Η νεοελληνική κοινωνία κατά τη γνώμη μου έχει ένα τρισυπόστατο χαρακτήρα. Κατά ένα τρίτο είναι παιδί του Κοραή και του Ρήγα Φεραίου, κατά άλλο ένα τρίτο του λαϊκού ήρωα του θεάτρου σκιών που λέγεται Καραγκιόζης και κατά το υπόλοιπο ένα τρίτο του Μπάρμπα Γιώργου.
Οι δυο πρώτοι οραματίστηκαν μια κοινωνία πολιτών στην Ελλάδα ανάλογη των κελευσμάτων του διαφωτισμού. Είναι το Κόμμα της Δύσης.
Ο Καραγκιόζης φέρει τα κουσούρια του ραγιά της οθωμανικής αυτοκρατορίας, θεωρεί το κράτος εχθρό και προσπαθεί να επιβιώσει με χαζοπονηριές από τα κόκαλα που του πετάει το Σεράι. Είναι το κόμμα της Ανατολής, υποτακτικό απέναντι στους ισχυρούς δεσποτικό απέναντι στην Αγλαϊα και το Κολητήρι…
Η τρίτη κατηγορία χαρακτηρίσει τους αυτόχθονες που βρίσκονται μακριά από τα κέντρα εξουσίας, φτωχοί σε περιουσιολόγιο αλλά και πνευματικούς ορίζοντες ενίοτε πού πότε παρασύρονται και κλίνουν υπέρ των πρώτων και πότε υπέρ των δεύτερων. Είναι αυτοί όμως κατά κύριο λόγο που έκαναν το έπος του σαράντα, την Εθνική Αντίσταση και έφτασαν μέχρι τον Σαγγάριο…
Ένας φίλος, μου είχε διηγηθεί κάποτε μια ιστορία. Κάλεσαν κάποιον συγγενή του στο μικρασιατικό μέτωπο. Στην Πάτρα στο σταθμό του τραίνου αποβιβάζονταν αυτοί που επέστρεφαν από το μέτωπο και ήταν παρατεταγμένοι αυτοί θα έφευγαν.
Εκεί είδε ένα χωριανό του που γύριζε από το μέτωπο. Του ζήτησε για χάρη να καθίσει για μια στιγμή στη σειρά του για να πάει στην τουαλέτα… Δεν επέστρεψε ποτέ και άλλος πήγε για δεύτερη φορά στο μέτωπο…. Νομίζω ότι αποτυπώνει χαρακτηριστικά τουλάχιστον τους δυο από τα αρχέτυπα της νεοελληνικής πραγματικότητας.
Δυστυχώς με αυτό το υλικό θα πορευθούμε. Μην τους βλέπετε τώρα όλους πατριώτες, την εποχή της ναυμαχίας του Ναβαρίνου αρκετοί έλεγαν τα ίδια με αυτά που ακούμε τώρα για την τρόικα. ΠΗΓΗ capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου