Το εστιατόριο ''Μπαζαγιάζι''στην Θεσσαλονίκη, βρίσκεται στο ιδιαίτερο σημείο μέσα στη στοά της νέας
αγοράς Μοδιάνο και προσφέρει παραδοσιακή ελληνική και μεσογειακή
κουζίνα.
Η περιοχή και η διακόσμηση του χώρου σας μεταφέρουν σε παλαιότερες
εποχές, ενώ το σκηνικό θυμίζει παλιά ουζερί της Πόλης. Τα μαρμάρινα
τραπεζάκια, με τις μαύρες ψάθινες καρέκλες και οι παλιές διαφημίσεις
στους τοίχους είναι γνήσια χαρακτηριστικά της ρετρό, παραδοσιακής
διακόσμησης. Εδώ θα βρείτε πλούσιο μενού από ουζομεζέδες, φρέσκα ψάρια
ημέρας και κρεατικά στις καλύτερες τιμές. Με άνεση και χαλαρότητα, θα
δοκιμάσετε παραδοσιακά ορεκτικά, τυροποιτάκια, πίτες και σαλάτες μέχρι
μαγειρευτά και πιάτα της ώρας. Πολύ κοντά στην Πλατεία Αριστοτέλους με την πλάτη στην θάλασσα,
ανεβείτε την οδό Αριστοτέλους, περάστε την Τσιμισκή και κάντε αριστερά
στο πρώτο στενό. Στο δεξί σας χέρι στην πρώτη στοά.
Το ''Μπαζαγιάζι''
σημαίνει, φυσικά, "μπάζει αγιάζι", δηλαδή
έχει κρύο ρεύμα αέρα, που όμως και αυτό η παρουσία του Χαρίλαου το έχει
μετατρέψει σε ζεστή ατμόσφαιρα. Όσο
σπάνια είναι η λέξη άλλο τόσο σπάνια είναι και η κουζίνα του, με
αναφορές στην Πολίτικη παράδοση. Ο τρόπος που μαγειρεύουν τα θαλασσινά
είναι μαγικός ενώ τα συνηθισμένα, όπως πατάτες τηγανιτές και πράσινες
σαλάτες, είναι σπιτικά και υπέροχα.Το μέρος δεν ενδείκνυται για γρήγορο
φαγητό. Πρόκειται για στέκι της πόλης, με υπέροχη, ρετρό ατμόσφαιρα που
σε προκαλεί και σε προσκαλεί να κάτσεις, να απολαύσεις το περιβάλλον, να διασκεδάσεις,
παρατηρώντας τους διάφορους τύπους που σαν πολύβουο μελίσσι είτε περνάνε από εδώ συνεχώς ή
κάθονται για ένα ποτηράκι για να χαλαρώσουν.
Εάν καθήσετε για φαγητό
στην Θεσσαλονίκη σε ένα μέρος, αυτό πρέπει να είναι το ''Μπαζαγιάζι''οι
γεύσεις και η ατμόσφαιρα συνοψίζουν την πόλη όσο κανένα άλλο. Θεσσαλονίκη....χωρίς να πάτε στο''Μπαζαγιάζι''δεν λέει.Σας το λέω υπεύθυνα. Ναί γιά !!!
Ο Μάικλ Κλαρκ Ντάνκαν (Michael Clarke Duncan), ήταν ένας Αμερικάνος ηθοποιός του κινηματογράφου γνωστός κυρίως για το ρόλο του Τζον Κόφι στην ταινία ''Το Πράσινο Μίλι'' (The Green Mile, 1999), για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου. Γεννήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου του 1957 στο Σικάγο. Μεγάλωσε χωρίς πατέρα, μόνο με την μητέρα και μια αδελφή του. Πριν προταθεί για Όσκαρ, πριν αγγίξει τις καρδιές του κόσμου με τα δακρυσμένα του μάτια και το απαλό άγγιγμα του χεριού του, ο Michael Clarke Duncan έσκαβε χαντάκια στην εταιρεία φυσικού αερίου του Σικάγο.
Ήταν μια εντυπωσιακή παρουσία, γεμάτη δύναμη… αλλά εκπληκτικά ντροπαλός.
Η μητέρα του, που τον μεγάλωσε μόνη της, του έλεγε πάντα:
«Το κορμί σου είναι ένα δώρο, αλλά η αληθινή σου δύναμη είναι η τρυφερότητά σου.»
Για χρόνια δούλευε ως πορτιέρης σε νυχτερινά κλαμπ, προστατεύοντας διασημότητες.
Φύλαγε σώματα, ενώ ονειρευόταν να αγγίζει ψυχές στη μεγάλη οθόνη.
Αλλά κανείς δεν πίστευε σ’ αυτόν.
«Πολύ μεγαλόσωμος», έλεγαν.
Έλεγαν κι ότι είναι «πολύ καλός».
Η ιστορία λέει πως μια μέρα, στα γυρίσματα του Armageddon, ο Bruce Willis τον είδε να κλαίει.
Δεν ήταν υποκριτική.
Ήταν πόνος. Αλήθεια.
Και εκείνη τη στιγμή σύμφωνα με τον θρύλο ο Bruce κατάλαβε πως είχε βρει τον John Coffey: τον γλυκό γίγαντα, που φαινόταν τρομακτικός απέξω, αλλά μέσα του ήθελε μόνο να βοηθήσει.
Λένε ότι ο Michael έκλαιγε σε κάθε σκηνή του Πράσινου Μιλίου.
Δεν το έπαιζε θυμόταν.
Ίσως του έρχονταν στο νου τα λόγια της μητέρας του.
Ίσως τα βλέμματα των ξένων.
Ίσως το βάρος της παρεξήγησης.
«Η δύναμη δεν είναι να μπορείς να χτυπήσεις.
Μερικές φορές είναι να μπορείς να σταθείς όρθιος… χωρίς να λυγίσεις.»
Όταν πέθανε το 2012, ο κόσμος δεν θρήνησε για τους μυς του.
Τα δάκρυα έπεσαν για την ψυχή του.
Γιατί καμιά φορά, οι πιο μεγαλόσωμοι είναι και οι πιο ευαίσθητοι.
Και μερικές φορές, ένας γίγαντας δεν χρειάζεται να φωνάξει.
Αρκεί να βρεθεί κάποιος που να πιστέψει σ’ αυτόν......
Κάτι
τέτοιες μέρες, στις 4 του Ιούνη 2007, έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος
ηθοποιός Σωτήρης Μουστάκας. Γεννήθηκε το 1940 στη Λεμεσό της Κύπρου και
σπούδασε μουσική και στη συνέχεια στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Λαϊκός
ηθοποιός με πηγαίο κωμικό ταλέντο, ιδιαίτερο χιούμορ και εκφραστικά
μέσα, δεν άργησε να καθιερωθεί στο θέατρο και να ερμηνεύσει ρόλους με
μεγάλη επιτυχία. Η επιθεώρηση ήταν το είδος που ο Σωτήρης Μουστάκας κατείχε όσο λίγοι.
Ήταν ένας από τους λίγους ηθοποιούς που μπορούσε να «κρατήσει ένα
θέατρο» μόνος πάνω στη σκηνή. Η σκηνή της επιθεώρησης ήταν τα δικά του
νερά. Εκεί ξεδίπλωνε το απέραντο υποκριτικό χάρισμά του, πρόσφερε στο
κοινό τα πλούσια εκφραστικά του μέσα, το πηγαίο χιούμορ που τον διέκρινε
σαν άνθρωπο και αυτοσχεδιασμούς – κανονικά μαθήματα υποκριτικής,
σκορπώντας απλόχερα γέλιο μέχρι δακρύων. Από τις αγαπημένες του στιγμές, όπως και ο ίδιος έχει πει, όταν
υποδυόταν γυναικείους χαρακτήρες, όπως στο παρακάτω βίντεο από
επιθεώρηση της… πασοκικής εποχής πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της
Αθήνας. Ο Σωτήρης Μουστάκας σε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, υποδύεται
σπαρταριστά μια υστερική κυρία που μισεί τους κομμουνιστές και τους
ξένους και ομνύει στην 4η Αυγούστου και τον Χίτλερ. Έναν κανονικό θηλυκό
χρυσαυγίτη, δηλαδή, μια δεκαετία πριν η εγκληματική ναζιστική συμμορία
μπει στη Βουλή… Πολλές είναι οι ερμηνευτικές επιτυχίες του σε κωμωδίες
και επιθεωρήσεις, όπως πολλές και οι ταινίες που έπαιξε. Όμως λίγες
φορές του δόθηκε η δυνατότητα να παίξει σε κλασικά έργα, όπως ο ίδιος
ήθελε. Δείτε μερικές μόνο ατάκες και… θα καταλάβετε:
«Εγώ μεγάλωσα σε σπίτι με αρχές. Ο πατέρας μου ήταν βασανιστής του ΕΑΤ-ΕΣΑ στην εθνοσωτήριο κυβέρνηση της 21ης Απριλίου…»
«Ανοίχτε
τα μάτια σας, η πατρίς κινδυνεύει! Από Ελλάς Ελλήνων χριστιανών
καταντήσαμε Ελλάς Ελλήνων μωαμεθανών. Γεμίσαμε από αραπάδες, Ινδούς,
Πακιστανούς, Αλβανούς…που μπαίνουν οι Αλβανοί στα σπίτια μας και βιάζουν
τις Ελληνίδες…Πού θα πάει αυτή η κατάσταση;! Εμένα γιατί δε με
βιάζουν;! Ελληνίδα δεν είμαι κι εγώ;…»
«Δεν
μπορώ τους κομμουνιστάς καθόλου…μου τη δίνουν. Όταν έρθουμε στα
πράγματα στη Μακρόνησο θα τους στείλουμε πάλι. Με πρώτη την αρχηγό τους,
την Παπαρήγα…Αυτή να μένει στο σπίτι του λαού κι ο βασιλεύς μας ο
Κωνσταντίνος να μένει στο νοίκι! Και ν’ αναγκάζεται να παίρνει απ’ τη
Δανία δανεικά για να ζήσει…»
Ας απολαύσουμε όμως τον αξέχαστο και για πάντα αγαπημένο Σωτήρη Μουστάκα:
Η
γιορτή της Mητέρας ή Ημέρα της Μητέρας είναι κινητή εορτή προς τιμήν της
μητέρας και γιορτάζεται κάθε χρόνο την δεύτερη Κυριακή του μήνα Μάη.
Εγκαθιδρύθηκε λέει το wikipedia τον 20ό
αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικάνικο κίνημα των
γυναικών. Η Αμερικανίδα Ann Maria Reeves Jarvis διοργάνωσε για πρώτη
φορά το 1865 ένα κίνημα με το όνομα Mothers Friendships Day και συναντήσεις με το όνομα Mothers Day Meetings,
κατά τις οποίες οι μητέρες αντάλλασσαν απόψεις και εμπειρίες. Το 1870 η
Julia Ward Howe διοργάνωσε μια εκδήλωση φιλειρηνικής συγκέντρωσης
μητέρων με το σλόγκαν peace and motherhood με σκοπό, τα παιδιά να μην στέλνονται στον πόλεμο.
Ημέρα της Μητέρας στην καρδιά του Μάη
λειτουργεί τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες αλλά και τους
ηλικιωμένους ως μια ευκαιρία για να ανακαλύψουμε και να αγαπήσουμε την
Μητέρα που είναι σε κάθε ηλικία πιο κοντά μας.
Όταν
γίνεσαι μητέρα, γίνεσαι μητέρα όλων των παιδιών. Από εδώ και στο εξής
κάθε πληγωμένο, εγκαταλελειμμένο, φοβισμένο παιδί είναι δικό σου. Ζεις
μαζί με τις βασανισμένες μητέρες κάθε φυλής και πιστεύεις μαζί τους και
θρηνείς μαζί τους. Επιθυμείς να παρηγορείς όλους τους απελπισμένους. Μητρότητα είναι η επιλογή που κάνεις κάθε μέρα, να βάζεις την ευτυχία
και την ευημερία κάποιου άλλου πάνω από τη δική σου, να διδάσκεις τα
δύσκολα μαθήματα, να κάνεις το σωστό ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρη ποιο
είναι το σωστό… και να συγχωρείς τον εαυτό σου, ξανά και ξανά, που τα
κάνεις όλα λάθος. Η πιο τρυφερή λέξη του κόσμου σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Ήξερες πως λέγεται στα Ουγγρικά ή στα Κινέζικα;
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, ένα αυτοκίνητο αποτελεί κάτι περισσότερο από
ένα μέσο μεταφοράς: το αυτοκίνητο έχει την τάση να γίνεται μία προέκταση
του εαυτού μας. Τα οχήματα που επιλέγουμε φανερώνουν αρκετά πράγματα
για τις αξίες, το χαρακτήρα και τον τρόπο ζωής μας. Το αυτοκίνητο της
επιλογής μας αποτελεί ένα παράθυρο στον τρόπο ζωής που έχουμε
διαμορφώσει και στην αίσθηση του προσωπικού μας στυλ, ανεξάρτητα από το
αν έχουμε επιλέξει να οδηγούμε ένα φανταχτερό σπορ αυτοκίνητο που
αποπνέει έναν αέρα περιπέτειας ή ένα παλιό μοντέλο που περισυλλέξαμε για να το διατηρήσουμε. Όλα τα
αυτοκίνητα με τα οποία έχω ζήσει έχουν μία θέση στη μνήμη μου. Το καθένα
φορτώθηκε στιγμές από τη ζωή μου, εμπειρίες, παθήματα - ταυτίστηκε με
ανθρώπους, εποχές, καταστάσεις. Αυτά
τις καλές εποχές όπου άλλαζα αυτοκίνητο κάθε 5 - 6 χρόνια. Τώρα που μαζί
με την Ελλάδα φτώχυνα κι εγώ, έχω αυτή τη φορά το ίδιο αμάξι επί 3
χρόνια και δεν προβλέπω να το αλλάξω. Ευτυχώς που μου άρεσε πάντα.Πάμε λοιπόν.......
Peugeot 304
Το Peugeot 304 ήταν ένα μεσαίο αυτοκίνητο οικογενειακού
χαρακτήρα που παραγόταν από το γαλλικό εργοστάσιο για ένδεκα χρόνια, από το
φθινόπωρο του 1969 μέχρι τον Μάιο του 1980. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά
επίσημα στο κοινό του αυτοκινήτου στο Σαλόνι του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του
1969. Η παραγωγή του επιτυχημένου μικρού sedan στις γραμμές συναρμολόγησης του
εργοστασίου της Peugeot στο Sochaux ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1979, ενώ η
έκδοση Break (estate) συνεχίστηκε μέχρι την άνοιξη του 1980.
Renault 5 Alpine
Τα μικρά
Renault βρέθηκαν στο δρόμο που χάραξαν άλλοτε τα Mini Cooper και μετέφεραν στη
δεκαετία του '80 κάτι από το άρωμα εκείνης της εποχής.Το μοντέλο αποτελεί ορόσημο για τη Renault, καθώς έχει αφήσει το
στίγμα του στην μάρκα, στην εταιρεία γενικότερα, αλλά και σε μια
ολόκληρη εποχή. Tο Renault 5 ήταν πολύ μπροστά από τα περισσότερα αυτοκίνητα της εποχής
του. Το Renault 5 ήταν απόλυτα προσαρμοσμένο στις ολοένα και πιο
αναβαθμισμένες απαιτήσεις της κοινωνίας, με την αστική τάξη να
αναδύεται, τα προάστια των πόλεων να γίνονται πολυπληθέστερα, τα
supermarkets να αυξάνονται και μαζί και η γυναικεία χειραφέτηση. Η
Renault έκανε μια πολύ γενναία κίνηση παρουσιάζοντας ένα 3θυρο hatch μαζικής παραγωγής.
BMW 316
Για πάνω από
40 χρόνια, η BMW Σειρά 3 αντιπροσωπεύει τη δυναμική οδηγική απόλαυση όσο κανένα
άλλο αυτοκίνητο. η BMW Σειρά 3 κατέκτησε όλες τις κατηγορίες ηλικιών. Με τη
χαρακτηριστική ισορροπία μεταξύ ευελιξίας, λειτουργικότητας και ασφάλειας, όλα
τα μοντέλα της BMW Σειράς 3 παραμένουν ιδιαίτερα δημοφιλή μέχρι σήμερα.Η εξέλιξη της Σειράς 316 ξεκίνησε το 1981, ενώ μάλιστα η προκάτοχος BMW 316 είχε μόλις τότε παρουσιαστεί και δεν είχε ακόμα προλάβει να κυκλοφορήσει στην αγορά. Όσο η δεκαετία του 1980 προχωρούσε, η εξωτερική αισθητική του νέου μοντέλου επηρεάστηκε έντονα από τις νεότερες ανάγκες για βελτίωση της αεροδυναμικής, επιβάλλοντας έτσι ένα πιο σφηνοειδές προφίλ, με ενιαίο κάλυμμα στους έως τότε δίδυμους μπροστινούς προβολείς και με πιο καμπυλωτούς εξωτερικούς καθρέφτες. Μετά από αρκετές βελτιωτικές πινελιές στο ντιζάιν, η τελική
αισθητική διαμορφώθηκε οριστικά το 1988 και η νέα 316 μπήκε στην παραγωγή.
Ford
CapriΕμπνευσμένο από την μεγάλη επιτυχία που σημείωσε η Mustang, το Ford Capri
δημιουργήθηκε προκειμένου να προσφέρει το προσιτό στυλ και τις επιδόσεις ενός
σπορ κουπέ οχήματος στους Ευρωπαίους πελάτες. Ο σχεδιασμός του αυτοκινήτου
ξεκίνησε πολύ νωρίτερα από την επίσημη παρουσίασή του το 1969 στην Έκθεση
Αυτοκινήτου των Βρυξελών, με τον αμερικανό σχεδιαστή Philip T. Clarke να
δημιουργεί τα πρώτα σχέδια του εμβληματικού κουπέ ήδη από το 1965
Autobianchi A112
Abarth
To 1969, η Fiat παρουσίαζε στο
Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο το Autobianchi A112, ένα δυνατό αντίπαλο του ήδη
καταξιωμένου Mini. Μεγαλύτερο, πιο σύγχρονο και πολυτελές από τον Βρετανό
αντίπαλο του, το 2πορτο Α112 ήταν ένα συμπαγές προσθιοκίνητο μοντέλο που έγινε
αμέσως εμπορική επιτυχία με μεγάλες λίστες αναμονής. Το 1971 και ενώ πλέον η
Abarth αποτελούσε κομμάτι του Groupo Fiat, ο Carlo Abarth δημιούργησε το A112
Abarth.
CITROEN AX SPORT
Με 95 άλογα και μικρό βάρος, το AX Sport ήταν ένα GTi
τσέπης με ψυχή. Χώρια που η τιμή το έκανε προσιτό σε κάθε νέο. Στενά συνδεδεμένο
με το βασικό AX με το 1.400άρι μοτέρ, το Sport ξεχώριζε από το επιθετικό
παρουσιαστικό του. Άσπρο, με κόκκινο διακριτικό «ΑΧ SPORT» χαμηλά στις πόρτες,
εμπρός προφυλακτήρα με ενσωματωμένα τα φώτα-καρφιά και ζάντες στο χρώμα του
αυτοκινήτου έδειχνε ό,τι ήταν. Κάτω από το καπό, το 4κύλινδρο 1.400άρι μοτέρ
της Peugeot
CITROEN C4 COUPE 1.4 16V VTR
Το Citroën C4 είναι μικρομεσαίο οικογενειακό αυτοκίνητο της κατηγορίας C, που αρχικά κατασκευάστηκε από
τη Γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Citroën,
από τον Αύγουστο του 2004 έως τον Μάιο του 2018, σε δύο γενιές. Το C4 πρώτης γενιάς ήταν το αποτέλεσμα ριζικής εσωτερικής
ανανέωσης. Το συγκεκριμένο μοντέλο εξελίχθηκε στα πρώτα έτη του 21ου αιώνα, για να αντικαταστήσει το γηρασμένο πλέον Citroën
Xsara. Γενικότερα, επίσης, το ζήτημα της ανανέωσης της συνολικής παλέτας
των μοντέλων της μάρκας, ήταν τότε κρίσιμο για τη Citroën. Η
εταιρεία επί πολλές δεκαετίες είχε κερδίσει μεγάλη δημοτικότητα και ίματζ για
τα αντισυμβατικής, ενίοτε ακόμα και επαναστατικής, σχεδίασης μοντέλα της
VOLKSWAGEN GOLF TDI 1600cc / 115hp
Διαχρονικό.
Καινοτόμο. Με δυναμικό design και τεχνολογίες
αιχμής αποτελεί το πιο επιτυχημένο μικρό Hatchback στην
αγορά αυτοκινήτου. Με πάνω από 37 εκατομμύρια οχήματα να έχουν
παραδοθεί σε περισσότερες από 70 χώρες, το Golf είναι ένα από τα πιο
επιτυχημένα και πιο εμπορικά αυτοκίνητα που έχουν κατασκευαστεί ποτέ.
Φέτος, το μοντέλο θρύλος για την παγκόσμια αυτοκίνηση, συμπληρώνει τα 50ά
γενέθλιά του και αποδεικνύει πως είναι μια σταθερή αξία που εξελίσσεται
διαχρονικά. Μέχρι σήμερα, έχουν κυκλοφορήσει 8 γενιές Golf, με παραγωγή που φτάνει τα 27.190.000 αντίτυπα τον Μάιο του 2010. Το 2019 έφτασε τα 35.000.000 εκατομμύρια αυτοκίνητα, από τα οποία τα 26 εκατομμύρια κατασκευασμένα στο Βόλφσμπουργκκαι όπως είπαμε στην αρχή δεν προβλέπω να το αλλάξω.....