ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ....ΘΕΑΜΑΤΑ !!!

Το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου της Βραζιλίας, ξεκίνησε με γκολ, θέαμα αλλά και οργισμένες διαδηλώσεις από τον λαό της Βραζιλίας, που δεν γοητεύεται από τον "άρτο και τα θεάματα".

Το ερώτημα είναι αν μια χώρα είναι ηθικό να ξοδεύει χρήματα για αθλητικές διοργανώσεις, όταν δεν έχει λύσει άλλα προβλήματα, πιο σοβαρά.
Το δίλημμα τέθηκε και στη χώρα μας, για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, από ελάχιστους πριν το 2004 και από περισσότερους, μετά την οικονομική καταστροφή της.Το άκρον άωτον του παραλογισμού είναι αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα στη Βραζιλία. Η χρυσόσκονη του Μουντιάλ, η αποκαλυπτική (για πολλοστή φορά) Τζένιφερ Λόπεζ και τα παιχνίδια με τη μπάλα των Νεϊμάρ, Μέσι, Κριστιάνο Ρονάλντο, Ρούνεϊ και λοιπών, είναι δεδομένο ότι δεν μπορούν να απαλύνουν τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πλειονότητα των πολιτών. Και πώς άλλωστε να το κάνει, όταν πακτωλός χρημάτων ξοδεύεται για αθλητικές υποδομές της κορυφαίας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης, αλλά όχι για τη βελτίωση της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Μια αθλητική διοργάνωση όσο μεγάλη και αν είναι, όση λάμψη και αν φέρει, δεν μπορεί να σκιάσει την πραγματική ζωή.
Γιατί, ως γνωστόν, με ποδόσφαιρο, μπάσκετ, στίβο, κολύμβηση κτλ. δεν ζει κανείς, όσο “άρρωστος” και αν είναι. Στο βωμό των συμφερόντων των λίγων και “καλών” όμως, όλα θυσιάζονται. Κάτι άλλωστε, που μάθαμε καλά στην Ελλάδα, διοργανώνοντας το πανηγύρι, από όλες τις πλευρές, των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004. Αυτό, που σε συνδυασμό με κάποιες άλλες καταστάσεις, πληρώνουμε τα τελευταία χρόνια και θα συνεχίσουμε για πολλά ακόμα, καθώς πέρα από τις εντυπωσιακές τελετές και τις πανάκριβες υποδομές, ”φαντάσματα” πλέον, αποδείχτηκε ότι δεν υπήρχε κανένα πλάνο για το μέλλον.
Μοναδική φωτεινή εξαίρεση, η Βαρκελώνη που “αναστηλώθηκε” για τους Ολυμπιακούς του 1992 και μπήκε στον παγκόσμιο χάρτη, χάρη κυρίως στην επιτυχία της να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το όποιο έργο έγινε, αποκομίζοντας, μεταξύ άλλων, τεράστια οικονομικά οφέλη. Οι εξαιρέσεις, όμως, είναι για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα ότι κανενός πολίτη το βιοτικό επίπεδο δεν βελτιώνεται από μια αθλητική διοργάνωση.