Δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν κι ο πόνος των Συριζαίων για τη
νέα πενταετία Πελετίδη. Μπορεί το συντριπτικό εκλογικό αποτέλεσμα του
Μαΐου να έκλεισε για λίγο τα στόματα όσων δεν είχαν αφήσει συκοφαντία
αναξιοποίητη ενάντια στο δήμαρχο της Πάτρας, με πρωταγωνιστικό ρόλο των
στελεχών και εξαπτέρυγων της τέως Πρώτης Φοράς Αριστεράς. Αλλά ξανά προς τη δόξα τραβούν,
βγάζοντας στη σέντρα τα τσικό, αφού τα βαριά ονόματα είχαν καεί
ανεπανόρθωτα κατά την προεκλογική περίοδο.
Κάποιος Βαγγέλης Γέττος λοιπόν, που δηλώνει μεταξύ άλλων δημοσιογράφος και ποιητής (τι μας θυμίζει αυτό άραγε), το έργο του οποίου διαφημιζόταν και στην Αυγή πριν κάποια χρόνια, βρήκε φιλόξενη στέγη στο tvxs του Κούλογλου, με την υπενθύμιση ότι οι απόψεις εκφράζουν τον αρθρογράφο - αν και η ευθύνη βέβαια για την παραχώρηση βήματος στην αθλιότητα που ακολουθεί βαραίνει συνολικά η σελίδα και τον ιδιοκτήτη της.
Στο πόνημα με τον πομπώδη τίτλο ''Η πολιτική ομερτά και ο δήμαρχος κ. Πελετίδης'', ο Γέττος αποφασίζει να χτυπήσει τη δημοτική αρχή σε ένα θέμα όπου και στο παρελθόν οι αντίπαλοι του θεώρησαν ότι θα έβγαζαν λαβράκι, και συγκεκριμένα για τη στελέχωση του ΔΗΠΕΘΕ και της δραματικής του σχολής εν προκειμένω.
Κάποιοι ίσως θυμάστε τα ουρλιαχτά για το διορισμό του Κώστα Καζάκου, τα περί ''κόκκινου κομματικού κράτους'' κι άλλες τέτοιες φαιδρότητες. Ο Γέττος, αφού βγάζει σκάρτους όλους τους καλλιτεχνικούς διευθυντές του ΔΗΠΕΘΕ επί Πελετίδη, αφήνει λασπερά υπονοούμενα για ''πανάκριβες παραγωγές'' και ''χρυσωρυχείο της Πάτρας''.
Κι ερχόμαστε στο βασικό λόγο του οδυρμού, δηλαδή την αντικατάσταση του μέχρι πρότινος διευθυντή της δραματικής σχολής του ΔΗΠΕΘΕ, Τσέζαρις Γκραουζίνις, από το Σωτήρη Χατζάκη. Ο οποίος διορίστηκε μετά από διαγωνισμό και κρίση της αρμόδιας επιτροπής κι όχι επειδή τάχα κρίθηκε ''ανεπαρκής'' ο Γκραουζίνις, που εξάλλου παρέμενε αδιατάρακτα τόσα χρόνια στη θέση του.
Λεπτομέρειες που δε θα μάθετε στο άρθρο, διότι, κατά
Γέττο, η τοποθέτηση Χατζάκη είναι κάποιου είδους συμπαιγνία Περισσού και
Δεξιάς:
Εξανίσταται λοιπόν ο Γέττος που το ΚΚΕ (όπου ΚΚΕ εννοεί φυσικά τη δημοτική αρχή σε μια αγαπημένη λαθροχειρία όσων με ένα σμπάρο θέλουν να χτυπήσουν δύο τρυγόνια, εκτός κι αν πρέπει να παραδεχτούν τα καλά έργα του Πελετίδη,
οπότε τον διαχωρίζουν αμέσως από το κόμμα του)
εγκαταλείπει την ''έμμονη πολιτική ιδέα'' να διορίσει κομμουνιστές στα
πολιτιστικά αξιώματα της πόλης. Η μόνη έμμονη ιδέα φυσικά είναι στο
μυαλό του Γέττου, που αδυνατεί να χωνέψει πως η δημοτική αρχή όντως
διορίζει αξιοκρατικά και με συγκεκριμένη διαδικασία. Κορώνα κερδίζω,
γράμματα χάνεις.
Στη συνέχεια ο οργισμένος γουοναμπή άνθρωπος του πνεύματος εξασφαλίζει σε ένα κρεσέντο χυδαιότητας, εξισώνοντας το δήμαρχο Κώστα Πελετίδη με τη Χρυσή Αυγή, συγκρίνοντας ευθέως το διορισμό ενός διευθυντή δραματικής σχολής με τις πρακτικές της εγκληματικής οργάνωσης, δηλαδή τις δολοφονίες, τις επιθέσεις, τα πογκρόμ κατά μεταναστών και πολιτικών αντιπάλων κοκ. Κι αυτό παρά το ανάστημά που όρθωσε ο δήμος στη ναζιστική οργάνωση, κάτι που ο αρθρογράφος θεωρεί ότι αναιρείται από το διορισμό ενός μη αρεστού στον ίδιο θεατρανθρώπου:
Η κατανάλωση ξυδιού αναμένεται να σημειώσει αισθητή αύξηση τα επόμενα 5 χρόνια μεταξύ ενός ποσοστού του πατρινού πληθυσμού, οπότε τα μάτια μας έχουν να δουν πολλά ακόμα.
Κάποιος Βαγγέλης Γέττος λοιπόν, που δηλώνει μεταξύ άλλων δημοσιογράφος και ποιητής (τι μας θυμίζει αυτό άραγε), το έργο του οποίου διαφημιζόταν και στην Αυγή πριν κάποια χρόνια, βρήκε φιλόξενη στέγη στο tvxs του Κούλογλου, με την υπενθύμιση ότι οι απόψεις εκφράζουν τον αρθρογράφο - αν και η ευθύνη βέβαια για την παραχώρηση βήματος στην αθλιότητα που ακολουθεί βαραίνει συνολικά η σελίδα και τον ιδιοκτήτη της.
Στο πόνημα με τον πομπώδη τίτλο ''Η πολιτική ομερτά και ο δήμαρχος κ. Πελετίδης'', ο Γέττος αποφασίζει να χτυπήσει τη δημοτική αρχή σε ένα θέμα όπου και στο παρελθόν οι αντίπαλοι του θεώρησαν ότι θα έβγαζαν λαβράκι, και συγκεκριμένα για τη στελέχωση του ΔΗΠΕΘΕ και της δραματικής του σχολής εν προκειμένω.
Κάποιοι ίσως θυμάστε τα ουρλιαχτά για το διορισμό του Κώστα Καζάκου, τα περί ''κόκκινου κομματικού κράτους'' κι άλλες τέτοιες φαιδρότητες. Ο Γέττος, αφού βγάζει σκάρτους όλους τους καλλιτεχνικούς διευθυντές του ΔΗΠΕΘΕ επί Πελετίδη, αφήνει λασπερά υπονοούμενα για ''πανάκριβες παραγωγές'' και ''χρυσωρυχείο της Πάτρας''.
Κι ερχόμαστε στο βασικό λόγο του οδυρμού, δηλαδή την αντικατάσταση του μέχρι πρότινος διευθυντή της δραματικής σχολής του ΔΗΠΕΘΕ, Τσέζαρις Γκραουζίνις, από το Σωτήρη Χατζάκη. Ο οποίος διορίστηκε μετά από διαγωνισμό και κρίση της αρμόδιας επιτροπής κι όχι επειδή τάχα κρίθηκε ''ανεπαρκής'' ο Γκραουζίνις, που εξάλλου παρέμενε αδιατάρακτα τόσα χρόνια στη θέση του.
Λεπτομέρειες που δε θα μάθετε στο άρθρο, διότι, κατά
Γέττο, η τοποθέτηση Χατζάκη είναι κάποιου είδους συμπαιγνία Περισσού και
Δεξιάς:''ΚΚΕ και Σαμαρική ΝΔ χέρι - χέρι, τόσο απροκάλυπτα, τόσο ξεδιάντροπα, τόσο αντιαισθητικά''.Ας αφήσουμε στην άκρη το αήττητο σκεπτικό ότι το ΚΚΕ έχει ως χόμπι να διορίζει διευθυντές περιφερειακών δραματικών σχολών κι ας σταθούμε στο πώς στοιχειοθετείται η ανίερη συμμαχία. Ο κος Χατζάκης, κατά τα φαινόμενα είναι ψηφοφόρος της ΝΔ κι είχε διοριστεί επί Καραμανλή αναπλ. καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού, ενώ αυτό που φαίνεται να ενοχλεί πιο σφόδρα τον αρθρογράφο, είναι η δικαστική αντιδικία που είχε με τον πρώην υπουργό πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Ξυδάκη.
Εξανίσταται λοιπόν ο Γέττος που το ΚΚΕ (όπου ΚΚΕ εννοεί φυσικά τη δημοτική αρχή σε μια αγαπημένη λαθροχειρία όσων με ένα σμπάρο θέλουν να χτυπήσουν δύο τρυγόνια, εκτός κι αν πρέπει να παραδεχτούν τα καλά έργα του Πελετίδη,
οπότε τον διαχωρίζουν αμέσως από το κόμμα του)
εγκαταλείπει την ''έμμονη πολιτική ιδέα'' να διορίσει κομμουνιστές στα
πολιτιστικά αξιώματα της πόλης. Η μόνη έμμονη ιδέα φυσικά είναι στο
μυαλό του Γέττου, που αδυνατεί να χωνέψει πως η δημοτική αρχή όντως
διορίζει αξιοκρατικά και με συγκεκριμένη διαδικασία. Κορώνα κερδίζω,
γράμματα χάνεις.Στη συνέχεια ο οργισμένος γουοναμπή άνθρωπος του πνεύματος εξασφαλίζει σε ένα κρεσέντο χυδαιότητας, εξισώνοντας το δήμαρχο Κώστα Πελετίδη με τη Χρυσή Αυγή, συγκρίνοντας ευθέως το διορισμό ενός διευθυντή δραματικής σχολής με τις πρακτικές της εγκληματικής οργάνωσης, δηλαδή τις δολοφονίες, τις επιθέσεις, τα πογκρόμ κατά μεταναστών και πολιτικών αντιπάλων κοκ. Κι αυτό παρά το ανάστημά που όρθωσε ο δήμος στη ναζιστική οργάνωση, κάτι που ο αρθρογράφος θεωρεί ότι αναιρείται από το διορισμό ενός μη αρεστού στον ίδιο θεατρανθρώπου:
«Το ζήτημα αναδεικνύει για μία ακόμη φορά την ιλαροτραγωδία που χαρακτηρίζει τη δημόσια σφαίρα της Πάτρας. Ένας κομμουνιστής, κατά τα λεγόμενά του, Δήμαρχος δεν μπορεί να διαλύει τον πολιτισμό και μετά να τον παραδίδει και θεσμικά στη Δεξιά. Τα συγχωροχάρτια της θεσμικής εκδίωξης της Χρυσής Αυγής από την Πάτρα με τη βοήθεια του Δημάρχου Πελετίδη και άλλα παρόμοια καίγονται μπροστά σε τέτοια απαράδεκτα κομπρεμί. Ποιο το όφελος να εμποδίζεις τη ΧΑ να κάνει εκδήλωση στην Πάτρα όταν την ίδια στιγμή συναλλάσσεσαι υπό το φως της μέρας με τις μαριονέτες του πιο διεφθαρμένου και διαπλεκόμενου πολιτικού προσωπικού; Αυτά ''κατήγγειλαν'' οι νεοναζί κι έτσι γιγαντώθηκαν».Η κατακλείδα κλείνει με τη γνώριμη τους τελευταίους μήνες εξαγγελία των Συριζαίων πως θα σπάσουν την ''ομερτά'' περί Πελετίδη - που όμως δεν υπήρξε ποτέ - φανερώνοντας πόσο βαριά τους κάθεται η τεράστια και συνεχιζόμενη αγάπη του Πατρινού λαού, ό,τι κι αν αυτός ψηφίζει.
Η κατανάλωση ξυδιού αναμένεται να σημειώσει αισθητή αύξηση τα επόμενα 5 χρόνια μεταξύ ενός ποσοστού του πατρινού πληθυσμού, οπότε τα μάτια μας έχουν να δουν πολλά ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου