Την ίδια τη δημοκρατία απειλεί πλέον η οικονομική δυσπραγία στην Ευρώπη, επισημαίνει στο τελευταίο του σημείωμα ο κορυφαίος αναλυτής της Nomura, Richard Koo, προειδοποιώντας πλέον ότι οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη είναι τόσο μεγάλοι που μπορεί να αποβούν μοιραίοι.
Το ερώτημα είναι για πόσο καιρό μπορεί να επιβιώσει η δημοκρατία με τις ισχυρές κυβερνήσεις και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να αναγκάζουν τις αδύναμες χώρες να υποβληθούν σε μία οδυνηρή θεραπεία που αποδεικνύεται μάλιστα και λάθος.
Ο όρος "δημοκρατικό έλλειμμα" εμφανίζεται όλο και πιο συχνά στις εφημερίδες της Ευρώπης, καθώς οι περισσότερες κυβερνήσεις εφαρμόζουν πολιτικές χωρίς να εγκριθούν από απαραίτητες δημοκρατικές διαδικασίες. Η πλήρης αδυναμία των ηγετών των χωρών που αντιμετωπίζουν ήδη διπλή ύφεση να παρουσιάσουν ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση της κατάστασης δημιουργεί επίσης μια σκιά πάνω στις προοπτικές της δημοκρατίας.
Στη Γερμανία, την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, το ποσοστό ανεργίας ήταν στο 28% όταν η κυβέρνηση προώθησε νέα μέτρα λιτότητας εν μέσω της ύφεσης, προκαλώντας τελικά ριζική κατάρρευση των δημοκρατικών δομών.
Υπό αυτή την έννοια, ο Koo, εμφανίζεται εξαιρετικά ανήσυχος για την ανεργία της ευρωζώνης, η οποία τώρα ανέρχεται στο 24,8% στην Ισπανία (Ιούνιος) και στο 23,1% στην Ελλάδα (Μάιος). Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών δεν ειναι σε θέση να παρουσιάσουν ένα πειστικό σχέδιο για διέξοδο από τη σημερινή δύσκολη θέση.
Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης κατέρρευσε το 1933, μετά την επιμονή του καγκελαρίου Heinrich Bruning για δημοσιονομική εξυγίανση. Η οικονομική κατάρρευση ήταν θέμα χρόνου, ενώ οι χώρες της Ευρώπης επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος περίπου ογδόντα χρόνια αργότερα.
Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά η έλλειψη κατανόησης για τις επιπτώσεις της ύφεσης είναι από τη μεριά της ΕΚΤ, της ΕΕ, και της γερμανικής κυβέρνησης που πιέζουν την ευρωζώνη προς τη λάθος κατεύθυνση.
Ο Koo, μάλιστα, στο σημείωμα του αναφέρεται ιδιαιτέρως στο γεγονός ότι εκλέχθηκε στην ελληνική Βουλή το νεο-ναζιστικό κόμμα, Χρυσή Αυγή, για να αποδείξει ότι πλέον είναι σαφές ότι η οικονομική κρίση έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων στο σύστημα. Άλλωστε, και το παράδειγμα της ανάληψης της ιταλικής εξουσίας από τον τεχνοκράτη, Mario Monti, χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες είναι ένα ακόμη παράδειγμα του εκτροχιασμού των δημοκρατικών διαδικασιών στην Ευρώπη.
ΠΗΓΗ bankingnews
Ο όρος "δημοκρατικό έλλειμμα" εμφανίζεται όλο και πιο συχνά στις εφημερίδες της Ευρώπης, καθώς οι περισσότερες κυβερνήσεις εφαρμόζουν πολιτικές χωρίς να εγκριθούν από απαραίτητες δημοκρατικές διαδικασίες. Η πλήρης αδυναμία των ηγετών των χωρών που αντιμετωπίζουν ήδη διπλή ύφεση να παρουσιάσουν ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση της κατάστασης δημιουργεί επίσης μια σκιά πάνω στις προοπτικές της δημοκρατίας.
Στη Γερμανία, την εποχή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, το ποσοστό ανεργίας ήταν στο 28% όταν η κυβέρνηση προώθησε νέα μέτρα λιτότητας εν μέσω της ύφεσης, προκαλώντας τελικά ριζική κατάρρευση των δημοκρατικών δομών.
Υπό αυτή την έννοια, ο Koo, εμφανίζεται εξαιρετικά ανήσυχος για την ανεργία της ευρωζώνης, η οποία τώρα ανέρχεται στο 24,8% στην Ισπανία (Ιούνιος) και στο 23,1% στην Ελλάδα (Μάιος). Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών δεν ειναι σε θέση να παρουσιάσουν ένα πειστικό σχέδιο για διέξοδο από τη σημερινή δύσκολη θέση.
Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης κατέρρευσε το 1933, μετά την επιμονή του καγκελαρίου Heinrich Bruning για δημοσιονομική εξυγίανση. Η οικονομική κατάρρευση ήταν θέμα χρόνου, ενώ οι χώρες της Ευρώπης επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος περίπου ογδόντα χρόνια αργότερα.
Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά η έλλειψη κατανόησης για τις επιπτώσεις της ύφεσης είναι από τη μεριά της ΕΚΤ, της ΕΕ, και της γερμανικής κυβέρνησης που πιέζουν την ευρωζώνη προς τη λάθος κατεύθυνση.
Ο Koo, μάλιστα, στο σημείωμα του αναφέρεται ιδιαιτέρως στο γεγονός ότι εκλέχθηκε στην ελληνική Βουλή το νεο-ναζιστικό κόμμα, Χρυσή Αυγή, για να αποδείξει ότι πλέον είναι σαφές ότι η οικονομική κρίση έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων στο σύστημα. Άλλωστε, και το παράδειγμα της ανάληψης της ιταλικής εξουσίας από τον τεχνοκράτη, Mario Monti, χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες είναι ένα ακόμη παράδειγμα του εκτροχιασμού των δημοκρατικών διαδικασιών στην Ευρώπη.
ΠΗΓΗ bankingnews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου