Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ.....ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ !!!

Από τη μια η αγοραπωλησία ναρκωτικών σε κοινή θέα και ανάμεσα σε περαστικούς και από την άλλη η... αστυνομικός που φοβόταν να αφήσει μόνο του το περιπολικό! Ιστορία καθημερινής τρέλας στο κέντρο της Πάτρας, την προηγούμενη Παρασκευή. Όλα συνέβησαν στην πλατεία Όλγας.

Καταστηματάρχης της περιοχής κοιτούσε έκπληκτος επί πολλή ώρα το αλισβερίσι των ναρκωτικών που γινόταν στην πλατεία. Ένα άτομο γύρω στα σαράντα, ντυμένος με ένα άσπρο μπουφάν, είχε σταθεί σε ένα σημείο της πλατείας και έδινε τα φακελάκια στους τοξικομανείς. Όλα αυτά δίπλα από τους περαστικούς οι οποίοι έστριβαν αλλού το βλέμμα φοβούμενοι μήπως και βρεθούν στο «στόχαστρο» του «βαποριού». Ο μαγαζάτορας, εν τω μεταξύ, απορούσε πρώτον, για την άνεση του διακινητή και των τοξικομανών, και δεύτερον, για την απίστευτη έλλειψη ελέγχων στο χώρο, ειδικά εφόσον άπαντες στην αστυνομία γνωρίζουν ότι η αγοραπωλησία ναρκωτικών στη συγκεκριμένη πλατεία είναι σε ημερήσια σχεδόν διάταξη. «Πριν, όμως, ολοκληρώσω τη σκέψη μου, γύρισα το κεφάλι μου προς το πάνω μέρος της οδού Κολοκοτρώνη και είδα ένα διπλοπαρκαρισμένο περιπολικό της αστυνομίας...», είπε ο καταστηματάρχης της περιοχής, εξηγώντας πώς αποφάσισε να ζητήσει την επέμβαση αστυνομικών οργάνων. Πλησιάζοντας στο αστυνομικό όχημα είδε μία γυναίκα αστυνομικό να κάθεται στη θέση του συνοδηγού και να περιμένει τον οδηγό-συνάδελφό της, ο οποίος -όπως είπε η ίδια- είχε... πεταχτεί σε μια δουλειά! Ο επιχειρηματίας άρχισε να της εξηγεί τι ακριβώς την ήθελε, υποδεικνύοντάς της παράλληλα το σημείο της πλατείας όπου εκείνη τη στιγμή γινόταν το «πάρε-δώσε» των ναρκωτικών. Αυτό που περίμενε ήταν μια... άμεση αντίδραση. Αντ' αυτού έλαβε... άμεση αποστομωτική απάντηση: «Δεν μπορώ, κύριε, να φύγω από δω και να αφήσω μόνο του το περιπολικό...». Ο καταστηματάρχης σάστισε. «Τι λες, κυρία μου; Είσαι αστυνομικός, σου δείχνω διακινητή ναρκωτικών και μου λες ότι δεν αφήνεις μόνο του το περιπολικό;», την ρώτησε προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς του είχε απαντήσει η ένστολη. Και πήρε και δεύτερη, ακόμα πιο πρωτότυπη απάντηση: «Να το αφήσω δηλαδή διπλοπαρκαρισμένο το περιπολικό και να με γράψουν;».
Η κατάληξη της ιστορίας ήταν η αστυνομικός και ο καταστηματάρχης να αναπτύξουν έναν... έντονο διάλογο καταμεσής του δρόμου. Με την αστυνομικίνα να επιμένει στην αντίληψη ότι δεν έπρεπε να το κουνήσει... ρούπι απ' το σημείο, έστω κι αν γινόταν στο οπτικό της πεδίο η διακίνηση ναρκωτικών, σε απόσταση λίγων μέτρων από εκείνη. Και μετά από πολλές ερωτήσεις και απαντήσεις μεταξύ των δυο τους -και αφού βέβαια είχαν βγει και παρακολουθούσαν κι άλλοι μαγαζάτορες- τελικά η αστυνομικός... κάλεσε απ' τον ασύρματο ενημερώνοντας για το περιστατικό. Στο μεταξύ ο συνάδελφός της οδηγός του περιπολικού γύρισε και έφυγαν, με την αστυνομικό να διαβεβαιώνει ότι... σε λίγο θα έφθαναν άνδρες της ασφάλειας. Κάτι που... ακόμα περιμένουν να δουν όσοι έγιναν αυτόπτες μάρτυρες της καταγγελίας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: