ΚΑΙ Η ΖΩΗ....ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ !!!

Το Μeγαρο των φίλων της Μουσικής... Το Μέγαρο των φίλων της διαπλοκής, το δημιούργημα του Χρήστου Λαμπράκη που όπως είναι πλέον γνωστό τοις πάσι πρώτα η «Καθημερινή» (στην κυπριακή της έκδοση) και έπειτα το «Παρόν της Κυριακής» δημοσίευσαν μια «αποκάλυψη-σοκ», πως «ιθύνων νους» του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου στις 15 Ιουλίου 1974 ήταν ο Χρήστος Λαμπράκης, μυημένος στον κατά του Μακαρίου σχεδιασμό από δύο προσωπικούς του φίλους, τον Ανδρέα Ποταμιάνο και τον Ιωάννη Σωσσίδη.

Υπενθυμίζεται, για τους κάτω των 40, πως το πραξικόπημα αυτό, με τα όσα ως τώρα γνωρίζαμε, σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από τη δικτατορία Ιωαννίδη, με συντονισμένη επίθεση με βαρύ οπλισμό στο Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου. Ο πρόεδρος της Κύπρου Μακάριος διέφυγε κι έτσι η ανατροπή του απέτυχε. Άφησε όμως πίσω της πάνω από 100 νεκρούς, ενώ οδήγησε και στην αιματηρή εισβολή της Τουρκίας στο νησί και στη διχοτόμηση. Μόνο καλό της τραγικής αυτής ιστορίας, το ότι οδήγησε και στην κατάρρευση της δικτατορίας στην Ελλάδα... Το δημιούργημα λοιπόν του ευαίσθητου «υπερπατριώτη» Χρήστου Λαμπράκη, το ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ, η βιτρίνα της διαπλοκής στην Ελλάδα, πήρε το 2003 επί κυβερνήσεων Σημίτη δάνειο 150 εκατ. ευρώ για 25 χρόνια. Μοίραζε τα εκατομμύρια στους δικούς του ο αρχιερέας της διαπλοκής... Το 2007 ο Κώστας Καραμανλής που θα επανίδρυε το κράτος (το κράτος μπορεί να μην το επανίδρυσε, αλλά κατάφερε  δια της φυγής του να συμβάλει τα μάλα στην επανίδρυση του φασιστικού κράτους των δωσίλογων) μπούκωσε το Λαμπρακιστάν με 95 εκατομμύρια ευρώ... Για να έρθει η συγκυβέρνηση των γερμανομερκελοτσογλανιστών να διαγράψει μονοκοντυλιά τις δανειακές υποχρεώσεις του Μεγάρου της διαπλοκής...

Ένας σκασμός λεφτά που ενθυλακώθηκαν από τα «αρπαχτικά παντός καιρού». Ένας σκασμός λεφτά για τους «ημέτερους όλων των εποχών…»

•••

Αρχές του 1947 η Αγγλική κυβέρνηση ανακοινώνει στις ΗΠΑ ότι αναχωρεί από την Ελλάδα και τους προτρέπει: Περάστε...

Η Ουάσινγκτον, προκειμένου να έχει ιδία άποψη , στέλνει το 1947 τον Paul A. Porter ως επικεφαλής αμερικανικής αποστολής. Μετά από έναν περίπου μήνα, ο Porter στέλνει επιστολή προς το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, γράφοντας μεταξύ των άλλων:

«Εδώ δεν υπάρχει κράτος ! Υπάρχει μόνο μία ιεραρχία πολιτικών, ο ένας χειρότερος από τον άλλον.

Μοναδική τους έννοια , η κατάκτηση της εξουσίας. Σε ολόκληρη τη χώρα οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα και το φόβο, οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχες δεν αποθηκεύουν προμήθειες.

Η δημόσια διοίκηση είναι υπερβολικά εκτεταμένη. Οι χαμηλοί μισθοί προσαυξάνονται βάσει ενός συστήματος επιδομάτων, (μερικοί δημόσιοι υπάλληλοι κερδίζουν μέχρι και τέσσερις φορές περισσότερο από το βασικό μισθό τους!).

Η δημόσια διοίκηση δεν είναι σε θέση να προβεί ούτε στην είσπραξη φόρων, ή την επισκευή δρόμων. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει άλλη πολιτική εκτός από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος...

Στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια για τη διαιώνιση των προνομιών μιας μικρής κλίκας που έχει την έδρα της στην πλατεία Κολωνακίου...»                                                 ΠΗΓΗ   ΧΑΡPΥ ΚΛΥΝN