Καθώς έβγαινα από την πόλη το μάτι μου έπεσε, τυχαία, στην πινακίδα της οδικής σήμανσης.
Αν υπάρχει ένα γεγονός στη σύγχρονη ελληνική ιστορία που έχει συζητηθεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο αυτό είναι η Συμφωνία της Βάρκιζας. Αν υπάρχει ένα ιστορικό γεγονός που, εδώ και 70 χρόνια, για την Αριστερά και το ΚΚΕ για κάθε αριστερό και κομμουνιστή θεωρείται το αποκορύφωμα του απαράδεκτου και επαίσχυντου συμβιβασμού, της άνευ όρων παράδοσης στον αντίπαλο, ενίοτε και της προδοσίας, αυτό το γεγονός είναι η Συμφωνία της Βάρκιζας, βάσει της οποίας τερματίστηκε και τυπικά η ένοπλη σύγκρουση του Δεκέμβρη του ‘44 ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τα βρετανικά στρατεύματα.
Η εφημερίδα «Ελευθερία» είχε δημοσιεύσει στις 16/1/1945 έναν χάρτη που
έδειχνε ότι ο ΕΛΑΣ κατείχε -μετά τον Δεκέμβρη- τα τρία τέταρτα της
επικράτειας της χώρας, δηλαδή 27 περιοχές επί συνόλου 31. Οι Εγγλέζοι
επιτελείς συμβούλευαν τον Τσόρτσιλ να βρεθεί πολιτική λύση γιατί ο
πόλεμος εναντίον του ΕΛΑΣ έξω από την Αττική δεν μπορούσε να οδηγήσει σε
συνθηκολόγηση του ΕΑΜικού κινήματος. Λέγεται ότι ο Κλεμανσό είχε πει κάποτε: «ο Πόλεμος είναι πολύ σπουδαία
υπόθεση για να την εμπιστευτούμε στους στρατιωτικούς». Οποτε, όμως, στον
πόλεμο δεν λήφθηκε σοβαρά υπόψη η γνώμη των στρατιωτικών τα
αποτελέσματα υπήρξαν τραγικά. Η Συμφωνία της Βάρκιζας είναι μια
τρανταχτή και ταυτόχρονα τραγική απόδειξη.Αφοπλισμός του ΕΛΑΣ (Βάρκιζα 1945) (σπάνιο)
imerodromos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου