ΑΧΙΝΟΣ : ΟΛΑ ΟΣΑ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ''ΧΑΒΙΑΡΙ'' ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ !!! [ video ]

Ο ζωντανός αχινός πέρα από την παροιμιώδη νοστιμιά του, - στην Ιαπωνία μπαίνει στην ίδια σειρά με το χαβιάρι - είναι μια τροφή μεγάλης διατροφικής αξίας. Αν προσωποποιούσαμε την αρμύρα της θάλασσας σε μερικές κουταλιές πολύτιμης γεύσης αυτές θα ήταν οι ζωντανοί αχινοί. Όταν τους γεύεσαι δίπλα στη θάλασσα, μόλις ψαρευτούν με το λεμόνι να κάνει την καλύτερη συνοδεία στην αρμύρα των αβγών τους, η απόλυτη απόλαυση απογειώνεται. Μαρτυρίες για κατανάλωση αχινού στην Ελλάδα, υπάρχουν από το 3.000 π.Χ. και από το 1792 ήταν γνωστό σαν εµπορεύσιµο είδος. Είναι επίσης ισχυρή  αφροδισιακή τροφή. Στην αρχαία Ελλάδα η χρήση του ως ξεχωριστό έδεσμα ήταν ευρεία. Παράλληλα αποτελούσε ιδανικό φάρμακο για αρκετές παθήσεις όπως η ψώρα, διάφορα έλκη, υπερσαρκώματα κ.α.
 Στη ρωμαϊκή αρχαιότητα, ο αχινός λατρεύτηκε τόσο που υπάρχουν πολυάριθμες αναφορές του στις περιγραφές των πολυσυζητημένων ρωμαϊκών συμποσίων, με διάφορες παραλλαγές, ωμό, μαγειρεμένο ή σε σάλτσες. Σήμερα τον απολαμβάνουμε ωμό με λεμόνι, τρόπος που φαίνεται να είναι και ο καλύτερος και αυτός που αναδεικνύει την αρμύρα της θάλασσας ή βραστός, ως σούπα ή ως συστατικό σε μακαρονάδες. Οι αρσενικοί αχινοί δεν είναι βρώσιμοι. Είναι κατάμαυροι, έχουν μεγάλα αγκάθια και μεγαλύτερο χνούδι μπροστά στο στόμα τους, λέγονται δε συχνά “οβραίοι.” Οι θηλυκοί έχουν διάφορες αποχρώσεις του μαύρου -συχνά δυσδιάκριτες με το έντονο φως - μικρότερα αγκάθια και μας δίνουν τα υπέροχα αβγά του. Είναι τροφή πλούσια σε πρωτεΐνες, βιταμίνη Α και D και κυρίως Β6 (1 κουταλιά της σούπας μπορεί να καλύψει το 20% των ημερήσιων αναγκών μας), θειαμίνη και νιασίνη, φώσφορο και ψευδάργυρο που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθά την όσφρηση και την γεύση. Επίσης, μια μόνο κουταλιά αχινοί μπορούν να καλύψουν το 12% των ημερήσιων αναγκών μας σε χοληστερόλη. Αποτελούν πολύ καλή πηγή ω-3 λιπαρών οξέων που προστατεύουν σημαντικά την καρδιακή λειτουργία. 100 γραμμάρια αχινών αποδίδουν 175 θερμίδες. Αν είστε γενναίοι, μπορείτε να τους μαζέψετε μόνοι σας και να απολαύσετε το ουζάκι σας με τον καλύτερο μεζέ του κόσμου. Χρειάζεται θάρρος, πάντως, γιατί τα πρόστιμα για την αλιεία αχινών από ερασιτέχνες είναι τσουχτερά. Όπως και νάχει, ψαρεμένος ή αγορασμένος, ο αχινός είναι λατρεία. Κρύβει μέσα του την αλμύρα και τη μυρωδιά της θάλασσας και έχει μία γεύση πραγματικά μοναδική.                                                                                                                                                             Ποιοι αχινοί τρώγονται

Οι αρσενικοί αχινοί δεν είναι βρώσιμοι. Τους ξεχωρίζουμε γιατί είναι κατάμαυροι, έχουν μεγάλα , μαύρα αγκάθια και μαγαλύτερο χνούδι μπροστά στο στόμα τους. Οι θηλυκοί έχουν διάφορες αποχρώσεις του μαύρου και μικρότερα αγκάθια. Συχνά, δε, είναι κολλημένες επάνω τους μικρές πέτρουλες και φύκια.
Οι αχινοί είναι γεμάτοι με αβγά στην πανσέληνο, οπότε μόνον όταν το φεγγάρι είναι στα γεμάτα του έχει νόημα το ψάρεμά τους. Τις άλλες μέρες τα αβγά είναι από πολύ μικρά ως και ελάχιστα.

Για το μάζεμα ιδανικά χρειάζονται γάντια και μια διχτυωτή τσάντα.

Για να τους διατηρήσουμε ζωντανούς, τους βάζουμε σε κουβά με θαλασσινό νερό ή στο ψυγείο με μια υγρή πετσέτα πάνω τους. Αν μαζέψουμε μόνο τα αβγά, καλό είναι να τα φάμε σε λιγότερο από 12 ώρες από τότε που βγήκαν απ’ τη θάλασσα. Μέχρι τότε, τα διατηρούμε στην ψύξη

Πώς τρώγεται ο αχινός

Ο αχινός τρώγεται πολύ εύκολα. Αφού τον ξεκολλήσουμε από τον βράχο (κατά προτίμηση με γάντια), κόβουμε το κέλυφος γύρω-γύρω από την πλευρά που βρίσκεται το στόμα μ' ένα ψαλίδι, βγάζουμε όλα τα σπλάχνα και τον ξεπλένουμε επιτόπου, με θαλασσινό νερό. Θα απομείνουν στο εσωτερικό του κελύφους μόνο τα κοραλλένια αυγά που τα αφαιρούμε με ένα κουταλάκι και είτε τα μεταφέρουμε σε ένα πιατάκι, είτε τα ξαναβάζουμε μέσα στο κέλυφος.
Η πιο κλασσική εκδοχή είναι να προσθέσουμε λίγο λεμόνι κι αν θέλουμε, μερικές σταγόνες λάδι και να τον απολαύσουμε. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, υπάρχουν δεκάδες συνταγές για να τον μαγειρέψουμε, παρ ότι εξαιρετικά λεπτεπίλεπτος, ως μεζές....