Όπως ισχύει και για τα περισσότερα ανώτατα στελέχη διεθνών οργανισμών όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, ο βίος και η πολιτεία της κυρίας Λαγκάρντ αρκεί για να εξηγήσει την σημερινή, διεθνή κρίση του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου. Πρόκειται για μικρή, διαπλεκόμενη κλίκα που ενώνεται μέσω της απληστίας και της διαφθοράς, ληστεύοντας τον παγκόσμιο πλούτο.
Πέρυσι το καλοκαίρι, παραδείγματος χάριν, ξεκίνησε σε βάρος της έρευνα του γαλλικού Ειδικού Δικαστηρίου με την κατηγορία κατάχρησης δημόσιου χρήματος, για την τεράστια αποζημίωση που καταβλήθηκε στον επιχειρηματία Μπερνάρ Ταπί, προσωπικό φίλο του προέδρου Ν. Σαρκοζί, όταν η ίδια ήταν υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας. Τα αδικήματα για τα οποία κατηγορήθηκε η Λαγκάρντ επισύρουν ποινή κάθειρξης 10 ετών και επιβολής προστίμου 150.000 ευρώ.
Κωμικοτραγικά είναι όμως τα κροκοδείλια δάκρυα της κυρίας Λαγκάρντ για τον Νίγηρα και τα παιδιά του, τα οποία, όπως δήλωσε στο Guardian στην πολύκροτη συνέντευξη της με τις αναφορές την Ελλάδα, έχει συνέχεια στο μυαλό της. Η δύστυχη αυτή χώρα της Αφρικής, που υποφέρει από πείνα, έχει ένα κοινό πρόβλημα με την Ελλάδα... χρωστάει. Και έχει για αυτό το λόγο μπλεχτεί στο γνωστό φαύλο κύκλο προγραμμάτων “βοήθειας”, μνημονίων και εκβιασμών που επιδεινώνουν δραματικά την κατάσταση.
Κάτω από την πίεση του ΔΝΤ, ο Νίγηρας υιοθέτησε στα μέσα της δεκαετίας του 2000 μέτρα “μεταρρυθμίσεων” της οικονομίας, που είχαν τα εξής αποτελέσματα. Η κατάργηση του ελέγχου της τιμής της βενζίνης από το κράτος και η επιβολή πρόσθετου φόρου τσ καύσιμα, προκάλεσαν αύξηση της τιμής της βενζίνης και επομένως της τιμής των τροφών. Σημειώνεται ότι στον Νίγηρα, όπως και σε άλλες αφρικανικές χώρες, υπάρχουν τρόφιμα αλλά ο κόσμος δεν έχει χρήματα για να τα αγοράσει.
Η ιεράρχηση των εξαγωγών τροφίμων, την οποία επέβαλε το ΔΝΤ ώστε να αποπληρωθεί το χρέος, προκάλεσε πτώση της παραγωγής για τις εσωτερικές ανάγκες. Η Ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών υγείας και του δημόσιου δικτύου παροχής κτηνοτροφικών υπηρεσιών, αποστέρησε το δικαίωμα της περίθαλψης από τους πολίτες και μείωσε την παραγωγή κτηνοτροφικών προϊόντων. Το 2006, σε κάθε 100.000 κατοίκους αντιστοιχούσαν 3 γιατροί και 22 νοσοκόμες!
Σε μια χώρα που ένα μεγάλο της μέρος είναι έρημος, επιβλήθηκε επίσης η ιδιωτικοποίηση του αρδευτικού συστήματος. Οι νέες τιμές που επέβαλλαν οι εταιρείες ήταν απλησίαστες για μικρούς παραγωγούς, που εξαφανίστηκαν. Προϋπόθεση για ένα νέο πακέτο βοήθειας από το ΔΝΤ, η επιβολή ΦΠΑ 19% στο αλεύρι, το γάλα και την ζάχαρη προκάλεσε διαδήλωση στην πρωτεύουσα της χώρας με κεντρικό σύνθημα “Πεινάμε”. Το 2010, όταν η χώρα χτυπήθηκε από την ξηρασία, περίπου 1,5 εκατ. κάτοικοι απειλήθηκαν από τον λιμό.
Ας σημειωθεί τέλος ότι όλες οι προηγούμενες “μεταρρυθμίσεις” συνδυάστηκαν με τα απαραίτητα σχέδια ιδιωτικοποιήσεων, των δημοσίων εταιρειών ενέργειας και της τηλεφωνίας. Και για να μην ξεχνιόμαστε, η κυρία Λαγκάρντ, πριν να γίνει Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, ήταν πρόεδρος του Δικηγορικού γραφείου «Baker & McKenzie». Το γραφείο ,σύμφωνα με πληροφορίες, προορίζεται να αναλάβει, αν δεν έχει αναλάβει κιόλας, τον χειρισμό της ιδιωτικοποίησης των ελληνικών πετρελαίων (ΕΛΠΕ). Ρώτησα τον κ. Βενιζέλο σε μια συνέντευξη πριν τις εκλογές και δεν διέψευσε την πληροφορία, χωρίς να την επιβεβαιώσει κιόλας. Μετά όμως τις δηλώσεις της διευθύντριας του ΔΝΤ, είναι φανερό ότι η παλιά της εταιρεία, με την οποία διατηρεί με την μέθοδο της “κυλιόμενης πόρτας¨ εναλλαγών δημόσιων και ιδιωτικών θέσεων, εξαιρετικές σχέσεις, δεν πρέπει να αναλάβει δουλειές στην Ελλάδα. ΠΗΓΗ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου