Οι σκληρές, οι υπεράνθρωπες, οι ηρωικές, οι
ιστορικές, οι πατριωτικές, οι μυθικές, οι τιτάνιες (κ.ο.κ.) μάχες της
κυβέρνησης για την κατάργηση του 23% στον ΦΠΑ της εστίασης και η
επαναφορά του στο 13% δείχνουν να αποδίδουν και έτσι από τον Αύγουστο θα
μπορούμε (σ.σ.: πρώτα ο Θεός!) να πανηγυρίζουμε και επισήμως για τη
λαμπρή νίκη της ελληνικής πλευράς, την οποία με αυτοθυσία και αλύγιστο
θάρρος επέτυχαν οι ημέτεροι «διαπραγματευτές» στα μαρμαρένια αλώνια της
«διαπραγμάτευσης», επί της αδίστακτης τρόικας...
*
Τώρα
ας σοβαρευτούμε. Αφού, βέβαια, κρατήσουμε ως φόντο όλο το παραπάνω
καραγκιοζιλίκι. Κι ας το δούμε (το καραγκιοζιλίκι) υπό το πρίσμα της
πραγματικής ζωής. Οπου στην πραγματική ζωή η κυβέρνηση, η τρόικα και τα μονοπώλια είναι ένα και ενιαίο πράγμα. Τόσο ενιαίο, τόσο αδιαίρετο και ταυτόχρονα τόσο μυστήριο, όπως η Αγία Τριάδα, σα να λέμε.
Εξηγούμεθα:Μπορεί για να πέσει (σ.σ.: αν πέσει...) το σουβλάκι από το 23% στο 13% να χρειάστηκαν τόσοι και τόσοι αγώνες, μπορεί να αντήχησαν οι κάμποι και τα βουνά από τις μπαλωθιές μεταξύ της κυβέρνησης και της ξεροκέφαλης και αρνητικής τρόικας,
αλλά όταν πρόκειται να μην εισπράττεται (όχι να μειωθεί - να μην εισπράττεται καθόλου) ο ΦΠΑ που αναλογεί να πληρώσει η «Cosco», τότε καμία μάχη δεν χρειάζεται, καμία αντίρρηση δεν υπάρχει, καμία καθυστέρηση δεν προκύπτει.
Γιατί στην περίπτωση των «Cosco» (και ουχί, φυσικά, των σουβλατζίδικων) αρκεί μια μουλωχτή τροπολογία της κυβέρνησης, σε πανάσχετο (φυσικά) νομοσχέδιο, με την πλήρη (φυσικά) έγκριση της τρόικας, κι ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Ετσι ακριβώς συνέβη στις 28/2/2013, όταν σε νομοσχέδιο (του υπουργείου ...Υγείας!) πέρασε η τροπολογία με αριθμό 245/16 της 27/2/2013, σύμφωνα με την οποία από την πολυεθνική «Cosco» ο ΦΠΑ «δεν εισπράττεται» και «επιτρέπεται η μετάθεση του χρόνου καταβολής του» στο πλαίσιο της συμφωνίας της με την άλλη πολυεθνική, την «Hewlett Packard», για τη μεταφορά των εμπορευμάτων της δεύτερης προς τις αγορές της Ευρώπης μέσω Πειραιά! Οπως μάλιστα αναφέρει η τροπολογία που συμπεριλήφθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου... Υγείας (!) και η οποία μοιάζει περισσότερο με πλήρη απαλλαγή καταβολής ΦΠΑ και λιγότερο με μετάθεση του χρόνου καταβολής του, όλα τούτα εξηγούνται στο όνομα της «διευκόλυνσης του διαμετακομιστικού εμπορίου» μεταξύ μονοπωλίων...
*
Καταλάβατε τώρα γιατί η «μάχη» της κυβέρνησης με την τρόικα γύρω από τον ΦΠΑ κρατάει τόσο πολύ στο θέμα του σουβλακίου;
Διότι
μονοπώλια που να διαμετακομίζουν σουβλάκια δεν υπάρχουν. Ακόμα. Αν
υπήρχαν, το θέμα (φυσικά) θα είχε λυθεί μέσα σε μια νύχτα. Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου