Το έκτακτο συνέδριο του Κινήματος Δημοκρατίας στις 7 και 8 Φεβρουαρίου δεν συγκαλείται για να χαράξει πορεία εξουσίας, αλλά για να απαντήσει στο πιο βασικό ερώτημα: υπάρχει λόγος να συνεχίσει να υπάρχει; Η εικόνα είναι αποκαλυπτική. Ένα κόμμα που ιδρύθηκε ως «νέο», «διαφορετικό» και «εκτός μηχανισμών», καταλήγει μέσα σε λίγους μήνες να πνίγεται από την ίδια του την ασάφεια.
Ο πρόεδρός του καλεί όλα τα μέλη σε ένα συνέδριο χωρίς όργανα, χωρίς φίλτρα, χωρίς - όπως φαίνεται - και χωρίς σχέδιο. Η άμεση δημοκρατία παρουσιάζεται ως αρετή, αλλά μοιάζει περισσότερο με παραδοχή αδιεξόδου. Την ίδια στιγμή, το Κίνημα Δημοκρατίας αιμορραγεί. Στελέχη αποχωρούν, η εσωκομματική ένταση φουντώνει και οι πολιτικές δηλώσεις του Σ. Κασσελάκη - από το Renew του Μακρόν μέχρι την «κυβερνητική λύση» με ΝΔ χωρίς Μητσοτάκη - θυμίζουν περισσότερο πολιτικό speed dating παρά συνεκτική στρατηγική. Όλα ανοιχτά, όλα ρευστά, όλα υπό διαπραγμάτευση. Ακόμη και η ίδια η ύπαρξη του κόμματος. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η παραδοχή για την έλλειψη πόρων. Σε μια χώρα όπου τα κόμματα ζουν από κρατικές επιχορηγήσεις, ο Σ. Κασσελάκης ανακαλύπτει εκ των υστέρων ότι η πολιτική χρειάζεται χρήματα. Το πιο καυστικό, όμως, δεν είναι το οικονομικό πρόβλημα. Είναι η πολιτική διαπίστωση του ίδιου του προέδρου ότι «δεν υπάρχει ζωτικός χώρος» για έναν νέο φιλοευρωπαϊκό, φιλελεύθερο και προοδευτικό φορέα. Αν αυτό ισχύει, τότε το ερώτημα δεν είναι αν θα αλλάξει το καταστατικό, αλλά γιατί ιδρύθηκε εξαρχής το κόμμα. Το συνέδριο του Φεβρουαρίου δεν θα κρίνει απλώς το μέλλον του Κινήματος Δημοκρατίας. Θα κρίνει αν η πολιτική μπορεί να γίνεται με αναφορές στον ''Batman'', αναρτήσεις στο X και στο fb, γενικές διακηρύξεις και προσωπικά στοιχήματα. Μέχρι τότε, το ΚΙΔΗ παραμένει ένα κόμμα σε αναστολή - πολιτική, οργανωτική και, όπως όλα δείχνουν, υπαρξιακή....



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου