Αυτό αναφέρει σε δημοσίευμά της η Wall Street Journal, το οποίο υπογράφει ο αρθρογράφος R. Barley. Τιτλος του δημοσιεύματος "Investors' Big Fat Greek Choice " (Η 'βαριά' επιλογή των επενδυτών για την Ελλάδα).
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η ανταλλαγή του ελληνικού χρέους, λήξης μεταξύ 2011 και 2020, περιλαμβάνει 4 επιλογές:
- Ανταλλαγή όλων των ομολόγων μια φορά με νέα 30ετούς διάρκειας, με κουπόνι που θα ξεκινά από 4% και ενδεχομένως να φτάνει το 5%.
- Μετακύλιση ομολόγων στη λήξη τους.
- Ανταλλαγή ομολόγων
- Haircut 20% στα ομόλογα, με τους επενδυτές να παίρνουν τα 30ετή ομόλογα με υψηλότερο κουπόνι, από 6% έως 6,8%.
- Haircut 20% στα ομόλογα, με τους επενδυτές να παίρνουν τα 15ετή ομόλογα με κουπόνι 5,9%.
Οι δύο αναγκαίες συνθήκες για να επιτύχει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους
Ως μία εξαιρετικά δύσκολη αποστολή χαρακτηρίζει το ρόλο του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, το περιοδικό Economist, κάνοντας μία σύγκριση με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε στην αναδιάρθρωση των χρεών των κρατών της Λατινικής Αμερικής.
Όπως έγινε και τη δεκαετία του 1980, το IIF καλείται σήμερα να επιμηκύνει τη λήξη των ελληνικών ομολόγων, με διάφορες εναλλακτικές μορφές συμμετοχής των ιδιωτών, έχοντας ως σκοπό να μειωθεί το ελληνικό χρέος. Ωστόσο, το IIF έχει να αντιμετωπίσει μία μεγάλη διασπορά ομολογιούχων, κάτι το οποίο δεν υπήρχε για τις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων είναι ακόμη και hedge funds, αμοιβαία κεφάλαια και μεμονωμένοι ιδιώτες, οντότητες που δεν υπήρχαν στο σχέδιο που δρομολόγησε ο Bill Rhodes δύο δεκαετίες πριν. Ο Rhodes δεν προσπάθησε μάλιστα πολύ να πείσει τους ιδιώτες να συμμετάσχουν στην παράταση της διάρκειας των ομολόγων της Ουρουγουάης κατά πέντε έτη, και έτσι πέτυχε 93% συμμετοχή.
Μία άλλη σημαντική διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Λατινικής Αμερικής είναι ότι οι ιδιώτες πιστωτές των χωρών της Λατινικής Αμερικής γνώριζαν ότι εάν δεν συμμετείχαν τότε οι χώρες θα χρεοκοπούσαν. Οι Ευρωπαίοι από την άλλη έχουν δηλώσει στήριξη στην Ελλάδα, και ότι δεν θα την αφήσουν να χρεοκοπήσει. Μία τέτοια προοπτική δεν υποχρεώνει του ιδιώτες να συμμετάσχουν στο ελληνικό σχέδιο.
Το άρθρο καταλήγει με μία συμβουλή από τον Rhodes στο IIF: Πρέπει να τεθεί ένα διάστημα διορίας στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, και να πειστούν οι ομολογιούχοι ότι αυτή θα είναι και η τελική λύση. Εάν επιτευχθούν οι δύο αυτές συνθήκες, το σχέδιο θα έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.
ΠΗΓΗ www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η ανταλλαγή του ελληνικού χρέους, λήξης μεταξύ 2011 και 2020, περιλαμβάνει 4 επιλογές:
- Ανταλλαγή όλων των ομολόγων μια φορά με νέα 30ετούς διάρκειας, με κουπόνι που θα ξεκινά από 4% και ενδεχομένως να φτάνει το 5%.
- Μετακύλιση ομολόγων στη λήξη τους.
- Ανταλλαγή ομολόγων
- Haircut 20% στα ομόλογα, με τους επενδυτές να παίρνουν τα 30ετή ομόλογα με υψηλότερο κουπόνι, από 6% έως 6,8%.
- Haircut 20% στα ομόλογα, με τους επενδυτές να παίρνουν τα 15ετή ομόλογα με κουπόνι 5,9%.
Οι δύο αναγκαίες συνθήκες για να επιτύχει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους
Ως μία εξαιρετικά δύσκολη αποστολή χαρακτηρίζει το ρόλο του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, το περιοδικό Economist, κάνοντας μία σύγκριση με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε στην αναδιάρθρωση των χρεών των κρατών της Λατινικής Αμερικής.
Όπως έγινε και τη δεκαετία του 1980, το IIF καλείται σήμερα να επιμηκύνει τη λήξη των ελληνικών ομολόγων, με διάφορες εναλλακτικές μορφές συμμετοχής των ιδιωτών, έχοντας ως σκοπό να μειωθεί το ελληνικό χρέος. Ωστόσο, το IIF έχει να αντιμετωπίσει μία μεγάλη διασπορά ομολογιούχων, κάτι το οποίο δεν υπήρχε για τις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων είναι ακόμη και hedge funds, αμοιβαία κεφάλαια και μεμονωμένοι ιδιώτες, οντότητες που δεν υπήρχαν στο σχέδιο που δρομολόγησε ο Bill Rhodes δύο δεκαετίες πριν. Ο Rhodes δεν προσπάθησε μάλιστα πολύ να πείσει τους ιδιώτες να συμμετάσχουν στην παράταση της διάρκειας των ομολόγων της Ουρουγουάης κατά πέντε έτη, και έτσι πέτυχε 93% συμμετοχή.
Μία άλλη σημαντική διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Λατινικής Αμερικής είναι ότι οι ιδιώτες πιστωτές των χωρών της Λατινικής Αμερικής γνώριζαν ότι εάν δεν συμμετείχαν τότε οι χώρες θα χρεοκοπούσαν. Οι Ευρωπαίοι από την άλλη έχουν δηλώσει στήριξη στην Ελλάδα, και ότι δεν θα την αφήσουν να χρεοκοπήσει. Μία τέτοια προοπτική δεν υποχρεώνει του ιδιώτες να συμμετάσχουν στο ελληνικό σχέδιο.
Το άρθρο καταλήγει με μία συμβουλή από τον Rhodes στο IIF: Πρέπει να τεθεί ένα διάστημα διορίας στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, και να πειστούν οι ομολογιούχοι ότι αυτή θα είναι και η τελική λύση. Εάν επιτευχθούν οι δύο αυτές συνθήκες, το σχέδιο θα έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.
ΠΗΓΗ www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου