Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΑΓΩΝΑ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ…ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΞΕΠΛΥΜΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΜΕΣΟ ΜΙΑΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΥΣΤΕΡΙΑΣ !!!

Aυτοί που εμφανίζονται ως οργανωτές των συλλαλητηρίων για την Μακεδονία σε πανελλαδικό επίπεδο, αλλά και σε τοπικό, είναι όλοι τους θεματοφύλακες του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε, της διαχρονικής πολιτικής των ΗΠΑ. Δηλαδή αυτών που πιέζουν για την επίσπευση της λύσης μέσο της απαράδεκτης συμφωνίας των «Πρεσπών», για να προωθήσουν τα γεωστρατηγικά και οικονομικά τους συμφέροντα, που είναι σε ανταγωνισμό με τον Ρωσικό Ιμπεριαλισμό κυρίως. Καθόλου τυχαία η δήλωση του Νίμιτς, χρεωμένος από τον ΟΗΕ για διαμεσολαβητής για την επίλυση του θέματος, που λέει αυτή είναι η «ευκαιρία», ώρα να λυθούν τα ζητήματα με το κράτος των Σκοπίων, δεν θα υπάρχει άλλη ευκαιρία. Αλήθεια γιατί τέτοια πρεμούρα? Παρόλα αυτά δεν ακούμε λέξη στα συλλαλητήρια των σύγχρονων «Μακεδονομάχων» για αυτούς που πιέζου, να προωθηθεί η συμφωνία των «Πρεσπών», και έχουν την βασική ευθύνη, για την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Βαλκανικής. Άχνα δεν βγάζουν. Έχει απαλείφει κάθε καταγγελία για τους αιμοσταγείς ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε, που είναι ανάμεσα στις 148 χώρες που μονομερώς αναγνώρισαν ως «Μακεδονία» το κράτος των Σκοπίων από το 1992 και μετά. Και εδώ κρύβεται σκοπιμότητα και υποκρισία από τους ιθύνοντες νους που διοργανώνουν τα συλλαλητήρια για την Μακεδονία. Πρόκειται για συλλαλητήρια που ξεπλένουν τους βασικούς υπαίτιους που δημιούργησαν το πρόβλημα με την διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας (ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – Ε.Ε). Για αυτούς που οι εστίες της εθνικιστικής αντιπαράθεσης είναι το τυράκι για να επεμβαίνουν, ο εθνικισμός είναι το άλλοθι τους, αιτιολογεί τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Ξεπλένουν τους ισχυρούς μονοπωλιακούς – οικονομικούς ανταγωνισμούς που κρύβονται πίσω από τα λεγόμενα εθνικά ζητήματα όπως γίνεται με την ονομασία των Σκοπίων, σε αυτή την στρατηγική χωρίζουν τους λαούς σε ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, για να παλέψουν για αλλότρια ταξικά συμφέροντα στο όνομα των επιζήμιων «εθνικών» πολιτικών. Αυτή είναι η ταμπακιέρα που συγκαλύπτουν και η πλευρά του κοσμοπολιτισμού που εκφράζει η συγκυβέρνηση ( ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) μαζί με αλλά με τμήματα του αστικού πολιτικού προσωπικού και η πλευρά που πλειοδοτεί στον εθνικισμό και δείχνει ανοχή στην ναζιστική και φασιστική δράση όπως κάνει η Ν.Δ και αυτή μαζί με διάφορα άλλα πρόσωπα του αστικού κόσμου. Εγκλωβίζοντας τον λαό στο ψεύτικο δίλημμα πρόοδος η συντήρηση, που αντικατέστησε το αντιμνημονιακός – μνημονιακός, που είχε το ίδιο περιεχόμενο και σκοπό, όπως παλιότερα γινόταν δεξιός – αριστερός, για να προωθείται απρόσκοπτα η πολιτική , η στρατηγική του κεφαλαίου, χωρίς λαϊκές αντιστάσεις και άλλα εμπόδια. Έχουν ευθύνη όλοι που θέλουν να χωρίσουν τον λαό με κίβδηλα πάλι διλήμματα, ώστε εντός συστήματος να καναλιζάρουν τις λαϊκές διαθέσεις και να γίνουν χειροκροτητές της μιας ή της άλλης εκδοχής διαχείρισης του συστήματος, της αντιλαϊκής πολιτικής. Και οι δυο εκδοχές που αυθαίρετα αυτοαναγορεύονται σε «προοδευτικές» δυνάμεις ή «συντηρητικές» για να συγκαλύψουν το ταξικό - αντιλαϊκό περιεχόμενο της πολιτικής τους, έχουν κοινή συνιστάμενη. Την αναβάθμιση του ρόλου της χώρας μας στα βαλκάνια, δηλαδή αυτό που αξιώνει η εγχώρια αστική τάξη, τμήματα του κεφαλαίου στην χώρα μας, για να πάρουν κομμάτι της πίττας που ξαναδιανέμουν στα βαλκάνια στο φόντο ισχυρών ανταγωνισμών με την Ρωσία άλλα και την Κίνα.

Σε αυτή την κατεύθυνση θέλουν να λύσουν και τα ζητήματα μας με το κράτος των Σκοπίων. Αυτή η νέα μοιρασιά που επιχειρείται από τα γεράκια του ιμπεριαλισμού μόνο αναίμακτη δε θα είναι για τους λαούς, που θα χύσουν τα αίμα τους άμα χρειαστεί όταν οξυνθούν αυτοί οι ανταγωνισμοί, για τα συμφέροντα μιας χούφτας καπιταλιστών, μιας χούφτας μονοπωλιακών ομίλων. Αυτό είναι το κύριο, αυτό πρέπει να αντιπαλέψει ο λαός μας, βάζοντας στο επίκεντρο την ζωή του, τις ανάγκες του, χωρίς εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς από όπου και να προέρχονται και να προτάσσουν την αντιιμπεριαλιστική πάλη που πρέπει να είναι κοινή με όλους τους λαούς της περιοχής και είναι η μόνη πατριωτική πάλη. Σε αυτή την κατεύθυνση, σε αυτή την πάλη, πρέπει να γίνουμε περισσότεροι, ώστε να βγουν οι λαοί από το περιθώριο της πολιτικής – κοινωνικής ζωής, να προσπερνούν ψεύτικα κα εκβιαστικά διλήμματα και να στοχέψουν στον πραγματικό αντίπαλο που είναι κοινός για όλους τους λαούς, που είναι οι ιμπεριαλιστές, οι εγχώριες αστικές τάξεις, οι κυβερνήσεις που υπηρετούν το κεφάλαιο και τα μονοπώλια.   Σαββίδης Παναγιώτης