«Ακίνητα με αξία δισεκατομμυρίων
ξεπουλιούνται, υπηρεσίες ύδρευσης περνούν στα χέρια ιδιωτών, τράπεζες
πωλούνται σε αμφιλεγόμενους αγοραστές. Ολιγάρχες και επενδυτές παίζουν
ένα γιγαντιαίο Monopoly. Οι δανειστές άλλαξαν τους κανόνες του
παιχνιδιού προς όφελος των κερδοσκόπων. Σε αυτό το παιχνίδι Europoly
είναι ξεκάθαρο εξ αρχής ποιοι θα είναι οι χαμένοι (…)»Το πιο τρανταχτό παράδειγμα ιδιωτικοποίησης είναι το αεροδρόμιο του Ελληνικού στην Αθήνα. Σε μελέτη του ο ελληνικής καταγωγής καθηγητής πολεοδομίας στο Χάρβαρντ, Σπύρο Πολλάλης, υπολόγισε την αξία του πρώην αεροδρομίου σε τουλάχιστον 1,239 δισεκατομμύρια. Όμως τελικά τα έσοδα για το ελληνικό δημόσιο από την επένδυση της Lamda Development (που ανήκει κατά 51% στον τραπεζίτη Σπύρο Λάτση) θα είναι περίπου τα μισά, δηλαδή μόνο 577 εκατομμύρια ευρώ.
«Η κρίση ήταν το χειρότερο χρονικό σημείο για ιδιωτικοποιήσεις», δηλώνει ο Κώστας Μητρόπουλος πρώην επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ στην εφημερίδα Tagesspiegel. «Όμως από την αρχή η τρόικα δεν κατάλαβε ότι το πρόβλημα δεν ήταν η τιμή πώλησης. Απλά η αγορά δεν ήταν έτοιμη για επενδύσεις, ανεξάρτητα από το κόστος».
Το παιχνίδι Europoly φέρνει τεράστιο πλούτο σε ορισμένους παίκτες, ενώ οδηγεί άλλους στην χρεοκοπία. Στο μεταξύ πολλοί είναι εκείνοι που ζητούν πιο δίκαιους κανόνες. Και ρωτούν τους τροϊκανούς; Γιατί θέτετε υπό χρονική πίεση της χώρες της κρίσης; Γιατί στην Ελλάδα δεν περιμένατε πρώτα να επανέλθει η αγορά και να ξεκινήσετε έπειτα τις ιδιωτικοποιήσεις; Για ποιο λόγο καταβάλλετε κάθε προσπάθεια για να αγοράσουν οι επενδυτές σε τιμή ευκαιρίας;
ΠΗΓΗ Deutsche Welle

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου