Συγκεκριμένα, το περιοδικό αναφέρεται στα αυστηρά μέτρα λιτότητας, τα οποία οδηγούν στην απομόνωση την Μέρκελ εντός κι εκτός της χώρας, ενώ αναλυτές προειδοποιούν πως η σκληρότητά της μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ και να την κάνει αντιπαθή στους ψηφοφόρους.
«Η καγκελάριος συνήθως απολάμβανε τα ταξίδια στο εξωτερικό, όπου έλαμπε ως ‘Μις Κόσμος’ ή ‘Μις Ευρώπη’» σχολιάζει το Spiegel, ενώ προσθέτει: «Σήμερα όμως βρίσκεται μπροστά στο ενδεχόμενο να απομονωθεί ακόμη περισσότερο στην Ευρώπη όπου ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ αναζητά συμμάχους για να πάψει να αντιμετωπίζεται η κρίση με λιτότητα και να εκδοθούν ευρωομόλογα και οι προσπάθειές του δεν απέβησαν άκαρπες».
Το δημοσίευμα συμπληρώνει πως «όλα αυτά θα ήταν πιο εύπεπτα για τη Μέρκελ, εάν τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα για εκείνη στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο και αν μπορούσε να βασιστεί στην σταθερότητα του κυβερνητικού συνασπισμού της. Όμως το εσωτερικό μέτωπο για τη Μέρκελ είναι κάθε άλλο παρά ήρεμο».
Παράλληλα, γίνεται λόγος για την απόφαση της Μέρκελ να απολύσει τον υπουργό Περιβάλλοντος Νόρμπερτ Ρέτγκεν, πράξη που προκάλεσε τριγμούς εντός του κυβερνητικού συνασπισμού, καθώς στο περιοδικό εκτιμούν πως μπορεί να αποδειχθεί «κατάρα» για τη Μέρκελ, μιας και η εκστρατεία για τις εκλογές του 2013 θα επικεντρωθεί ολοκληρωτικά στο πρόσωπο της καγκελάριου.
ΑΝ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ όλη την «μπαρουφολογία» των τελευταίων ημερών, τότε η Γερμανίδα καγκελάριος, Α. Μέρκελ, πρέπει να βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάθλιψης.
Είναι «απομονωμένη» όπως μας λένε οι πάντες και τα πάντα (από Σαμαρά μέχρι Τσίπρα) και η πολιτική της έχει εξοβελισθεί στο «πυρ το εξώτερο» σύμφωνα με τα δελτία ειδήσεων.
Κανείς δεν της μιλάει, όλοι την αποφεύγουν γιατί είναι ...κακιά και πιστεύει στη «λιτότητα», σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους σε Ευρώπη και Αμερική που είναι φανατικοί της «ανάπτυξης».
Είναι να απορείς τελικά πόση ...φιλολαϊκότητα, πόση καλοσύνη και πόση ανθρωπιά κρύβονταν στις ηγεσίες αυτού του πλανήτη και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι...
Φαίνεται θα μπερδευτήκαμε επειδή κατά καιρούς όλοι αυτοί οι «φιλολαϊκοί» και «αναπτυξιακοί» τύποι όλο και κάποια χώρα βομβαρδίζουν: Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη και έπεται η Συρία.
Ομως και αυτά αναπτυξιακά μέτρα είναι. Αν ισοπεδώσεις μια χώρα τι άλλο μπορεί να κάνει στη συνέχεια παρά να ...αναπτυχθεί.
Εμάς πάντως η Α. Μέρκελ δεν μας μοιάζει σαν την «μικρή Αννούλα που κάθεται και κλαίει» και ούτε η πολιτική της μας φαίνεται να είναι ...εκτός μόδας.
Αντιθέτως, η μείωση των μισθών, η συρρίκνωση των δικαιωμάτων, το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων, η κατάργηση κάθε στοιχείου κοινωνικού κράτους, βλέπουμε να εφαρμόζονται παντού και με χίλιους τρόπους.
Μάλλον γιατί δεν είναι κάποια... εμμονή μιας Γερμανίδας καγκελαρίου αλλά ο τρόπος να ξεπεράσει το σύστημα την κρίση του σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων γιατί μόνο έτσι μπορεί να το κάνει.
Κι ακριβώς αυτό το στόχο υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη ό,τι παραμύθια κι αν προσπαθούν να μας πουλήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου