Το Πολυτεχνείο είναι μια στάση απέναντι στην απάθεια και την παραίτηση. Ακριβώς αυτό ήταν και τότε, τον Νοέμβρη του 1973 όταν οι φοιτητές
αποφάσισαν να αντιδράσουν στο «δεδομένο» και «τετελεσμένο» που ζούσε η
ελληνική κοινωνία από τον Απρίλιο του 1967: Τη χούντα των
συνταγματαρχών.
Το
Πολυτεχνείο του Νοέμβρη του 1973, αποκορύφωμα της αντιδικτατορικής
πάλης, είναι ζωντανό. Δεν μπαίνει σε μουσείο.Τα αιτήματα για «Ψωμί –
Παιδεία – Ελευθερία», «Εθνική ανεξαρτησία», «Έξω οι Αμερικάνοι και το
ΝΑΤΟ», είναι ακόμα εδώ και παραμένουν αδικαίωτα. Η φλόγα του Νοέμβρη δεν
έχει σβήσει και δεν θα σβήσει μέχρι να δικαιωθούν.
Το Πολυτεχνείο συμβολίζει ακριβώς αυτό που φοβούνται εκείνοι που κυβερνούν τον τόπο χρόνια τώρα: Ο λαός μπορεί να οργανωθεί και, ξεφεύγοντας από τη μοιρολατρία, να παλέψει, να επιβάλει άλλες λύσεις προς όφελος του, όπως τότε που στάθηκε περήφανος μπροστά στα αμερικανικά τανκς της χούντας.
Η ασπρόμαυρη ταινία μεγάλου μήκους «Εδώ Πολυτεχνείο» του Δημήτρη
Μακρή, αναφέρεται στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, στα γεγονότα που
οδήγησαν στην εξέγερση και σε όσα ακολούθησαν.Η ταινία είναι βασισμένη σε κινηματογραφικό υλικό που τραβήχτηκε από φοιτητές που βρίσκονταν στο Πολυτεχνείο και που διασώθηκε με την μεταφορά του στην Ιταλία. Το υλικό αυτό συμπληρώθηκε από γυρίσματα, στα οποία πήραν μέρος φοιτητές από την Ελλάδα και την Ιταλία, και Έλληνες πολιτικοί εξόριστοι.
Ο στόχος της ταινίας όταν γυρίστηκε ήταν η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης στο εξωτερικό για την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα κυρίως μετά τα γεγονότα του Νοέμβρη του 1973.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μακρής
Αφήγηση: Αλέκος Παναγούλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Κατιούσα -
2 σχόλια:
Υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο;
Ακόμα κι η χούντα απαντούσε «Ναι»
Φτάσαμε να συζητάμε ακόμα κι αυτό. Η φασιστική συνήθεια της ηλίθιας εμμονής σε φήμες που μπορούν να τις πιστεύουν μόνο homus chrisavgulus trampucenchis (βγαίνει και από το Τραμπ και από το τραμπούκος). «Η γη είναι επίπεδη», «τα εμβόλια σκοτώνουν», «οι πρόσφυγες θα αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας», «οι Αμερικάνοι δεν πήγαν στο φεγγάρι» και «στο πολυτεχνείο δεν είχε νεκρούς».
Α! Και «μας ψεκάζουν». (Πλάκα-πλάκα, ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι αυτούς δεν τους ψεκάζουν ή ότι δεν τους έχουν κάνει λοβοτομή;)
Αφού λοιπόν συζητιέται, ακόμα και σε σχολεία εν όψει σχολικών γιορτών, ας πούμε κι εμείς μερικές «ειδήσεις», και μάλιστα από πηγές που εκείνοι εμπιστεύονται (Χούντα, Αστική δικαιοσύνη κλπ.). Όλα αυτά, είναι εύκολο να τα βρείτε στο ίντερνετ. Αρκεί να ψάχνετε έγκυρα στοιχεία και επίσημες εκθέσεις κι όχι φασιστοφήμες και χουντοδιαδόσεις.
Η ΙΔΙΑ ΧΟΥΝΤΑ
…. https://gkagkarin.blogspot.com/2019/11/blog-post_408.html
Αντιιμπεριαλιστικός ξεσηκωμός με επίκαιρα οράματα
Ο μεγάλος ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου με τη συμμετοχή εργαζομένων και φοιτητών, στις 17 Νοέμβρη 1973, αποτελεί μια ακόμη χρυσή σελίδα στους αγώνες των ελληνικού λαού ενάντια στους ιμπεριαλιστές. Σελίδα που γράφτηκε με αίμα και αποτελεί συνέχεια των αγωνιστικών παραδόσεων του λαού. Αγώνας αντιιμπεριαλιστικός, ενάντια και στην ξενοκίνητη, τότε, χούντα.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι έκτοτε έχει γίνει μια τεράστια προσπάθεια να αλλοιωθεί το πραγματικό νόημα, οι αιτίες και τα αιτήματα της εξέγερσης. Στόχος είναι να μετατρέψουν το Πολυτεχνείο σε μουσειακό είδος. Προσπαθούν να αποτινάξουν από πάνω του κάθε το αγωνιστικό, κάθε τι που μπορεί να ριζοσπαστικοποιήσει σήμερα τμήματα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Επιχειρούν να βάλουν και αυτήν την εξέγερση στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, χρησιμοποιώντας κάθε λογής επιχειρήματα.
Η αντικειμενική προσέγγιση, όμως, στα γεγονότα του Πολυτεχνείου - προκειμένου να εξαχθούν και τα κατάλληλα συμπεράσματα για το σήμερα - μας οδηγεί στην ανάγκη να τα εξετάσουμε σε σχέση με την ανάπτυξη των αγώνων του λαού και της νεολαίας, με το επίπεδο οργάνωσης της ταξικής πάλης και την εκτίμηση της στιγμής, εκείνη την περίοδο.
....
https://gkagkarin.blogspot.com/2019/11/17-1973.html
Δημοσίευση σχολίου