Και ποιο επώνυμο λέτε να διάλεξαν; ''Ντε Γκρες''. Δηλαδή, της Ελλάδας. Της Ελλάδος τα παιδιά; Θυμάστε την κωμική σειρά με πρωταγωνιστή τον Γιάννη Μπέζο; Με αυτόν τον προσδιορισμό, κουτοπόνηρα και με βλέψεις, επιχειρούν να προσδιορίζονται ως το «βασιλικό κάτι» της Ελλάδας. Το πρόβλημα δεν είναι ούτε ο Παύλος ούτε ο Νικολάκης ο ''Ντε Γκρές'' οι οποίοι μπορεί να φαντασιώνονται τον εαυτό τους με σκήπτρα και στέμματα. Εν ολίγοις, μας κοροϊδεύουν μέσα στα μούτρα μας, όπως έκαναν πάντα. Παύλος ''Ντε Γκρες'' θα λέγεται ο γιος του έκπτωτου, εφόσον εγκριθεί η αίτησή του. Δηλαδή Παύλος της Ελλάδας.
Για να φαίνεται ότι πρόκειται για τίτλο, ενώ οι
τίτλοι ευγενείας ή διάκρισης, σύμφωνα με την παράγραφο 7 του άρθρου 4
του Συντάγματος «ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες
πολίτες». Δεν λέω, καλό το ''Ντε Γκρες'', αλλά προσωπικά θα προτιμούσα το ''Ντε Λα Μαγκέν Ντε Λα Βοτανίκ''. Διατηρεί τη βασιλική αίγλη και ταυτόχρονα κάνει ένα άνοιγμα στις λαϊκές μάζες. Οι Γλύξμπουργκ όμως δεν αποτελούν απειλή για τη Δημοκρατία στη χώρα. Όχι
μεγαλύτερη απ ότι αποτελούν πολλοί από αυτούς που κυβέρνησαν. Υπάρχουν
άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που γοητεύονται από την εικόνα των
ανεπάγγελτων χαρωπών βασιλιάδων και θεωρούν τιμή τους να πληρώνουν τη
ζωή, τα χόμπι και τα βίτσια τους.
Δανείζονται ενδεχομένως έτσι λίγο από
την αίγλη για να φτιασιδώσουν την δική τους μιζέρια αντί να την
ανατρέψουν. Με τον υιό Μητσοτάκη η βασιλική οικογένεια παίρνει Ελληνική ιθαγένεια με
ένα ντροπιαστικό για τη χώρα επώνυμο, με τον μπαμπά Μητσοτάκη πήρε το
1991, 10 κοντέινερ στα οποία υπήρχαν ανυπολόγιστοι θησαυροί, έτσι για να
έχουν να τρώνε μέχρι και τα δισέγγονα τους. Το ριφιφί του αιώνα ολοκληρώνεται με την μυστική μεταφορά της αμύθητης αξίας «οικοσυσκευής» στο υπό γερμανική σημαία καράβι ''Τζοάνα Μόρχαντ'' που μεταφέρονται, μέσω Ολλανδίας, στο Λονδίνο. Στις 17 Φεβρουαρίου 1991 τα κοντέινερ, βάρους 30 τόνων τα οποία περιείχαν 1.904 δέματα, φορτώθηκαν σε έξι μεγάλες νταλίκες, έφυγαν από το Τατόι και με τη συνοδεία τελωνειακού επόπτη έφθασαν στο λιμάνι του Πειραιά.
Για να θυμηθούν οι παλιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι, η οικογένεια
Γλύξμπουργκ περίμενε, προφανώς, την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο οποίος
υπενθυμίζουμε είχε χαρακτηρίσει ως άδικο το δημοψήφισμα του 1974 για το
πολιτειακό ζήτημα για να υποβάλλει αίτημα για εξαγωγή της κινητής
περιουσίας στο εξωτερικό. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης όχι
μόνο είπε «ναι», αλλά δημιούργησε μυστική κυβερνητική επιτροπή από τους
υπουργούς Ιωάννη Παλαιοκρασσά και Τζανή Τζαννετάκη για να αξιολογήσει
την ακίνητη βασιλική περιουσία.
Μυστική ήταν και η συμφωνία που έκανε ο μπαμπάς Μητσοτάκης με τον
έκπτωτο. Τι έλεγε αυτή η συμφωνία; Ότι θα μπορέσει να πάρει την
οικοσυσκευή του, αλλά θα δώσει στο Ελληνικό δημόσιο τα κτήματα Τατοΐου,
Μον Ρεπό στην Κέρκυρα και στο Πολυδένδρι τα οποία ανήκαν ήδη στο Ελληνικό δημόσιο, ενώ θα του χαριστούν και 400
εκατ. δρχ. φόροι. Έτσι και έγινε, μόνο που η «οικοσυσκευή» αφορά
αντικείμενα αμύθητης αξίας που υπερβαίνουν αυτή των κτημάτων, ενώ
παράλληλα κάποια εξ αυτών θεωρούνται αρχαιολογικοί θησαυροί που σύμφωνα
με τη νομοθεσία δεν μπορούσαν να εξαχθούν. 
Το 1992 με νόμο κυρώθηκε και επισήμως η συμφωνία Μητσοτάκη -
Κωνσταντίνου, αλλά ακυρώθηκε από την επόμενη κυβέρνηση Παπανδρέου. Ο
Κωνσταντίνος στράφηκε κατά του Ελληνικού Δημοσίου και τελικά το
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του επιδίκασε το 2002 13,7 εκατ. ευρώ τα οποία
κατέβαλλε το Ελληνικό Κράτος από τον προϋπολογισμό «φυσικών
καταστροφών».
Για την ιστορία, το 2007 δημοπρατήθηκαν από γνωστό οίκο 850 αντικείμενα
που βγήκαν με τις ευλογίες του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη από το Τατόι.
«Κανένα μέλος της πρώην Ελληνικής βασιλικής οικογένειας δεν είναι
ιδιοκτήτης των αντικειμένων που θα εμφανιστούν στη δημοπρασία», έλεγε
τότε ο έκπτωτος Κοκός, χωρίς φυσικά να πει σε ποιον ανήκουν και πώς βρέθηκαν
στην κατοχή του. Το ίδιο ακριβώς έκανε και ο γνωστός οίκος δημοπρασιών.Συμπτώσεις…
Η Ντάμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου