Οι άνθρωποι στο Σύνταγμα άλλαξαν χρόνο με τον πιο ανθρώπινο τρόπο που γίνεται. Με την αντίθεση σε έναν πόλεμο, την Αλληλεγγύη στους απλούς ανθρώπους που σκοτώνονται και τη μελωδία του Αγώνα που συνεχίζεται.Ούτε διάβασαν και πιθανότατα δεν έχουν καν τη νοητική ικανότητα να
καταλάβουν.
Η παράσταση του Φοίβου Δεληβοριά (άλλος τραγουδιστής που
δεν τους αρέσει για τα όσα καιρούς λέει στις συνεντεύξεις του και φυσικά
για το συγκινητικό τραγούδι που είπε για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα
Τέμπη) ήταν στην πραγματικότητα μια προσαρμογή της γνωστής «Ταράτσας
του Φοίβου» με σατιρική διάθεση. Ο Φοίβος Δεληβοριάς που απάντησε σε φασιστοαμοιβάδες για τη Νατάσσα Μποφίλιου και τη δωρεά της μικρής αμοιβής της στο Σωματείο της.
Τους ενδιαφέρει μόνο να χύσουν αντιπροοδευτικό, αντιαριστερό,
αντικομμουνιστικό, αντιανθρωπιστικό δηλητήριο, ανεξάρτητα από αν τελικά
θα γίνουν ρεζίλι. Αυτό ακριβώς είναι που τους ενοχλεί, τίποτα άλλο. Απλά ντρέπονται να το
πουν. Σε παλιότερους, χαλεπούς καιρούς, θα ζητούσαν να τη στείλουν στη
Μακρόνησο ή στη Γυάρο και μετά θα περηφανεύονταν, σαν κοκόρια, για το
κατόρθωμά τους, στο καφενείο, στους ομοϊδεάτες τους.Τα
συστημικά Μ.Μ.Ε. επιτίθονται με λύσσα στον κόσμο της τέχνης που δεν
προσκυνά την κυβέρνηση και την αναμασημένη προπαγάνδα της. Και δυστυχώς όλοι βρίσκουν τη φωνή τους να αντηχεί από το στόμα του Άρη
Πορτοσάλτε, τον οποίο δεν συγκαταλέγω προφανώς στην παραπάνω κατηγορία. Ο
Άρης είναι αρκετά έξυπνος και κάνει κάτι άλλο, τελείως συνειδητά.
«Αν οι φωτογραφίες που κυκλοφορούν στα social media είναι αληθινές, ο
κύριος Δούκας θα μπορούσε να πει: “Κάνω πρωτοχρονιά για το ΠΑΣΟΚ, κάνω
γιορτή στο Σύνταγμα για το ΠΑΣΟΚ ελεύθερα και ωραία ή κάνω γιορτή για να
υποδεχθεί η Χαμάς τον καινούργιο χρόνο”.Που θα μπορούσε να το πει.
Κανένα πρόβλημα», είπε ο δημοσιογράφος, μετατρέποντας τις φωνές των
«γκάου» σε mainstream άποψη.
Για την απόφαση της Νατάσσας Μποφίλιου να δωρίσει την αμοιβή της δεν είπε κάτι, ούτε θα πει.Μαζί με την Νατάσσα Μποφίλιου βρίσκονταν στη σκηνή και ο Φοίβος
Δεληβοριάς με τη Μάρθα Φριτζήλα, η οποία επίσης φορούσε μια μαντίλα που
συμβολίζει την υποστήριξη στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού. Δείτε αυτήν την μαγική στιγμή. Όταν η Νατάσσα Μποφίλιου τραγούδησε «Τίποτα δεν πάει χαμένο» φορώντας την Παλαιστινιακή Κεφίγια..... Με στοιχεία από Η Ντάμα
Πέντε χρόνια συμπληρώνονται, σήμερα Σάββατο 28 Δεκέμβρη, από τον χαμό του Θάνου Μικρούτσικου. Ομως, όλα είναι εδώ. Αλλωστε, όπως έχει ειπωθεί, για τον Θάνο Μικρούτσικο θα μιλάμε πάντα σε χρόνο ενεστώτα… Το έργο του συνεχίζει να πορεύεται στον χρόνο, η μουσική του «τον όγκο των ετών»να
σκίζει και να περνά στην αιωνιότητα, εμπνέοντας όλους εμάς και τις
μελλοντικές γενιές. Τα τραγούδια του συνεχίζουν να εμπνέουν, να
εμψυχώνουν και να μας συντροφεύουν «συνομιλώντας» κάθε φορά με την
εποχή, δίνοντας τις δικές τους απαντήσεις στις νέες προκλήσεις.
Το έργο του, στα κοντά πενήντα χρόνια δημιουργίας του, αποτελεί το
δικό μας «αγκωνάρι», τις «βασικές διαστάσεις» στη δική μας ζωή… Συνέθεσε
όπερες, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική για το θέατρο και
τον κινηματογράφο, πειραματική μουσική. Μέσα από τα τραγούδια του
κατάφερε και έβαλε στο στόμα των ανθρώπων λόγια μεγάλων ποιητών και
στιχουργών. Ναζίμ Χικμέτ, Γιάννης Ρίτσος, Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι, Μάνος
Ελευθερίου, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Αλκης Αλκαίος, Μανόλης Αναγνωστάκης, Φώντας
Λάδης, Νίκος Καββαδίας, Μιχάλης Γκανάς, Κώστας Τριπολίτης, Γιώργος
Κακουλίδης, Χριστόφορος Λιοντάκης, Οδυσσέας Ιωάννου, Λίνα Νικολακοπούλου
είναι μερικοί μόνο από τους ποιητές και στιχουργούς που μελοποίησε στην
50χρονη, σχεδόν, διαδρομή του. Αγαπούσε πολύ τη ζωή. Ωραίο για τον ίδιο ήταν καθετί που υπερνικά τις
δυσκολίες. Αυτό ήταν και το μήνυμα που στέλνουν τα τραγούδια του, η
στάση ζωής του… «Nα ονειρευτούμε μια άλλη κοινωνία, στην οποία ο
άνθρωπος θα αυτοπραγματωθεί. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να
“χορέψουμε πάνω στο φτερό του καρχαρία”. Nα ξεπεράσουμε τις
καταγεγραμμένες μας δυνατότητες, να ξεπεράσουμε τα όριά μας. Με άλλα
λόγια, να κατακτήσουμε το Αδύνατο».
Και να τι θέλω τώρα να σας πω
Τιμώντας τον Θάνο Μικρούτσικο, με αφορμή τη συμπλήρωση 5 χρόνων από τον χαμό του, η Κεντρική
Επιτροπή του ΚΚΕ μαζί με την οικογένειά του διοργανώνουν μεγάλη
συναυλία προς τιμήν του μεγάλου μας συνθέτη, με τίτλο «Και να τι θέλω
τώρα να σας πω», δανεισμένο από τον «Μικρόκοσμο» του Ναζίμ Χικμέτ που βρίσκεται στον πρώτο δίσκο του, το 1975, στα «Πολιτικά Τραγούδια». Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 7.30 μ.μ., στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Τραγουδούν (αλφαβητικά): Ρίτα Αντωνοπούλου, Χρήστος Θηβαίος,
Κώστας Θωμαΐδης, Γιάννης Κότσιρας, Γιώργος Μεράντζας, Νατάσσα Μποφίλιου,
Μαρία Παπαγεωργίου, Μίλτος Πασχαλίδης. Η καλλιτεχνική επιμέλεια είναι του Θύμιου Παπαδόπουλου.
Βασικό θέμα που απασχολούσε τον Θάνο Μικρούτσικο, από την αρχή κιόλας
της συνθετικής του διαδρομής, ήταν η μελοποίηση της ποίησης. Τον
ενδιέφερε πώς θα κατάφερνε να δώσει νέο ήχο και ταυτόχρονα να μπορεί να
υπάρχει επικοινωνία με το κοινό, τον αποδέκτη δηλαδή του έργου.
«Πολιτικά Τραγούδια», «Καντάτα για τη Μακρόνησο», «Σπουδή σε ποιήματα
του Βλαδίμηρου Μαγιακόβσκη», «Τροπάρια για φονιάδες», «Τα τραγούδια της
λευτεριάς», «O Σταυρός του Νότου», «Εμπάργκο», «Ο γέρος της
Αλεξάνδρειας», «Η αγάπη είναι ζάλη», «Ολα από χέρι καμένα», «Γραμμές των
οριζόντων», «Στου αιώνα την παράγκα», «Ποίηση με μουσική», «Θάλασσα στη
σκάλα», «Ο Αμλετ της Σελήνης», «Ο Σχοινοβάτης» και πολλοί ακόμα είναι
δίσκοι που περιλαμβάνουν κομμάτια μελοποιημένης ποίησης. Τραγούδησε τους ποιητές μας και μαζί του μάθαμε και εμείς να τους
τραγουδάμε. Ο Θάνος Μικρούτσικος μέχρι τέλους παρέμεινε γενναίος, μαχητής, δημιουργικός, κάνοντας πράξη τον στίχο του ποιητή… «Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος. Το να μην παραδίνεσαι, αυτό είναι…».
Σαν
σήμερα 1 Δεκεμβρίου του 1979 Κυκλοφορεί το έβδομο στούντιο άλμπουμ του
Βρετανικού συγκροτήματος Pink Floyd με τίτλο ''The Wall''. Στην ουσία
είναι δημιούργημα ενός και μόνο ανθρώπου και μέσα από αυτό προσπάθησε να
ξορκίσει πληγές των παιδικών του χρόνων, το θάνατο του πατέρα του, μια
υπέρ-προστατευτική μητέρα και δασκάλους ''τύραννους'' οι οποίοι τον
γελοιοποιούσαν στην τάξη όταν εκείνος, κατά τη διάρκεια του μαθήματος,
έγραφε ποιήματα. Φυσικά μιλάμε για τον Roger Waters.
Το Another Brick in the Wall είναι τραγούδι του βρετανικού ροκ συγκροτήματος Pink Floyd, χωρισμένο σε τρία μέρη. Κάθε ένα από τα τρία μέρη του κομματιού έχει παρόμοιο ρυθμό και
στιχουργική δομή και παρουσιάζει μία άνοδο της έντασης, από τη λύπη του
πρώτου μέρους στην αντίδραση του δευτέρου και την οργή του τρίτου. Το πρώτο μέρος είναι το πιο ήρεμο και μελαγχολικό του κομματιού, ενώ περιλαμβάνει ένα μελωδικό σόλο κιθάρας. Το δεύτερο μέρος ξεκινάει με μία κραυγή του Ρότζερ Γουώτερς
και το κομμάτι στηρίζεται από έναν πολύ δυνατό ρυθμικό τομέα, παράλληλα
με το απαλό σόλο της κιθάρας του Γκίλμορ. Το κομμάτι περιλαμβάνει μία
παιδική χορωδία από το «Islington Green School» και ολοκληρώνεται με
έναν Σκωτσέζο δάσκαλο να φωνάζει στους μαθητές μέσα στο προαύλιο του σχολείου. Το τρίτο μέρος εκφράζει την οργή του πρωταγωνιστή της ιστορίας, του Pink, και είναι το δυνατότερο σημείο του «Another Brick in the Wall».
Στο πρώτο μέρος, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, Pink, μαθαίνει το θάνατο του πατέρα του και ξεκινάει να χτίζει το τείχος.
Στο δεύτερο μέρος, ο Pink ονειρεύεται ότι οι συμμαθητές του επαναστατούν
κατά των καθηγητών τους, μετά τη σκηνή όπου ένας καθηγητής του τον
προσέβαλε. Οι καθηγητές αντιπροσωπεύουν άλλο ένα τούβλο στο τείχος που
έχτισε γύρω του.....
Στο τρίτο μέρος του «Another Brick in the Wall», ο Pink αποφασίζει να χτίσει το τείχος μετά την προδοσία της συζύγου του.Η πρώτη
παράσταση της ''ροκ όπερας'' The Wall παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 7
Φεβρουαρίου του 1980 στο Sports Arena του Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.
Το φιλμ ''Pink Floyd – The Wall'' έκανε πρεμιέρα στις 6 Αυγούστου του 1982
στη Νέα Υόρκη, σε σκηνοθεσία του Βρετανού Alan Parker, βασισμένο σε
σενάριο που είχε γράψει ο Waters. Δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ: ''Hey
You'', ''Comfortably Numb'', ''Goodbye Blue Sky'' κ.α.
Δύσκολες ώρες εξακολουθεί να περνά σε θάλαμο του
θεραπευτηρίου Υγεία η Μαρινέλλα, μετά το βαρύτατο εγκεφαλικό που υπέστη
στα τέλη Σεπτεμβρίου στην σκηνή του Ηρωδείου.
Ολοκληρώθηκαν τρεις μήνες νοσηλείας στο νοσοκομείο κι η μεγάλη Eλληνίδα ερμηνεύτρια Μαρινέλλα εξακολουθεί να νοσηλεύεται σε απλό θάλαμο, καθώς δεν υποστηρίζονται μηχανικά οι ζωτικές της λειτουργίες.
Η ανάρρωσή της, ωστόσο, όπως περιγράφουν γιατροί στο iatropedia.gr,δεν είναι ικανοποιητική, αλλά εξαιρετικά αργή.
Αν και χθες διέρρευσε στον τύπο ότι υπέστη
επιδείνωση, η αλήθεια είναι - όπως τονίζουν οι γιατροί - πως η κατάστασή
της είναι γενικά ασταθής. Τη μία ημέρα παρουσιάζει ελαφρά βελτίωση, ενώ την άλλη επιδεινώνεται.
Σε αυτές τις ηλικίες μετά από ένα τόσο σοβαρό
εγκεφαλικό το «είμαι καλά» με το «δεν είμαι» βαδίζουν δίπλα - δίπλα,
όπως λένε χαρακτηριστικά και επιβεβαιώνουν πως πράγματι το πρωί της
Τρίτης 26/11/2024 η αγαπημένη μας ερμηνεύτρια παρουσίασε μια πιο βαριά
κλινική εικόνα. Σήμερα δεν επικοινωνεί ικανοποιητικά με το περιβάλλον
της, ενώ κάποιες φορές κατανοεί τι τις λένε οι γιατροί και κάποιες άλλες
όχι. Εξακολουθεί, ωστόσο, να λαμβάνει βαριά φαρμακευτική αγωγή.
Όλοι τώρα ελπίζουν η αγαπημένη Μαρινέλα να
καταφέρει να βγει νικήτρια και να επιστρέψει υγιής κάποια στιγμή στο σπίτι
της και στους δικούς της ανθρώπους που την υπεραγαπούν και αγωνιούν γι’
αυτήν.....
Από χθες το βράδυ, προσπαθώ να βάλω σε μια σειρά τα συναισθήματα μου για όσα συνέβησαν ενώ έπαιζα στο κέντρο της Αθήνας, μιας πόλης άλλοτε φιλόξενης κι άλλοτε φοβερά επιθετικής προς τους μουσικούς του δρόμου.
Η αλήθεια είναι ότι βλέπω και ξαναβλέπω το βίντεο με τον μεγάλο μας συνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο να περνά τον δρόμο και να έρχεται να με αγκαλιάζει ακούγοντας να παίζω το τραγούδι του, και νιώθω σαν να το έχει ζήσει κάποιος άλλος, σαν ο άνθρωπος που βλέπω, να μην είμαι εγώ.
Βλέποντας ένα ζωντανό κομμάτι της καλλιτεχνικής ιστορίας αυτού του τόπου να ανοίγει την αγκαλιά του προς έναν άγνωστο που συνάντησε τυχαία στον δρόμο, αντιλαμβάνομαι το πόσο σημαντικό είναι να φτάνεις στο σημείο εκείνο που δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν, έχοντας σαν μόνο σημείο αναφοράς την τρυφερότητα και την ταπεινότητα.
Σαν δημιουργός, έχω να πω ότι μέσα από αυτό το βίντεο, φαίνεται η σπουδαιότητα του να ακούγονται τα τραγούδια σου ''από το Ηρώδειο και τα γεμάτα στάδια μέχρι τον δρόμο''.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κύριο Σταύρο Ξαρχάκο, που μου χάρισε τόσο απλά μια στιγμή που δεν θα ξεχάσω όσο ζω. Ευχαριστώ και όλες κι όλους εκείνους που με αναζήτησαν μετά απ’ αυτό το βίντεο.
Είναι πραγματικά τιμή μου και θα είναι και χαρά μου όταν θα θυμηθούν να μην αγνοήσουν στο μέλλον έναν μουσικό που παίζει δίπλα τους στις βόλτες και στα ψώνια τους και να μην τον αντιμετωπίσουν ως επαίτη. Οι μουσικοί του δρόμου δεν είμαστε επαίτες. Η μουσική είναι αγάπη, είναι συγκίνηση και προσφορά. Αυτό κάνουμε είτε στον δρόμο είτε στα μαγαζιά. Ελπίζω να είναι δίπλα μας όλοι αυτοί που σήμερα επικροτούν συγκινούνται και με τιμούν με τα καλά τους λόγια και αύριο, όταν η αστυνομία θα έρθει να μας διώξει από το σημείο που παίζουμε.
Θα είναι χαρά μου να αλληλοεπιδρούμε περισσότερο, με όρους ισότητας, συγκίνησης και διασκέδασης.
Ένα αίτημα δεκαετιών, η επανάληψη μιας συνάντησης που είναι πια από τις πλέον
θρυλικές στο Ελληνικό τραγούδι.
Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά την σύμπραξή τους στο ΑΤΤΙΚΟΝ, ο Γιώργος Νταλάραςκαι ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου από την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου και κάθε Πέμπτη και
Παρασκευή μοιράζονται μαζί μας στο VOX την Ιστορία των γεγονότων και των αισθημάτων
της νεότερης Ελλάδας, μέσα από σπουδαία τραγούδια που είναι το κοινό μας σπίτι.
Μαζί τους επί σκηνής και στα κείμενα ο Οδυσσέας Ιωάννου, θα αφηγηθεί κομμάτια από
προσωπικές και συλλογικές ιστορίες που συνθέτουν την ακριβή κληρονομιά του Ελληνικού
τραγουδιού......
Θα βρούμε αλλιώτικους ρυθμούς
στου τραγουδιού μας τους γκρεμού
Θα περπατήσουμε κι απόψε ακροβάτες
Μέσα από λόγια και λυγμούς της εποχής μας τους χρησμούς
Σπουδαία φωνή της Ελλάδας μας σε ευχαριστώ για την τιμή και την αγάπη
''Ωχ Αμάν Αμάν'' σε μουσική και στίχους της Σάννυ Μπαλτζή, είναι το τελευταίο τραγούδι που ηχογράφησε η μεγάλη μας Γιώτα Γιάννα και το ερμηνεύει παρέα με τον σπουδαίο Γιώργο Νταλάρα και την ίδια την δημιουργό.
Με ροκ ρεμπέτικη διάθεση, απτάλικο ρυθμό και σύμβολα τα παράνομα στέκια, τα έντομα, και τα μπουζουκια μιας άλλης εποχής, ανεβαίνει στο παλκο του σήμερα και συστήνεται μέσα από μια καινούρια μουσική φόρμα.
Η δισκογραφική συνύπαρξη της Γιώτας Γιάννας με τον Γιώργο Νταλάρα, ήταν ένα όνειρο της, που τελικά πραγματοποιήθηκε με το «Ωχ Αμάν Αμάν» τον διαχρονικό καημό της αθάνατης Ελληνικής ψυχής ως ενέχυρο και παρακαταθήκη.
Το τραγούδι αυτό είναι το πρώτο single από τα 7 τραγούδια του δίσκου «ΟΙ 7 ΖΩΕΣ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ» που θα ολοκληρωθεί από την Σάννυ Μπαλτζή στο επόμενο διάστημα με σημαντικά ντουέτα και συνεργασίες.......
Το 1980 ήμουν φαντάρος κι ο Χάρης σύχναζε σε ένα μπαρ στο Κολωνάκι.
Λεγόταν ''Λούκι''.
Εκεί λοιπόν, ένα βράδυ, μπήκε μια κοπέλα, την κοίταξε ο Χάρης, τον κοίταξε κι εκείνη. Γυρίζει και λέει του Νίκου του Ζιώγαλα ''Ο τύπος μου, Νικόλα.'' Το πράγμα δεν κατέληξε πουθενά, ο Χάρης γύρισε σπίτι και από τον νταλκά του έγραψε το τραγούδι ''Μια βραδιά στο Λούκι'' το οποίο τραγούδησα εγώ το 1982 στους Μουσικούς Αγώνες που διοργάνωνε ο Μάνος Χατζιδάκις στην Κέρκυρα. Μια κιθάρα, μια φυσαρμόνικα, μια φωνή. Τρίτο βραβείο ο Πάνος. Αργότερα μάθαμε ότι την κοπέλα την έλεγαν Ρενέ. Αυτή είναι η ιστορία...
Προχθές εκεί που τα 'πινα
με κάποιο κολλητό μου,
κοιτώ και βλέπω πίσω μου
δυο μάτια, δυο ματάκια.
Γυρίζω στο δικό μου
''Ο τύπος μου Νικόλα''
και μένα μ' απαντάει
''Κι εκεί αρχίσαν όλα.''
Εγώ αυτοσυγκεντρώθηκα
για να τη μαγνητίσω,
αυτά είναι κόλπα ζόρικα
που κάνουν στην Ινδία,
αλήθεια σας το λέω
απότυχα τελείως,
δε μου 'δινε καμία
μα καμία σημασία.
Όπως καταλαβαίνετε
δε μ' έπαιρνε καθόλου
αλλά εξακολούθησα
ερήμην να κοιτάω,
ο φίλος μου εγκρίνιαζε
''Βρε Χάρη σου μιλάω,
για πες μου σε κοιτάει;''
''Καθόλου'' τ' απαντάω.
Σε μια στιγμή το βλέμμα της
πλανήθηκε στο χώρο
κι απάνω μου σταμάτησε
σαν κάτι να ζητούσε,
ταράχτηκα και σκέφτηκα
''Θεέ μου εμένανε κοιτάει'',
όμως εκείνη κοίταγε
να βρει το σερβιτόρο.
Βοήθεια χριστιανοί
κοντεύω να φλιπάρω,
εγώ για εκείνη χάνομαι
κι εκείνη ούτε με ξέρει.
Αχ να 'μουν αεράκι,
καπνός από τσιγάρο,
στα στήθη της να μπαίνω
κι εκείνη ας μη με θέλει.
Βοήθεια χριστιανοί
κοντεύω να φλιπάρω,
ζηλεύω όποιον της μιλά
και όποιον την κοιτάει,
μα πιο πολύ ζηλεύω
εκείνον π' αγαπάει,
σαν τρέμει το κορμάκι της
και σαν λυποθυμάει...
Πάνος Κατσιμίχας
Σαν σήμερα, το 1952, γεννήθηκαν ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας.......
Σήμερα στις 19.00, χιλιάδες κόσμου δίνει ραντεβού στο Καλλιμάρμαρο, στη μεγάλη συναυλία
μνήμης για τα 57 θύματα της τραγωδίας των Τεμπών και όσοι δεν βρήκαν
εισιτήριο - εξαντλήθηκαν μέσα σε λίγα 24ωρα - θα έχουν τη δυνατότητα να
την παρακολουθήσουν σε live streaming, ενώ αρκετοί δήμοι θα στήσουν
γιγαντοοθόνες. Στη συναυλία θα εμφανιστούν αφιλοκερδώς οι Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Τάνια Τσανακλίδου, Σωκράτης Μάλαμας, Φοίβος Δεληβοριάς και Κοινοί Θνητοί. Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων έκανε την Πέμπτη ομόφωνα δεκτό το αίτημα του Συλλόγου «Τέμπη 2023» για live streaming της συναυλίας, κάτι που είχαν ζητήσει και οι καλλιτέχνες. Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον 64 δήμοι σε όλη τη χώρα θα μεταδόσουν τη συναυλία σε γιγαντοοθόνες, μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας estage.gr. Οι πόρτες ανοίγουν στις 17:00, με ώρα έναρξης της συναυλίας στις 19:00. Δείτε τη συναυλία ΕΔΩ.... eStage.gr
Έφυγε σε ηλικία 100 ετών ο μεγάλος Ελληνας συνθέτης Μίμης Πλέσσας.
Ενας εκπληκτικός υπηρέτης της μουσικής, ένας σπουδαίος άνθρωπος έφυγε
πλήρης ημερών αφήνοντας σπουδαίο έργο πίσω του.
Ο Μίμης Πλέσσας στη μακρόχρονη διαδρομή του ανακάλυψε ή καθιέρωσε με
τα τραγούδια του πολλούς γνωστούς τραγουδιστές και ηθοποιούς, όπως τη
Ζωή Κουρούκλη, τη Νανά Μούσχουρη, την Τζένη Βάνου, τη Γιοβάννα, τη
Μαρινέλλα, τη Ρένα Κουμιώτη, τον Γιάννη Βογιατζή, τον Φώτη Δήμα, τον
Γιάννη Πουλόπουλο, τον Τόλη Βοσκόπουλο, τον Στράτο Διονυσίου κ.ά.
Έχει γράψει μουσική για 104 ταινίες και 70 θεατρικές παραστάσεις, για
τις οποίες έλαβε πολυάριθμες Ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις. Έχει
διευθύνει με έργα του τις μεγαλύτερες ορχήστρες σε όλο τον κόσμο, ενώ
συνθέσεις του έχουν ηχογραφηθεί στις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, τη Γαλλία, την
Ολλανδία και την Ισπανία.
Εκτός από τραγούδια, έγραψε έργα για μεγάλες μουσικές φόρμες, όπως τη
λαϊκή όπερα «Ζευς», σε λιμπρέτο Γιάννη Καλαμίτση και το ορατόριο
«Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος των σκλάβων» σε λιμπρέτο του Ιάκωβου Αυλητή...... Την είδηση έκανε γνωστή τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα με ανάρτησή της
σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης η σύζυγός του Λουκίλα Καρρέρ.
Η ανάρτησή της
«Και ξαφνικά “Έπεσε βαθιά σιωπή…”…..”Κι εσύ δεν θα’ σαι πλάι μου
Αστέρι της Ζωής μου……” ….θα είσαι πάντα μέσα μου και θα με προστατεύεις
από εκεί ψηλά…..μέχρι να ανταμώσουμε και πάλι Ψυχή μου. “Πέρασαν τόσα
καλοκαίρια… βρεξαν τη στράτα μας φωτιές” σε αυτό το κοινό ταξίδι ΖΩΗΣ
που έφτασε στο τέλος του μέχρι να ανταμώσουμε και να το ξανακάνουμε….
Ευγνώμων για όλα…. Σε ευχαριστώ για όλα…. Σε λατρεύω για πάντα…..Γιατί η
Αγάπη δεν έχει ημερομηνία λήξης. Καλό ταξίδι Ψυχή μου …..Καλή μας
Αντάμωση».
Ο Νίκος Παπάζογλου, γέννημα θρέμμα Θεσσαλονίκης, ξεκινά τη
συστηματική του απασχόληση με τη μουσική στα τέλη της δεκαετίας του '60.
Σε ένα μικρό στούντιο γράφει τα πρώτα του τραγούδια και κάποια από αυτά
τραγουδιούνται από τον Πασχάλη, τον οποίο αντικατέστησε στους OLYMPIANS
για να κάνει τη στρατιωτική του θητεία. Οι αρχές της δεκαετίας του 1970 τον βρίσκουν στο Aachen της Γερμανίας
με το Σαλονικιώτικο συγκρότημα ZEALOT (ΖΗΛΩΤΗΣ). Κάνει προσπάθειες να
προωθήσει τη δουλειά του στον ευρωπαϊκό χώρο και ηχογραφεί κάποια
κομμάτια στο Μιλάνο. Επιστρέφει στα πάτρια εδάφη το 1976. Την ίδια χρονιά συγκεντρώνει ότι είχε βγάλει από το πλούσιο υλικό της
ψυχή του σε μελωδία με στίχο στο γνωστό σε όλους μας δίσκο «ΧΑΡΑΤΣΙ».
Μπορεί με αυτή τη δουλειά να μην κάνει απλά μια ακόμα έκπληξη αλλά
σφραγίζει την ελληνική μουσική των νεότερων χρόνων. Στο δίσκο αυτό ο
Νίκος Παπάζογλου παντρεύει τη ροκιά με το «αχ», το μπαγλαμαδάκι με την
ηλεκτρική κιθάρα και το τσέλο με το μπουζούκι σε ένα εκπληκτικό άκουσμα,
αποδεικνύοντας πως ότι είναι γνήσιο δεν έχει όρια και κανονισμούς. Δίσκος σταθμός, επηρεάζει αρκετούς νεότερους τραγουδοποιούς και σε
συνδυασμό με τους υπόλοιπους που κυκλοφορεί ο Παπάζογλου αργότερα,
δημιουργείται η «σχολή της Σαλονίκης», το «ρεύμα Παπάζογλου». Είκοσι χρόνια μετά και το κλασικό πλέον τραγούδι «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ»......
Βρισκόμαστε στα τέλη Ιουνίου του 1978, τότε που
σημειώθηκε ο φονικός σεισμός στη Θεσσαλονίκη. Ένα από τα πολλά σπίτια
που υπέστησαν ζημιές ήταν και εκείνο που έμενε ο Νίκος Παπάζογλου με την
οικογένεια του. Ο Παπάζογλου θα προτείνει στη γυναίκα του Βαρβάρα να
πάρει τη νεογέννητη τους κόρη και να πάνε να μείνουν σε συγγενείς τους
στην Αμερική. Ο ίδιος έμεινε μόνος και με τον φίλο του Σαββόπουλο να τον
προσκαλεί στο σπίτι του στο Πήλιο.
Ο Παπάζογλου δέχεται και στο σπίτι του Σαββόπουλου θα γνωρίσει μια
καλλονή η οποία τον μάγεψε. Ο Παπάζογλου την ερωτεύτηκε αμέσως όμως οι
τύψεις για τη Βαρβάρα και το νεογέννητο παιδί τους δεν τον άφηναν να
παραδοθεί στο πάθος του. Μπήκε στο αυτοκίνητο του, αποφασισμένος να
επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη. Στη διαδρομή η μελαγχολία και οι σκέψεις του
χτύπησαν κόκκινο. Ο Αύγουστος μόλις είχε συλληφθεί στο μυαλό του,
στιχουργικά και μουσικά. Σε μόλις 20′ λεπτά.
Όπως θα πει ο ίδιος σε συνέντευξη του....
''Το τραγούδι πότε δεν το έγραψα σε χαρτί. Το θυμόμουν απ’ έξω. Το μισό είναι για την κόρη μου και το μισό γι’ αυτήν την κοπέλα''. Ήταν 17 Απριλίου του 2011 όταν «έφυγε» στα 63 του χρόνια
έπειτα από πολυετή μάχη με τον καρκίνο, ο Νίκος Παπάζογλου. Έναν χρόνο
αργότερα, στις 17 Απριλίου του 2012, η Ελλάδα αποχαιρέτησε άλλη μία
μεγάλη φωνή, τον Δημήτρη Μητροπάνο.....
Στα τέλη του 1958 ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε το βασικό θέμα της
ταινίας του βρετανού σκηνοθέτη Μάικλ Πάουελ «Luna De Meil»«Νύχτα Γάμου» στα Ελληνικά, με πρωταγωνιστές τον Άντονι
Στιλ και τη Λουντμίλα Τσερίνα. Από τη μουσική του Θεοδωράκη προέκυψε το τραγούδι των τίτλων
«Honeymoon Song», σε στίχους του Γουίλιαμ, το οποίο ερμήνευσε ο ιταλός
τραγουδοποιός Μαρίνο Μαρίνι με το κουαρτέτο του.
Στην Ελλάδα έγινε
μεγάλη επιτυχία με τον τίτλο «Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου», σε στίχους
Βασίλη Καρδή ψευδώνυμο του Νίκου Γκάτσου και ερμηνεύτρια τη Γιοβάνα. Την ερμηνεία του Μαρίνι άκουσε ο Πολ Μακάρτνεϊ, του άρεσε και
πρότεινε στα τρία υπόλοιπα «σκαθάρια» να ηχογραφήσουν το τραγούδι του
Θεοδωράκη για τη ραδιοφωνική εκπομπή του BBC «Pop Go The Beatles». Η ηχογράφηση του τραγουδιού έγινε στα στούντιο του BBC στο Λονδίνο στις 16 Ιουλίου 1963 και σ’ αυτή συμμετείχαν οι:
Πολ ΜακΚάρτνεϋ (φωνητικά, μπάσο)
Τζον Λένον (κιθάρα)
Τζορτζ Χάρισον (κιθάρα
Ρίνγκο Σταρ (ντραμς)
Η εκδοχή των Beatles μεταδόθηκε από τα ερτζιανά στις 8 Αυγούστου
της ίδιας χρονιάς και παρέμεινε στα συρτάρια του BBC έως τις 30
Νοεμβρίου 1994, οπότε συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ «The Beatles: Live at
the BBC».
Η εκτίμηση που έτρεφε για το τραγούδι αυτό ο Μακ Κάρτνεϊ αποδεικνύεται
από το γεγονός ότι το επέλεξε για το πρώτο άλμπουμ της φολκ
τραγουδίστριας Μέρι Χόπκιν, του οποίου ανέλαβε την παραγωγή. Το άλμπουμ
με τίτλο «Post Card» κυκλοφόρησε στις 21 Φεβρουαρίου 1969 από την Apple
Records, τη δισκογραφική εταιρεία των Beatles......
Θυμάστε την Έφη Θώδη που κατηγορούσε το «Ζάρι» ως ακατάλληλο για Eurovision
τραγούδι; Περασμένα ξεχασμένα. Ειρήνη ημίν σύντροφοι, για μουσική
μιλάμε άλλωστε, που εξημερώνει τα ήθη και τα πλήθη. Γι’αυτό και η Μαρίνα
Σάττι τη φώναξε να ανέβει μαζί της επί σκηνής και κάπως έτσι εγένετω
μέγα πάρτι! Βράδυ Τετάρτης 3/7, στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, είχαμε μια από τις
πιο αναπάντεχα ωραίες συνεργασίες του τελευταίου καιρού. Σάττι και Θώδη
μαζί και έγινε ο χαμός, με την καλή την έννοια.
Ένα break με παραδοσιακά
τραγούδια και την Θώδη να κάνει είσοδο με το «Στην Eurovision θα πάω» –
επικό! «Κυρία Έφη νομίζω ότι τα κανάλια θέλουν να σπείρουν τη διχόνοια
ανάμεσά μας αλλά δεν θα μας χωρίσουν ποτέ γιατί είστε είδωλο! Είναι
icon. Σας ευχαριστώ για όλα», είπε χαρακτηριστικά η Μαρίνα Σάττι στην
λαϊκή τραγουδίστρια την ώρα της συναυλίας, η οποία από μεριάς της φώναξε
«Μαρίνα Σάττι σ’ αγαπώ». Μετά τον Λευτέρη Παντάζη η Έφη Θώδη, ναι η Μαρίνα Σάττι συνέχισε να εκπλήσσει και να… πηγαίνει τάπα όλους
όσους την κατέκριναν. Βασικά επειδή δεν κατάλαβαν πως έχουμε να κάνουμε
με μια καλλιτέχνιδα εντελώς έξω από τα συνηθισμένα, εντελώς έξω από το
κουτί....
Μια μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη πρόκειται να
διεξαχθεί την Παρασκευή 21 Ιουνίου στο Λονδίνο, με τη συμμετοχή των
θρύλων Roger Waters και Yusuf Cat Stevens, όπως και του ράπερ Lowkey και άλλων καλεσμένων.
Η συναυλία, με την ονομασία «Rock For Palestine», διοργανώνεται με τη συνεργασία του ανεξάρτητου μέσου Double Down News,
το οποίο θα προσφέρει και δωρεάν ζωντανή μετάδοση της συναυλίας μέσω
YouTube, ώστε να μπορέσει να την παρακολουθήσει οποιοσδήποτε επιθυμεί σε
ολόκληρο τον πλανήτη. Όλα τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν για την
ενίσχυση του Ταμείου Αρωγής Παιδιών Παλαιστίνης (Palestine Children’s Relief Fund), που προσφέρει ιατρική περίθαλψη σε τραυματισμένα και άρρωστα Παλαιστίνια παιδιά.
Οι διοργανωτές σημειώνουν τα εξής:
«Ζούμε
σε μια στιγμή κοινωνικού και πολιτικού αναβρασμού — ενός που με κάποιον
τρόπο συστοίχισε τις καρδιές των φοιτητών της Gen Z στις πιο διάσημες
πανεπιστημιουπόλεις του κόσμου, τους επαναστάτες ονειροπόλους των 60s,
και τους ωκεανούς ψυχών στους δρόμους, όλοι τους να υψώνουν ανάστημα
υπέρ της Παλαιστίνης στη στιγμή της μεγαλύτερης ανάγκης της. Η
συναυλία αυτή συγκεντρώνει θρυλικούς καλλιτέχνες που έχουν υφάνει
μηνύματα ειρήνης, δικαιοσύνης και αφύπνισης στο ύφασμα της μουσικής
τους, για να αποτίσουν φόρο τιμής σε αυτό το τρομερό πνεύμα. Ελάτε
μαζί μας σε μια συνάντηση όπου η ακλόνητη αφοσίωση του Roger Waters και
η διαχρονική φωνή του Yusuf Cat Stevens συναντιούνται σε μια βραδιά
τραγουδιών και κοινών ιδεών για την ειρήνη. Αυτή η εκδήλωση θα είναι
ένας χώρος προβληματισμού, ενότητας και έμπνευσης, καθώς θα ζητάμε
συλλογικά τον τερματισμό της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη και θα
οραματιζόμαστε έναν πιο δίκαιο και ελπιδοφόρο κόσμο. Αφήστε τη μουσική
και τις συζητήσεις να αναπτερώσουν το πνεύμα σας και να ενισχύσουν την
κοινή μας δέσμευση για ένα καλύτερο μέλλον.
Roger Waters:
Ο εμβληματικός μουσικός τιτάνας και ακλόνητος υποστηρικτής της
κοινωνικής δικαιοσύνης ανεβαίνει στη σκηνή. Γίνετε μάρτυρες της
αμείλικτης αφοσίωσής του στην ειρήνη από πρώτο χέρι και ζήστε τη διάσημη
μουσική του να μετατρέπεται σε ένα ισχυρό κάλεσμα για δικαιοσύνη και
ειρήνη.
Yusuf Cat Stevens: Ο Yusuf υπήρξε
μια διαχρονική φωνή για γενιές. Τα εμβληματικά τραγούδια του, πλούσια σε
μηνύματα συμπόνιας και κατανόησης, έχουν αντηχήσει εδώ και δεκαετίες,
προωθώντας την ειρήνη και την ενότητα. Πέρα από τη μουσική του,
ασχολείται έντονα με το φιλανθρωπικό έργο και δεσμεύεται να κάνει τον
κόσμο καλύτερο.
Lowkey (Opening Act): η σκληρή
ραπ και η ποίησή του συνθέτει κοινωνικά σχόλια σε δυνατούς ύμνους.
Αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ότι είναι κάτι περισσότερο από ένας
ταλαντούχος στιχουργός και καλλιτέχνης, αλλά όλο και περισσότερο ένας
ηγέτης κινήματος».
Το streaming της συναυλίας θα ανοίξει στις
20:30 ώρα Ελλάδας, με την συναυλία να ξεκινά στις 21:30. Μπορείτε να την
παρακολουθήσετε παρακάτω....
Λίγοι άνθρωποι , με υγρασια στα μάτια & στην ψυχή, μαζευτήκαμε και δημιουργήσαμε ενα μικρό τραγούδι αφιέρωμα στα θύματα των Τεμπών.
~~~~
Ένα τραγούδι- ταξίδι στις ψυχές , στη δικαίωση που αναζητούν , στον πόνο, στη ζωή αυτών που χάθηκαν , στη ζωή εκείνων που έμειναν, που πονούν και θρηνούν αδιάλειπτα.
~~~~
Ευχαριστούμε μέσα απο την καρδιά μας όλους όσοι συμμετείχαν-όχι μόνο με τη φωνή τους- αλλα και μέ την καρδιά τους.
Δηλώνουμε με τον δικό μας τρόπο παρόντες στον πόνο των ψυχών που φύγαν και αυτών που μείναν.
Μουσική:Ανδρέας Καρανίκας
Στίχοι: Βάσια Αργέντη
Ενορχήστρωση: Στέλιος Φράγκους
Mixed & master: Γιάννης Βαφειάδης
Κάμερα-Μοντάζ: Παναγιώτης Ραζής
Studio: Rosewood Studios
Απαγγελία: Μαριάννα Τουμασάτου
Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά):
Αναστασοπουλου Πηνελόπη,
Αντωνιάδης Θοδωρης,
Καρακάση Ελένη,
Λουδάρος Αντώνης,
Μπεγνής Μέμος,
Νικολάου Ματίνα
Η χορωδία αποτελείται από τους φοιτητές της Ανωτερας Δραματικής Σχολής "Έκτη Τέχνη"Αλεφαντινού Κωνσταντίνα, Βαβάμης Πανος, Εμμανουήλ Βαγγέλης-Ανδρέας, Ζαγκοβά Λία, Ιωάννου Διαμάντω, Καράλης Δημήτρης, Κατσιφώλη Αλεξάνδρα, Κουτσοπέτρου Μαρία, Κούσκουρα Νατάσα, Κουφαλιτάκης Άγης, Λάβαρη Έλενα, Λουγιάκη Χρύσα, Μαύρου Τζωρτζή, Μένεγα Ελευθερία, Μιχαηλίδης Αντώνης, Μπότση Σοφία, Φύτρου Θεώνη, Χαλκιά Βασιλική.
Συμμετέχει κι ο ηθοποιός Θοδωρής Ελευθεριάδης, γιος της Μαρίας Εγούτ, θύμα των Τεμπών.
Άννα Γούλα! Το κορίτσι που θα σας μαγέψει σε δευτερόλεπτα! Ένα κορίτσι λαϊκό όπως αυτοαποκαλείται! Είναι
η φρέσκια ντομάτα στην παλιά δόση του αγρού. Το σπαρταριστό ψάρι που
μόλις έπιασε ο καλοσυνάτος ψαράς. Το ανάλαφρο αγέρι στην κουφόβραση του
καλοκαιριού. Είναι η νέα Βίσση, Βανδή, Ζήνα, Κοκκίνου, Πρασίνου και Κιτρίνου μαζί. Είναι η Άννα Γούλα!
Οι συναυλίες της στο Κωλοσέο είναι εξ'απανέκαθεν
Σολν Άουτ και το κοινό την αποθεώνει. Η ίδια σε στιγμές δεν μπορεί να
συγκρατήσει τα καφτά δάκρυα συγκίνησης που τρέχουν στα ροδαλά της
μάγουλα λόγω της αγάπης του κόσμου που την ακολουθεί σε κάθε της βήμα.
Είναι το κορίτσι της διπλανής πόρτας και η γκόμενα που δεν θα τα είχες ποτέ
μαζί της. Είναι όλα αυτά και τίποτα την ίδια στιγμή....Μπες στο
Κάηκε κάθε ανυποψίαστο κύτταρό μας από τα αυτοσχέδια τηλε-δικαστήρια
και τους αυτόκλητους τηλε-εισαγγελείς και μαιντανούς, που βγήκαν να κατακεραυνώσουν τη Μαρίνα Σάττι για τη συμπεριφορά της,
την ώρα που έκανε δηλώσεις η στρατιώτης του Νεντανιάχου και εκπρόσωπος
του Ισραήλ. Φυσικά και θα έπρεπε να κάθεται προσοχή. Ίσως και στο ένα
πόδι, δεν ξέρουμε επακριβώς τι ορίζει το πρωτόκολλο, θα το τσεκάρουμε
και θα επανέλθουμε. Ας μην είμαστε αχάριστοι, ζούμε στη χώρα που δεν βαριόμαστε ποτέ, στη
χώρα που η πιο τρελή άποψη γίνεται το κυρίαρχο αφήγημα. Γιατί όχι; Αυτό όμως που βίαια συνειδητοποιήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα είναι
πως και στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες καταβάλλουν συγκινητικές
προσπάθειες να κάψουν τα εγκεφαλικά κύτταρα των πολιτών τους. Αφορμή για
αυτή τη συνειδητοποίηση αποτελεί ο τρόπος που χειρίστηκε η EBU το θέμα
με την ισραηλινή συμμετοχή. Αν μπορούσε να γίνει απευθείας απονομή
βραβείου στην ερμηνεύτρια από το Ισραήλ, θα το έκανε. Αν μπορούσε να
υποχρεώσει κάθε τηλεθεατή να γράψει στα social media, διθυράμβους για
εκείνη, θα το έκανε. Έτσι και η EBU: Τα γιουχαΐσματα «θάφτηκαν», ο κόσμος που διαδήλωνε έφαγε
ξύλο, μέχρι και η ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ συνελήφθη.
Τι άλλο να
κάνουν για να σε πείσουν πως η ΕΒU ξέρει καλύτερα από σένα τα
γεωπολιτικά. Ενας διαγωνισμός που θα έπρεπε να είχε πάψει να υπάρχει προ πολλού, αλλά για την ΕΒU είναι πολλά τα λεφτά Άρη..... Όλα βγαίνουν στη φόρα κάποια στιγμή, αγαπητές φίλες και φίλοι. Όπως για παράδειγμα αυτό που μας δίδαξε ο Γιάννης Πουλόπουλος προχτές το βράδυ στην εκπομπή Super Κατερίνα, συνοδεύοντας το μάθημα ιστορίας με ένα επικό ξέσπασμα οργής και θλίψης για την αναξιοκρατία και τον ωχαδερφισμό που δέρνει την Ελλάδα μας......
Τα
συστημικά Μ.Μ.Ε. επιτίθονται με λύσσα στον κόσμο της τέχνης που δεν
προσκυνά την κυβέρνηση και την αναμασημένη προπαγάνδα της. Και δυστυχώς όλοι βρίσκουν τη φωνή τους να αντηχεί από το στόμα του Άρη
Πορτοσάλτε, τον οποίο δεν συγκαταλέγω προφανώς στην παραπάνω κατηγορία. Ο
Άρης είναι αρκετά έξυπνος και κάνει κάτι άλλο, τελείως συνειδητά.
Με στοιχεία από Η Ντάμα
