1. Η αποποινικοποίηση της χρήσης στηρίζεται στο δικαίωμα αυτοδιακινδύνευσης που έχει κάθε ελεύθερο άτομο. Ετσι θεωρείται αδιανόητο να τιμωρείται ποινικά και να διαπομπεύεται κοινωνικά όποιος συλλαμβάνεται απλώς να κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών.
2. Η αποποινικοποίηση της χρήσης συνδυάζεται με πολύ ελαφρές κυρώσεις και για την κατοχή ναρκωτικών προς ίδια χρήση. Η αντίληψη που επικρατεί είναι ότι εάν κριθεί επιλήψιμη, να τιμωρείται ως πταίσμα.
3. Διαφοροποιείται η ποινική μεταχείριση των μικροδιακινητών. Τα γνωστά μας «βαποράκια» προτείνεται να τιμωρούνται με ποινές σε βαθμό πλημμελήματος.
4. Διευρύνεται και γίνεται αναλογικότερο το πλαίσιο ποινών στα κακουργήματα. Προτείνεται η επιβολή κάθειρξης να ξεκινά από τα 5 έτη και όχι τα 10 που είναι σήμερα. Παραμένει η κλιμάκωση ώς τα ισόβια αλλά για πολύ βαριές και διακεκριμένες περιπτώσεις εμπορίας, π.χ. εις βάρος ανηλίκων, με όπλα, στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης κ.ά.
5. Υπάρχει η σκέψη να καθορίζεται η βαρύτητα της κατηγορίας και της ποινής για τα κακουργήματα όχι από την ποσότητα αλλά από την αξία των ναρκωτικών. Αυτό ίσως εξομαλύνει τη συχνά δυσανάλογη μεταχείριση εις βάρος όσων συλλαμβάνονται να διακινούν τα λεγόμενα «ελαφρά» ναρκωτικά σε σχέση με όσους εμπορεύονται ηρωίνη και κοκαΐνη.
6. Οι αποδεδειγμένα εξαρτημένοι χρήστες, που κατηγορούνται και για άλλα μικροαδικήματα, θα οδηγούνται υπό προϋποθέσεις σε κέντρα θεραπείας εκτός φυλακής. Η πραγματογνωμοσύνη θα γίνεται με ψυχολογικά, σωματικά και κοινωνικά κριτήρια.
7. Προτείνεται να μην υπάρχει ευνοϊκή μεταχείριση των εξαρτημένων χρηστών όταν αυτοί εμπλέκονται σε υποθέσεις μεγάλης διακίνησης ναρκωτικών.
Η νομοθετική αλλαγή αποτελεί, εκ των πραγμάτων, κι έναν τρόπο αποσυμφόρησης του βεβαρημένου σε πληθυσμό και ναρκωτικά σωφρονιστικού συστήματος.
Την ίδια ώρα, έχει ποινικοποιηθεί το κάπνισμα... Όμορφος κόσμος, σοσιαλιστικά φτιαγμένος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου