ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ !!!

Πεταμένες ανθρώπινες σάρκες στο χώμα,
ξεσκισμένες σαν χαρτί
το αίμα αναβλύζει, άφθονο ρέει
ο δρόμος πλημμυρίζει...

Ο χάρος σήμερα έχει στήσει γιορτή

Εκεί χάμω κείτονται τα παιδιά της Παλαιστίνης,

οι μανάδες, τα αδέρφια, οι πατεράδες

Είναι οι άνθρωποι σου κόσμε



Το κλάμα, το ουρλιαχτό αντάμα με τον πόνο

τον άμαχο κόσμο θλίβει

Εκεί στην Παλαιστίνη



Φωνάζουν οι λαοί

σταματήστε τους φόνους ιμπεριαλιστές Ισραηλινοί

μην κωφεύετε

η σιωπή είναι συνενοχή

Το δίκιο ξεχειλίζει

η αγανάκτηση γίνεται οργή

η οργή πρέπει να γίνει

φάρος, ελπίδα, μονοπάτι για νέα ζωή



Τα τοίχοι σου κόσμε σήμερα, περισσότερα και πιο ψηλά

τα συρματοπλέγματα πιο αγκαθωτά

ο αέρας που αναπνέες πιο βρώμικος

το ψέμα τους έγινε η αλήθεια σου

γερασμένε κόσμε μην περιμένεις άλλο πια



Μένεις ακόμα στο γιατί

προσπαθείς να καταλάβεις

γιατί ακόμα πόλεμοι, φτώχεια, πείνα, ανθρώπινη καταστροφή



Εκεί χάμω κείτονται τα παιδιά της Παλαιστίνης,

οι μανάδες, τα αδέρφια, οι πατεράδες,

είναι οι άνθρωποι σου κόσμε



Ακολούθα την όχθη της αυγής

και μην φοβηθείς

εκεί που τα χνώτα σμίγουν

και απλώνονται σαν πάχνη πάνω στην γη

εκεί θα πάρει απάντηση

το κάθε σου γιατί...



Σαββίδης Παναγιώτης