Ο Φευγάτος: «Δεν θα ληφθούν νέα μέτρα, παρά την προαναγγελθείσα αναθεώρηση του ελλείμματος από τη Eurostat.» (Ο πρωθυπουργός στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, 7/10/2010)
Ο Κυνικός: «Δεν θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα, αρκεί να εφαρμοστεί το πρόγραμμα.» (Ο τέως Oικονομικών στην «Ημερησία», 5/6/2011)
O Διπλωμάτης: «Δεν πρέπει να χρειαστούν νέα μέτρα και αν κάνουμε την προσπάθεια να εφαρμόσουμε και στο σκέλος των εσόδων και στο σκέλος των δαπανών όλα όσα έχουμε ψηφίσει στη Βουλή των Ελλήνων δε θα χρειαστούν νέα μέτρα.» (Ο νυν Oικονομικών στο «Σκάι», Σήμερα)
Και οι τρεις προαναγγέλουν πρόσθετα μέτρα με διαφορετικό –
ιδιοσυγκρασιακό; – τρόπο. Ο Διπλωμάτης προσθέτει το ενοχικό «πρέπει» στο «δεν» του Κυνικού και αλλάζει το πρόσωπο από το ψυχρό γ΄ ενικό σε ένα πιο οικείο και θερμό α΄ πληθυντικό. Ο Φευγάτος αισθάνεται ότι μπορεί να λέει ό,τι θέλει χωρίς συνέπειες ίσως γιατί γενικώς είναι – ήταν
πάντα; – «αλλού».
Είναι προφανές ότι οι πολιτικοί μας μες στην αδυναμία και την απροθυμία τους να σκεφθούν και να τολμήσουν αλλά και να παραδεχθούν τα λάθη τους έχουν αναπτύξει ανοσία στην αναξιοπιστία και συμπεριφέρονται σαν όλο αυτό που βιώνουν οι πολίτες να μην τους αφορά. Αλήθεια ποιος τελικά δεν εφαρμόζει το πρόγραμμα ή παίρνει λάθος μέτρα; Και ποιος έμπρακτα αναλαμβάνει τις ευθύνες του για αυτό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου