Αυτή η συζήτηση επανήλθε σε διάφορους κύκλους, κυρίως σε συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά κέντρα της Βορείου Ελλάδος, με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη και επανήλθε και πάλι στο τραπέζι. Μάλιστα, στις συζητήσεις που έχουν προχωρήσει, υποστηρίζουν ότι το κόμμα που θα έχει και τη στήριξη ορισμένων Μητροπολιτών, δεν θα είναι ακροδεξιό, αλλά καθαρόαιμο δεξιό και θα αυτοπροσδιορίζεται ως πατριωτικό.
Βέβαια από την τελική στάση της ΝΔ, που ακόμα δεν έχει πάρει θέση δημόσια, θα εξαρτηθούν πολλά, αν και υπάρχουν πολλές κινήσεις στο παρασκήνιο από διάφορους επιχειρηματικούς κύκλους να στηθεί το κόμμα στα δεξιά της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επίσης εύλογα ερωτήματα προκαλεί η επαναφορά στην επικαιρότητα – μάλιστα σε ''νεκρό πολιτικό χρόνο'' - του ζητήματος των ευθυνών της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή (2004 – 2009) για το δημόσιο χρέος της χώρας και της οικονομικής κρίσης που ξέσπασε μετά τις εκλογές που έφεραν στην διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Παρά την φύση του θέματος, τα ερωτήματα είναι κατά βάση πολιτικά και όχι οικονομικά. Αντικειμενικά, η μόνη πολιτική λειτουργία που φαίνεται να έχει η αναζωπύρωση μιας τέτοιας αντιπαράθεσης, αφορά το εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας και τις πολιτικές της ισορροπίες. Μάλιστα η όλη υπόθεση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, από την στιγμή που φορέας του ανοίγματος της συζήτησης είναι η εφημερίδα “Καθημερινή”. Ένα έντυπο με ιστορική αναφορά στον λεγόμενο “συντηρητικό πολιτικό χώρο” που ανήκει στον επιχειρηματικό όμιλο της οικογένειας Αλαφούζου.
Στην κυριακάτικη έκδοσή της φιλοξένησε έγγραφο της Τράπεζας της Ελλάδας που μιλά για εκτροχιασμό της οικονομίας από την κυβέρνηση Καραμανλή επισείοντας με σαφήνεια ευθυνες. Η εν λόγω εφημερίδα θεωρείται από πολλούς στο “γαλάζιο στρατόπεδο” ως ιδιαίτερα συνεπής στις επικρίσεις στην οικονομική πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση Καραμανλή ήδη από το 2007. Πολλοί μάλιστα συσχετίζουν αυτή την θέση με μία φιλελεύθερη οπτική της οικονομίας που ταυτίζονταν όχι μόνον με αντίστοιχες απόψεις στην Νέα Δημοκρατία αλλά και στο ΠΑΣΟΚ, ιδίως στο περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Σημίτη. Πάντως ακόμη και αυτή η συνέπεια δεν εξηγεί την επιλογή της τρέχουσας πολιτικής συγκυρίας. Εκτός αν εικάσει κανείς ότι μία ευθεία κριτική προς τον Κώστα Καραμανλή θα αποθαρρύνει πολιτικές “αυτονομήσεις” και “ανταρσίες” βουλευτών που σχετίζονται με τον πρώην πρωθυπουργό. Ιδίως σε μια περίοδο που μαζί με την 3η αξιολόγηση στην επικαιρότητα βρίσκεται το θέμα των σχέσεων με την ΠΓΔΜ. Χαρακτηριστική είναι εξ άλλου η δήλωση του στελέχους της κυβέρνησης Καραμανλή Γιώργου Βλάχου, ότι γίνεται προσπάθεια ώστε ''σώνει και καλά να γραφτεί η ιστορία όπως επιμένουν κάποια συμφέροντα και κάποιοι διαπλεκόμενοι που χτύπησαν τον Καραμανλή και την κυβέρνησή του''. Προσθέτοντας πως ''δεν θα γραφτεί η ιστορία όπως θέλουν ορισμένοι''.