ΟΙ....''ΑΟΡΑΤΟΙ'' ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟ'Ι'ΟΥ !!!

Οι «αόρατοι του κορονοϊού», τους οποίους κωδικοποίησε με άρθρο του στην efsyn.gr (1/4/20) o νομικός Δ. Τεμπονέρας και χρειάζεται να επαναφέρουμε ξανά στη δημοσιότητα, είναι οι σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι που δεν είχαν την τύχη μιας κανονικής σύμβασης εργασίας για να αποκτήσουν το ελάχιστο δικαίωμα στα έκτακτα βοηθήματα. Οι περισσότεροι, αν και ικανοποιούν πάγιες κι όχι έκτακτες ανάγκες - αντίστοιχες με αυτές των μισθωτών εργαζομένων - κι έχουν το ίδιο ωράριο εργασίας, εξαιρούνται από τις περισσότερες προστατευτικές εργατικές διατάξεις.

Ας δούμε τις βασικότερες κατηγορίες των μη δικαιούχων των 800 ευρώ πιο αναλυτικά:

1. Τα λεγόμενα «μπλοκάκια». Χιλιάδες εργαζόμενοι, συνεργάτες, με διαφορετικούς Κ.Α.Δ., έχουν μείνει εκτός προστατευτικού πλαισίου για ανεξήγητο λόγο. Τεχνικοί Η/Υ, ψυκτικοί, εργαζόμενοι στην προσχολική εκπαίδευση, μεταλλοτεχνίτες κλπ, είναι λίγοι μόνο από τους Κ.Α.Δ. που είναι εκτός και θα τύχουν καμίας προστατευτικής διάταξης.
   
2. Εργαζόμενοι στο θέαμα - ακρόαμα. Από την ώρα που οι παραστάσεις και οι συναυλίες ακυρώθηκαν, οι συντελεστές των παραγωγών, που είναι υποαπασχολούμενοι εργαζόμενοι, δεν είναι ούτε άνεργοι, ούτε εργαζόμενοι, λόγω του ότι κάνουν συνήθως, 3-4 μεροκάματα το μήνα και φυσικά δεν τυγχάνουν καμίας προστασίας. Στην ίδια μοίρα βρίσκονται και χιλιάδες εργαζόμενοι στο χώρο του πολιτισμού.
   
3. Εργαζόμενοι στον τουρισμό και στον επισιτισμό. Πάνω από 30.000 εργαζόμενοι θα αναλάμβαναν εργασία τις επόμενες ημέρες στα ξενοδοχεία και στα ενοικιαζόμενα δωμάτια, που με απόφαση της Πολιτείας δεν πρόκειται να ανοίξουν. Σερβιτόροι, μάγειρες, ανιματέρ, καμαριέρες, εποχικοί εργαζόμενοι και λοιποί ξενοδοχοϋπάλληλοι είναι λίγοι μόνο από εκείνους που για την κυβέρνηση, απλά δεν υπάρχουν.
   
4. Κατ' οίκον εργαζόμενοι, εργάτες γης και γενικά εργαζόμενοι με εργόσημο,(οικιακοί βοηθοί, babysitters, κατ' οίκον διδάσκαλοι κλπ). Είναι απορίας άξιο πώς θεωρούν οι αρμόδιοι ότι μπορούν να εργαστούν οι άνθρωποι αυτοί, σε συνθήκες απομόνωσης και απαγόρευσης της κυκλοφορίας.
   
5. Υποδηλωμένοι και αδήλωτοι εργαζόμενοι. Τα συνήθη θύματα που όχι από επιλογή - όπως εσφαλμένα πιστεύουν κάποιοι - πέφτουν θύματα εργοδοτικής εκμετάλλευσης (ας θυμηθούμε τις αδήλωτες καμαριέρες της Σαντορίνης, που γνωστό ξενοδοχείο κατά τη διάρκεια ελέγχου τις κλείδωνε στο ψυγείο. Εργαζόμενοι για 12ωρα που δεν δικαιούνται ούτε άδειες, ούτε επιδόματα ούτε καμία άλλη προστασία. Και αυτοί εκτός.
   
6. Οι μεγάλοι χαμένοι και η πολυπληθέστερη κατηγορία δεν είναι άλλη από τους μακροχρόνια ανέργους και όχι μόνο. Πράγματι η κυβέρνηση παρέτεινε το επίδομα ανεργίας κατά 2 μήνες, για όσους αυτό έληξε το πρώτο τρίμηνο του 2020.Τι γίνεται όμως με τους μακροχρόνια ανέργους, που με βάση τα στοιχεία του ΟΑΕΔ είναι πάνω από 750.000; Τι γίνεται με εκείνους που το επίδομα ανεργίας θα λήξει από σήμερα; Τι προοπτικές ανεύρεσης εργασίας υπάρχουν για τους ανθρώπους αυτούς σε μια αγορά κυριολεκτικά νεκρή; Για ποιο λόγο επίσης, από τα 800 ευρώ εξαιρούνται οι εργαζόμενοι στα επιδοτούμενα προγράμματα του ΟΑΕΔ;
   
7. Τέλος, μια κατηγορία πολιτών τους οποίους η κυβέρνηση έχει την ηθική υποχρέωση να στηρίξει, είναι οι συγγενείς των θυμάτων του κορονοϊού, καθώς και όσοι ασθένησαν βαριά. Στο Μάτι, στη Μάνδρα, σε άλλες φυσικές καταστροφές, πάντα η Πολιτεία έσπευδε να ενισχύσει εκείνους που στερήθηκαν τα δικά τους πρόσωπα ή που υπέστησαν σοβαρές βλάβες, επειδή ακριβώς εκείνη δεν μπόρεσε - ως όφειλε - να αποτρέψει το κακό. Αντίστοιχα, θα έπρεπε να προβλεφθεί και η ομαλή επαναφορά τους στην εργασία. Η ίδια ηθική υποχρέωση υπάρχει και στην παρούσα συνθήκη.
   
   Και είναι απορίας άξιο πώς, ενώ ο κ. Τσιόδρας μας λέει καθημερινά στις 6 ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους νεκρούς σαν αριθμούς, η κυβέρνηση μέχρι τώρα κάνει ακριβώς το αντίθετο. Ο αριθμός των παραπάνω «αόρατων» της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, ξεπερνά το 1 εκατομμύριο, αλλά δυστυχώς έχουν την ατυχία να κυβερνάνε κάποιοι, που έχουν μια τάση να δίνουν πολλά στους ... «λίγους» και λίγα στους πολλούς.