ΦΑΚΕΛΟΣ ''ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ'' : ΜΙΑ ΜΠΙΖΝΑ 100 ΔΙΣ. $ ΓΙΑ ΤΟ ''ΜΑΚΡΥ ΧΕΡΙ'' ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ !!! [ video ]

Ήταν πριν από περίπου μια δεκαετία που η μπίζνα των ιδιωτικών στρατών άρχισε να ξεφεύγει από τον έλεγχο. Η «βιομηχανία» άρχισε τότε όχι μόνο να μεγαλώνει, αλλά και να αλλάζει μορφή. Η επιχείρηση ενοικίασης ιδιωτικών στρατιωτών είχε ήδη εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο εμπόριο αξίας 100 δισ. δολαρίων από το 2012 κιόλας, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.

Η ανάπτυξη της βιομηχανίας των ιδιωτικών στρατών οφείλεται κυρίως σε δυτικές κυβερνήσεις, που επιθυμούσαν να περιορίσουν το πολιτικό κόστος των επίσημων στρατιών τους σε ξένα εδάφη. Η προσφορά προερχόταν επίσης, ως επί το πλείστον, από τη Δύση, με το 70% των επιχειρήσεων να είναι βρετανικές ή αμερικανικές.

Αλλά καθώς οι μεγάλες συγκρούσεις τελείωναν, οι ιδιωτικοί στρατοί άρχισαν να κυνηγάνε νέους τομείς δράσης. Σύμφωνα με το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας (America’s National Defence University) ένα αυξανόμενο κομμάτι της πελατειακής βάσης είναι οι βιομηχανίες που εξαπλώνονται σε ασταθή μέρη του κόσμου.

Όσο «άνοιγε» η αγορά, μη δυτικές εταιρείες θέλησαν κι αυτές κομμάτι της πίττας, όπως η ρωσική Wagner. Αν και φημολογούταν έντονα τα προηγούμενα χρόνια η σχέση της με το Κρεμλίνο, ουδέποτε είχε επισημοποιηθεί από τις δυο πλευρές. Επιβεβαιώθηκε, όμως, πρόσφατα με τον πλέον επίσημο τρόπο, μετά το αποτυχημένο «αντάρτικο» του ηγέτη της παραστρατιωτικής ομάδας Γεβγκένι Πριγκόζιν κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Οι ιδιωτικοί στρατοί, αυτή η πρακτικά αποκρατικοποίηση της στρατιωτικής βίας, μετρούν κολοσσιαία κέρδη, ολοένα αυξανόμενα, αλλά και τεράστια ζητήματα ελέγχου και λογοδοσίας. Ερωτήματα όπως «είναι υπόλογοι στην Δικαιοσύνη;» και «κάτω από ποιο θεσμικό πλαίσιο δραστηριοποιούνται» παραμένουν αναπάντητα από τη διεθνή κοινότητα.

Οι μισθοφόροι είναι φθηνοί και προσφέρουν τεράστια ευελιξία. Πάνε εκεί που δεν φτάνουν οι κανονικοί στρατοί, μπορούν να κάνουν κάθε «βρώμικη» δουλειά κι όταν πεθαίνουν δεν υπάρχει πολιτικό ή άλλο κόστος. Δίνουν τη βολική δυνατότητα σε κυβερνήσεις να συμμετέχουν σε συγκρούσεις όπου επίσημα μπορούν να ισχυρίζονται ότι δεν εμπλέκονται. Κι επιτρέπουν στα κράτη να ενισχύουν τη στρατιωτική τους παρουσία σε κηρυγμένους ή ακήρυχτους πολέμους χωρίς να χρειάζεται να ανακοινώνουν θύματα, διευκολύνοντας έτσι τη διατήρηση της δημόσιας υποστήριξης. Η Συνέχεια ΕΔΩ  datajournalists