‘Αυτό σημαίνει ότι οι επενδυτές δεν αποκλείουν ούτε την αναδιάρθρωση του χρέους’, λέει ο Ράινερ Γκούντερμαν, οικονομικός αναλυτής της Commerzbank, ενώ τόσο η Pimco, η μεγαλύτερη επενδυτική εταιρεία ομολόγων στον κόσμο, όσο και η ALLIANZ αντιμετωπίζουν τις εξελίξεις με σκεπτικισμό».
«Εις βάρος της σταθερότητας», γράφει η Tagesspiegel, και δημοσιεύει νέα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat) για τον ρόλο του ευρώ στην υπερχρέωση Ελλάδας, Πορτογαλίας και Ισπανίας: «Μπορεί σήμερα η κατάσταση των δημοσιονομικών και του δημοσίου χρέους των τριών αυτών μεσογειακών χωρών να είναι επισφαλής, αλλά το 2001 πρέπει να θυμηθούμε ότι ήταν ακόμα σχετικά σταθερή.
Με την εισαγωγή του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου του 2002 άρχισαν, κυρίως η Ελλάδα, να εφαρμόζουν επεκτατική δημοσιονομική και οικονομική πολιτική. Τακτική που είναι μία από τις αιτίες της σημερινής τους κρίσης.
Ενώ το εργασιακό κόστος είχε αυξηθεί στην Ελλάδα πριν από την εισαγωγή του ευρώ στην μεταποιητική οικονομία κατά 1,5%, στη βιομηχανία κατά 2,6% και στη δημόσια διοίκηση κατά 4,7%, το 2002 τα ποσοστά αύξησης εκτινάχθηκαν ξαφνικά αντίστοιχα σε 11,7%, 13% και 15,1%.
Από το 2003 ήταν σταθερά πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ταυτόχρονα συρρικνώθηκαν οι επενδύσεις και διογκωνόταν σταθερά το δημόσιο χρέος.
Στην Ισπανία το εργασιακό κόστος αυξήθηκε λιγότερο δυναμικά από ότι στην Ελλάδα, αλλά παρ’ όλα αυτά πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Το πρόβλημα της ισπανικής κρίσης ήταν όμως η φούσκα των ακινήτων, ενώ η Πορτογαλία αύξησε το δημόσιο χρέος με ταυτόχρονη συρρίκνωση των επενδύσεων.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου