Οι αρσενικοί αχινοί δεν είναι βρώσιμοι. Τους ξεχωρίζουμε γιατί είναι κατάμαυροι, έχουν μεγάλα , μαύρα αγκάθια και μαγαλύτερο χνούδι μπροστά στο στόμα τους. Οι θηλυκοί έχουν διάφορες αποχρώσεις του μαύρου και μικρότερα αγκάθια. Συχνά, δε, είναι κολλημένες επάνω τους μικρές πέτρουλες και φύκια.
Οι αχινοί είναι γεμάτοι με αβγά στην πανσέληνο, οπότε μόνον όταν το φεγγάρι είναι στα γεμάτα του έχει νόημα το ψάρεμά τους. Τις άλλες μέρες τα αβγά είναι από πολύ μικρά ως και ελάχιστα.
Για το μάζεμα ιδανικά χρειάζονται γάντια και μια διχτυωτή τσάντα.
Για να τους διατηρήσουμε ζωντανούς, τους βάζουμε σε κουβά με θαλασσινό νερό ή στο ψυγείο με μια υγρή πετσέτα πάνω τους. Αν μαζέψουμε μόνο τα αβγά, καλό είναι να τα φάμε σε λιγότερο από 12 ώρες από τότε που βγήκαν απ’ τη θάλασσα. Μέχρι τότε, τα διατηρούμε στην ψύξη
Πώς τρώγεται ο αχινός
Ο αχινός τρώγεται πολύ εύκολα. Αφού τον ξεκολλήσουμε από τον βράχο (κατά προτίμηση με γάντια), κόβουμε το κέλυφος γύρω-γύρω από την πλευρά που βρίσκεται το στόμα μ' ένα ψαλίδι, βγάζουμε όλα τα σπλάχνα και τον ξεπλένουμε επιτόπου, με θαλασσινό νερό. Θα απομείνουν στο εσωτερικό του κελύφους μόνο τα κοραλλένια αυγά που τα αφαιρούμε με ένα κουταλάκι και είτε τα μεταφέρουμε σε ένα πιατάκι, είτε τα ξαναβάζουμε μέσα στο κέλυφος.
Η πιο κλασσική εκδοχή είναι να προσθέσουμε λίγο λεμόνι κι αν
θέλουμε, μερικές σταγόνες λάδι και να τον απολαύσουμε. Τα τελευταία
χρόνια, ωστόσο, υπάρχουν δεκάδες συνταγές για να τον μαγειρέψουμε, παρ
ότι εξαιρετικά λεπτεπίλεπτος, ως μεζές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου