Συναντήσαμε τον επίτιμο πρόεδρο της Ν.Δ. στο ιστορικό του γραφείο στην οδό Αραβαντινού. Ζεστός και ανθρώπινος μας υποδέχθηκε με ένα μεγάλο χαμόγελο, μια κούπα καφέ και ένα μπολ γεμάτο με μπισκότα βουτύρου. Η ώρα ήταν 7 το πρωί. Στο γραφείο του έχει ακουμπισμένο ένα ποτήρι με νερό και ένα κουλουράκι σοκολάτας. Οι τοίχοι γεμάτοι με φωτογραφίες του με ξένους ηγέτες, ολόκληρη η ιστορία του 20ου αιώνα αναβιώνει μπροστά μου. Ξεχωρίζω μια φωτογραφία του με τον Κυριάκο στην Disneyland, αγκαλιά με τον Micky. Μας ενημερώνει ότι έχει κολυμπήσει 5 μίλια, έχει πάρει, ήδη, το πρωινό του και είναι έτοιμος να αρχίσουμε.
Κύριε πρόεδρε, πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει;
Θεωρώ πως ναι. Τις τελευταίες μέρες η πολιτική Παπανδρέου είναι προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά τα μέτρα δεν αρκούν χρειάζονται και άλλα, για να είμαστε σίγουροι ότι θα πετύχουμε. Θυμηθείτε αυτό που έλεγε ο μακαρίτης ο Κένεντι “Μη ρωτάς τι κάνει η πατρίδα για σένα, ρώτα τι κάνεις εσύ για την πατρίδα σου”
Μπορείτε να μας προτείνεται μερικά απλά και συνάμα χειροπιαστά μέτρα;
Να σας πω. Πρέπει αύριο το πρωί να απολυθούν 900.000 δημόσιοι υπάλληλοι, είναι περιττοί. Οι αναπηρικές συντάξεις γιατί να υπάρχουν; Δεν υφίσταται κανένας λόγος, το ίδιο ισχύει και για τις συντάξεις χηρείας. Επίσης ο ΦΠΑ πρέπει να ανέβει στο 30%. Αυτά είναι κάποια δις που χάνουμε το χρόνο και ο σχωρεμένος ο θείος μου ο Ελευθέριος Βενιζέλος μου υπενθύμισε πάντα ότι ο χρόνος είναι χρήμα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι ο πρωθυπουργός που μπορεί να φέρει την ανάπτυξη;
Ο Γιώργος έχει και αυτός τις αδυναμίες του μακαρίτη του πατέρα του, άλλα λέει και άλλα κάνει. Αν δεν ήταν ο Αντρέας και ο άλλος ο προδότης ο Σαμαράς θα κυβερνούσα την Ελλάδα για μια δεκαετία και σήμερα όλοι οι Έλληνες θα ζούσαμε σε έναν επίγειο παράδεισο.
Τώρα που είπατε Σαμαράς, πιστεύετε ότι θα γίνει πρωθυπουργός:
Ο Σαμαράς είναι ένα πολιτικό μηδέν, αν δεν ήμουν εγώ δεν θα τον ήξερε ούτε ο κλητήρας στη νομαρχία Μεσσηνίας. Για το καλό της χώρας ελπίζω να μην κυβερνήσει ποτέ. Αν ποτέ κυβερνησει, το τέλος του βλέπω να είναι σαν αυτό του μακαρίτη του Μιλόσεβιτς. Σ΄ένα κελί φυλακής ,καταδικασμένος για τα εγκλήματα του κατά της Ελλάδας. Γιατί ο Σαμαράς είναι ικανός μόνο για εγκλήματα και καταστροφές.
Θέλω τώρα να πάμε και σε κάποια πιο προσωπικά θέματα. Κοιτάζοντας πίσω τη ζωή σας, ποια θεωρείτε τα μεγαλύτερα λάθη σας;
Γενικά η πορεία μου είναι χαραγμένη άψογα όμως έχω κάνει και ‘γω μερικές αστοχίες. Θα έπρεπε να είχα στείλει φυλακή τον Αντρέα το 89, αν γινόταν αυτό θα κυβερνούσα μέχρι το 2000 σίγουρα. Από την άλλη ίσως θα ήταν καλύτερα να προωθούσα τον Κυριάκο για αρχηγό της Ν.Δ. και όχι την Ντόρα, αυτός θα τα κατάφερνε καλύτερα. Η εσωκομματική μάχη στη Ν.Δ. ήταν η μόνη φορά που η ρήση του Αβέρωφ, ας είναι καλά εκεί ψηλά που βρίσκεται, περί προβάτων και μαντριού δεν επαληθεύτηκε.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έχει φοβηθεί ποτέ;
Με έχουν καταδικάσει 3 φορές σε θάνατο οι Γερμανοί. Έζησα την πείνα της κατοχής, τον εμφύλιο, τη χούντα και δε δείλιασα ποτέ. Μια φορά μόνο φοβήθηκα, ότι θα πεθάνω. Θυμάμαι ήταν στα χρόνια της εξορίας στο Παρίσι. Καθόμασταν με τον μακαρίτη τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Θόδωρο στη βεράντα του σπιτιού και τρώγαμε μπάμιες γιαχνί που είχε φτιάξει η Μαρίκα. Ξαφνικά μια μπάμια μου έκατσε στο λαιμό και δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Με μετέφεραν αμέσως στο νοσοκομείο και έτσι σώθηκα την τελευταία στιγμή. Θυμάμαι μάλιστα ότι στο διπλανό κρεβάτι ήταν ο Ζακ Σιράκ, ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του.
Μα ο Ζακ Σιράκ δεν έχει πεθάνει ακόμα!
Κοντοζυγώνει όμως η ώρα του.
Να υποθέσω ότι οι μπάμιες δεν είναι το αγαπημένο σας φαγητό.
Όχι, μου αρέσει πολύ το κατσικάκι στη γάστρα. Όταν τελείωσε η μάχη της Κρήτης, έπρεπε να ζήσω με τον ξάδερφό μου Νικήτα Βενιζέλο, ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει, σε κάτι σπηλιές στα νότια Χανιά.Έπρεπε να αποφύγω πάση θυσία την σύλληψη από τους Γερμανούς. Εκεί επειδή δεν είχαμε φαγητό αναγκάστηκα και έσφαξα ένα αγριοκάτσικο κρι κρι για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Το τρώγαμε 10 μέρες, τις τελευταίες βέβαια είχε πανιάσει και ήταν άγευστο εντελώς.
Κύριε πρόεδρε σας ευχαριστώ πολύ.
Εγώ ευχαριστώ. ΠΗΓΗ ellinofreneia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου