Στην τελευταία του συνέντευξη στο ραδιόφωνο του Σκάι δήλωσε:
«Μας χρειάζεται μια ωριμότητα. Κάποιος πρέπει να διαχειριστεί αυτή την
κατάσταση. Δεν ξέρω κάποιον καλύτερο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για αυτό». Η εποχή της ασφάλειας, υποθέτουμε και για εκείνον, έρχεται μέσα από το
καλωσόρισμα της ''καλής χρυσής αυγής'' στο στρατόπεδο της λογικής, τη
δημιουργική ασάφεια βάουτσερ στυλ «σκοιλ ελικικου», τα κηρύγματα του
Αγιατολάχ Άρη Πορδοσάλτε, τη διχαστική σαγήνη που εκπέμπει ο Μάκης, ο Κώστας, ο
Άδωνης, την εικόνα της μισής καμένης Εύβοιας και το στιγμιαίο λάθος ένός
σταθμάρχη που κόστισε ζωές στις ράγες.
''Ο
τροβαδούρος μιας γενιάς που εκποίησε τα συνθήματά της'', οραματίζεται την....''πολιτική ωριμότητα''. Η πρόσφατη συνέντευξή του δείχνει το δρόμο: «Ελπίζω σε μια αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας και θέλω αυτοδύναμη τη ΝΔ». Παρατήρησε επίσης πως «Κάποια
από αυτά τα κόμματα της υποτιθέμενης προοδευτικής συνεργασίας διατηρούν
ένα παλαιό είδος φοιτητικής ξεγνοιασιάς και μιας υπερβολικής και
αδικαιολόγητης αυτοπεποίθησης που μπορεί να αποβεί επικίνδυνη».
Η
μεγάλη τέχνη του Νιόνιου είναι, κυρίως, μια. Να σερφάρει με χάρη σε
κάθε σκοτεινή και κακοφωτισμένη ιστορική στιγμή της χουντικής και
μεταπολιτευτικής μας στιγμής. Ο Διονύσης της βαριάς μουσικής
παρακαταθήκης, που έχει να τραγουδήσει κάτι κοντά σ’ εκείνη εδώ και καιρό,
τώρα σουλατσάρει ως βαλκάνιος Τζον Λένον και δίνει συχνά τα
διαπιστευτήρια του επικοινωνιακού του οίστρου.
Το
παζλ κολλάει. Κάτι η Καλομοίρα που βγήκε μέσα από τούρτα γενεθλίων σε
συναυλία του στο Ηρώδειο, κάτι το στριπτίζ στο Άλσος έτσι να να μας
γράψουν οι εφημερίδες και τα σάιτ, κάτι οι αφορισμοί του, παλιότερα, στον Ραφαηλίδη, κάτι ο στρατιωτικός χαιρετισμός στο μνήμα του Μίκη
ορίζουν την αυτόκλητη ωριμότητά του. Τελικά ο Ραφαηλιδης είχε σε όλα δίκιο....Ναι, για τον....''Μητσοτάκη'' είσαι!
Fragile mag
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου