλιότεροι μπορεί να θυμούνται ένα άλλο αντίστοιχο εγχειρίδιο που έκανε κριτική στο “Άσε με να κάνω λάθος” του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, που επικαλούνταν το… όνομά Του, επί ματαίω (“μην παριστάνεις το θεό”). Πλέον τέτοια λάθη δε γίνονται και το μαχαίρι της λογοκρισίας φτάνει -επιτέλους- στο κόκαλο.

Και μη χειρότερα…