ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ''ΒΙΑΓΚΡΑ'' ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ !!!

Η άγρια αυτή αγκινάρα με το χαρακτηριστικό άσπρο άνθος και τα σε μεγάλη έκταση απλωμένα στο έδαφος αγκαθωτά φύλλα της, προτιμά τις παραθαλάσσιες περιοχές της πατρίδας μας. Είναι φυτό με ενδιαφέρουσα κατανομή στην Πελοπόννησο και στο Αιγαίο. Τη συναντάμε στην Κρήτη και τη Νότια Ελλάδα. Εκτός Ελλάδας θα τη βρούμε μόνο στην Κύπρο. Στα δε Κύθηρα συναντιέται μόνο στο βόρειο κυρίως μέρος του νησιού.
Επιστημονική ονομασία:
Cynara cornigera, Κινάρα η κερατοειδής
Οικογένεια:
Compositae
Κυθηραϊκή ονομασία:
Άγρια Αγκινάρα
Ονομασία σε άλλα μέρη της Ελλάδας:
Άγρια Αγκινάρα
Συλλογή:
Από το Μάρτιο έως τον Απρίλιο μπορούμε να βρούμε αγκινάρα έτοιμη για να την καταναλώσουμε.  Θα τη βρούμε σε ακαλλιέργητες, πετρώδεις εκτάσεις.
Ιδιότητες:
Η αγριαγκινάρα ενδείκνυται σε ηπατικές παθήσεις. Είναι βότανο τονωτικό, χολαγωγό και προπάντων  αφροδισιακό Ο ωραίος παππούς στη φωτογραφία, ονομαζόταν Βασίλης Τζώρτζης και είναι πολλοί οι Πατρινοί που κάτι θα θυμηθούν βλέποντάς τον να ποζάρει με το καπέλο του μπροστά από τις καλλιέργειές του, σε ένα θερινό καρέ του χθες.
Ο κυρ Βασίλης, που κάτι θυμίζει στους περισσότερους από τους Πατρινούς που πρόλαβαν τις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70, ήταν ένας από τους πιο αγαπημένους μικροπωλητές που πούλαγαν  τσίτσιρι, σύκα και αγκινάρες με αλάτι στις κεντρικές πλατείες και τις γειτονιές της πόλης.

Την φωτογραφία την αλιεύσαμε από την εγγονή του Ρούλα Σκαναβή, η οποία θυμάται με νοσταλγία τον παππού Βασίλη να διαλαλεί τους λατρεμένους καλοκαιρινούς  «μεζέδες» των πιτσιρικάδων, τις αγκιναρούλες και το αξεπέραστο τσίτσιρι, μια χούφτα δηλαδή από χλωρά ρεβύθια μέσα στο τρυφερό τους κέλυφος, επάνω στο καταπράσινο κλαράκι τους.

Ο Βασίλης Τζώρτζης ήταν λεβεντάνθρωπος, ψηλός και καμαρωτός. Τα  κτήματα τα είχε προς το ραντάρ και έμενε στην Αρόη, ενώ έκανε τη δουλειά του πωλητή χλωρών καρπών και του πωλητή φρούτων μέχρι και τη δεκαετία του ’70.
Αγαπημένες πλατείες για τους πωλητές χλωρών καρπών ήταν τα Ψηλά Αλώνια, η πλατεία Μαρούδα, η Ομόνοια, αλλά και η Αγίου Νικολάου χαμηλά στο ύψος της Κορίνθου και της Μαιζώνος, εκεί δηλαδή που συναθροίζονταν πελάτες καταστημάτων.

Τα τσίτσιρι, τα χλωρά μύγδαλα και οι αγκινάρες ήταν άλλωστε καλός μεζές και για το ούζο.
Κάποτε μάλιστα οι επισκέπτες της Πάτρας βλέποντας τους Πατρινούς να τρώνε τις αγκινάρες έλεγαν χαριτολογώντας ότι κάθε Μάη οι Πατρινοί τρώνε τα νύχια τους.