ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΚΟΤΥΧΙΟΥ - ΣΤΡΟΦΥΛΙΑΣ. Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕ ΠΟΤΕ !!!

Μια πρωινή βουτιά στη θάλασσα στις 8:30π.μ.για να καθαρίσει το μυαλό και να συνεχίσει να διαχειρίζεται τη γενικευμένη παραφροσύνη.

Δίπλα, σε απόσταση λίγων δεκάδων μέτρων μεταξύ τους, δύο από τις πολλές φωλιές θαλάσσιας χελώνας (ως αποτέλεσμα της ευεργετικής για τη φύση ανοιξιάτικης καραντίνας) έχουν φρέσκα ίχνη από τα χελωνάκια που ήρθαν στον κόσμο μέσα στις ζεστές νύχτες που προηγήθηκαν. Ως εδώ καλά. Η αφήγηση θα έπρεπε να τελειώνει έτσι. Όμως σήμερα είναι η δεύτερη μέρα της κυνηγετικής περιόδου. Και την ώρα που κάποιοι πήγαιναν να χαρούν τη φύση, ορισμένοι επέστρεφαν πάνοπλοι από το πρωινό κυνήγι μέσα στο τσιφλίκι τους, το "προστατευόμενο" εθνικό πάρκο,

το δάσος που αποτελεί ζώνη απολύτου προστασίας. Μεταξύ τους κι ένα παιδί, το πολύ 15 χρονών, οδηγώντας μοτοσυκλέτα και έχοντας περασμένες δυο καραμπίνες στον ώμο

(δίπλωμα οδήγησης δεν μπορεί να έχει, όπως και άδεια οπλοκατοχής. Όσο για άδεια κυνηγιού, γνωρίζω καλά πως ορισμένοι σύλλογοι τις εκδίδουν ως "δωράκια" και σε ανηλίκους). Ας ελπίσουμε πως οι μικρές caretta caretta θα μπορούν να ξεπερνούν τις ροδιές από τα τροχοφόρα, θα εξακολουθούν να αφήνουν πίσω τους τη στεριά και όταν μετά από πολλά χρόνια θα επιστρέφουν στην ίδια παραλία, αυτή θα είναι ακόμα εκεί να τις περιμένει με ένα πευκοδάσος στο φόντο και λιγότερους κάλυκες στην αμμουδιά της. ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΑΤΡΑΣ (ΟΙ.ΚΙ.ΠΑ.)