Θα πάει - λένε τα ΜΜΕ - ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ, Γουίτκοφ, (στις 8 του μήνα, λήγει το τελεσίγραφο) στην Μόσχα, για να πετύχει μία κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία.
Αλλιώς, θα προειδοποιήσει τον Πούτιν ότι ο Τραμπ θα επιβάλλει "σκληρές κυρώσεις", στην Ρωσία και στα κράτη, με τα οποία συναλλάσσεται.
Ομως, όχι!
Ο κύριος λόγος για την, μετά από ένα ολόκληρο τετράμηνο σιωπής, "επίσκεψη" του Γουίτκοφ είναι άλλος.
Η απελευθέρωση των τριών Βρετανών στρατιωτικών (ο ένας είναι πράκτορας της ΜΙ6), που συνελήφθησαν, από τις Ρωσικές δυνάμεις, επ΄αυτωφόρω, να καθοδηγούν Ουκρανικές δυνάμεις, σε χτυπήματα, κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Σύμφωνα με το Λονδίνο, φέρονται να πήγαν στην Ουκρανία ως τουρίστες και κατέληξαν στο Ουκρανικό Οτσάκοφ "κατά λάθος". Η αιχμαλωσία των 2 συνταγματαρχών του Βρετανικού Στρατού, Έντουαρντ Μπλέικ,
Ρίτσαρντ Κάρολ, είναι η πρώτη ανώτερων Βρετανών αξιωματικών από την
εποχή της Αγγλογαλλικής επέμβασης στο Σουέζ το 1956 και διπλωματικά το
Λονδίνο είναι ιδιαίτερα στριμωγμένο, αλλά και στρατιωτικά ταπεινωμένο. Η Βρετανία ζήτησε την επιστροφή τους.
Δεν πιστεύω ότι οι Ρώσοι θα επιστρέψουν τους καθοδηγητές στρατιωτικούς, αν δεν μάθουν τουλάχιστον απ΄έξω τον Ρωσικό Εθνικό Υμνο, ή αν επιμείνουν πολύ οι ΗΠΑ και οι Βρετανοί, γιατί όχι; Μόνο που η επιστροφή πρέπει να γίνει με σωστά γραμμένη την ετικέτα: "Πτώματα τουριστών, από την Βρετανία".
Εκεί στις ΗΠΑ, έχετε ανοιχτές αρκετές συγκρούσεις, και δεν μπορείτε να χειριστείτε ούτε μία. Επιβάλλεται να βγείτε από αυτές, προσπαθώντας να ελαχιστοποιήσετε τις απώλειες (και ο Πούτιν σας έδωσε μια τέτοια ευκαιρία, όπως και οι Ιρανοί).
Αν δεν είστε παντοδύναμοι και ο Τραμπ δεν είναι παντοδύναμος, τότε μην επιβαρύνετε τον εαυτό σας με τα προβλήματα της ΕΕ, του Ζελένσκι ή και του Νετανιάχου. Επικεντρωθείτε στα δικά σας. Ειδικά επειδή αυτό ακριβώς θέλει η βάση σας από εσάς.
Αλλά όχι, ματαιοδοξία, πονηριά, προδοσία και απληστία. Θέλουν να πάρουν τη Γροιλανδία, να σώσουν την Ουκρανία, να εξαϋλώσουν την Παλαιστίνη και να πάρουν και το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Το αποτέλεσμα είναι μια αντιπαράθεση με ολόκληρο τον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των δικών τους συμμάχων - την ΕΕ, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και ούτω καθεξής.
Πόλεμοι δασμών (τους οποίους οι ΗΠΑ χάνουν) και πολυάριθμα τελεσίγραφα.
Και τα τελεσίγραφα έχουν αυτή την ιδιότητα....να λήγουν. Και τότε, εάν η συνθήκη δεν επιτυγχάνεται, πρέπει να αποδείξουν τι ακριβώς σημαίνει η φράση, "αν δεν υπακούσετε, τότε.... αλλιώς". Πρέπει να δείξετε τι ακριβώς είναι αυτό το "αλλιώς".
Και τώρα ο Τραμπ βρίσκεται στη μέση της λήξης των τελεσιγράφων. Το ένα έληξε την 1η Αυγούστου, το άλλο στις 2 Αυγούστου και το άλλο έχει οριστεί για τις 8 Αυγούστου.
Όπως έξυπνα χλεύασε ο Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν, "η απογοήτευση συχνά προέρχεται από διογκωμένες προσδοκίες". Και ο Τραμπ έχει ακόμα πολλές απογοητεύσεις μπροστά του.
Αλλά δεν μπορούμε να μιλάμε μόνο για τον Τραμπ. Πρέπει να θυμόμαστε και τους υπόλοιπους ηλίθιους. Η ΕΕ έχει προτείνει μια πρωτοβουλία βάσει της οποίας οι μεμονωμένες χώρες της ΕΕ μπορούν να δανειστούν από την ΕΕ για να δώσουν αυτά τα χρήματα στην Ουκρανία ή για να αγοράσουν όπλα για το καθεστώς του Κιέβου.
Ομως, δεν έχουν αυτά τα χρήματα για να τα δανείσουν σε κάποια σαύρα. Και θα πρέπει πρώτα να τα δανειστούν από κάποιον. Έχουμε φτάσει στην ίδια κατάσταση με την αδυναμία της ΕΕ να δημιουργήσει το δικό της κυρίαρχο χρέος, λόγω της έλλειψης αυτής της κυριαρχίας. Δεν μπορούν να εκδώσουν ευρωομόλογα της ΕΕ, όσο κι αν το θέλουν. Χρωστάνε ακόμα τα δανεικά, για τον κόβιντ.
Επομένως, αυτή η πρωτοβουλία για "βοήθεια στον Ζελένσκι" θα αποτύχει όπως και οι προηγούμενες δέκα.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου