ΥΠΟΥΡΓΟΙ....ΑΤΖΕΝΤΗΔΕΣ !!!

Έτοιμοι για το μεγάλο ντου στον ελληνικό ενεργειακό τομέα και κυρίως στις τεχνολογίες ΑΠΕ εμφανίζονται οι κολοσσοί της Ευρώπης, έχοντας σχεδόν βέβαιο το ότι η πόρτα είναι ανοικτή, όσο η χώρα μας κλυδωνίζεται από την οικονομική κρίση κι όσο οι πολίτες και οι επιχειρήσεις γίνονται ακόμα πιο φθηνές.

Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενα ρεπορτάζ, Γερμανοί, Γάλλοι, Ισπανοί και Αμερικάνοι περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να βγάλουν τα μαχαίρια από τις θήκες και να δώσουν τη μάχη, ώστε να αποκτήσουν αντί πινακίου φακής τις μεγάλες (και πιο κερδοφόρες) ενεργειακές μονάδες της χώρας.

Ο χρόνος πλησιάζει, καθώς οι περισσότερες ενεργειακές επιχειρήσεις (δημόσιες και ιδιωτικές) αισθάνονται τη θηλιά της έλλειψης ρευστότητας να τις σφίγγει από παντού.

Έτσι, οι ξένοι «μνηστήρες» (ενδεχομένως με κάποιους Έλληνες συνεργάτες) θα εμφανιστούν ως σωτήρες και θα ρίξουν μερικά ψίχουλα, εξαγοράζοντας ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει αυτός ο τόπος.

Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα, το «παιχνίδι» έχει στρωθεί με τον καλύτερο τρόπο από την τρόικα και από τις υπηρεσίες της Κομισιόν. Η ύφεση στην οποία οδήγησαν τη χώρα με τα μνημόνια και τα μέτρα λιτότητας, έρχεται κουτί στους επιχειρηματίες από την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη.

Υπουργοί - ατζέντηδες

Χωρίς το λεγόμενο country risk (κίνδυνος από τη χώρα προέλευσης), χωρίς τη στάμπα (ή έστω την απειλή) του χρεοκοπημένου, με την υποστήριξη των κυβερνήσεων και των ηγετών τους (που λειτουργούν κυρίως ως πλασιέ των δικών τους συμφερόντων), οι υποψήφιοι για μελλοντικοί ιδιοκτήτες του ελληνικού ενεργειακού συστήματος έχουν κάθε λόγο να είναι αισιόδοξοι…

Πριν από μερικές ημέρες, ο πολύς (και αχώνευτος στους περισσότερους Έλληνες) αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Φίλιπ Ρέσλερ, λειτουργώντας ως το alter ego των επιχειρηματικών ομίλων της χώρας του, ζήτησε τη μείωση των εγγυημένων τιμών για τα φωτοβολταϊκά κατά 30%. Όπως καταλαβαίνει ο καθένας, εάν ισχύσει κάτι τέτοιο στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη χώρα της ευρωζώνης, θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες. Με πρώτες τις χώρες που βρίσκονται υπό την πίεση των δανειστών και της οικονομικής λαίλαπας που τους έσπειραν οι «εταίροι».

Θυμίζουμε πως ο ίδιος ο Ρέσλερ είχε επισκεφθεί τη χώρα μας επικεφαλής αντιπροσωπείας επιχειρηματιών και ενδιαφέρθηκε, σχεδόν αποκλειστικά και μόνο, για τα μεγάλα προγράμματα ανάπτυξης νέων συστημάτων ΑΠΕ, με έμφαση στα φωτοβολταϊκά.

Εντελώς… τυχαία, μία εβδομάδα νωρίτερα, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, εδώ στην Αθήνα, έδωσε στη δημοσιότητα τους νέους τιμοκαταλόγους, σύμφωνα με τους οποίους οι εγγυημένες τιμές στα φωτοβολταϊκά μειώνονται έως 12,5%, σε σύγκριση με τις ήδη μειωμένες τιμές, που προέβλεπε ο σχετικός νόμος του 2009.

Το υπουργείο επικαλείται το «σημερινό δύσκολο οικονομικό περιβάλλον», για να ισχυριστεί πως επιδιώκει τη «βιωσιμότητα του μηχανισμού χρηματοδότησης των ΑΠΕ» και πως επιχειρεί να διασφαλίσει τη συνέχιση της λειτουργίας τόσο των εγκατεστημένων μονάδων όσο και της ανάπτυξης νέων.

Μόνο που οι περισσότερες μονάδες που λειτουργούν έχουν χρηματοδοτηθεί με δάνεια που προέβλεπαν διαφορετικές τιμές και τώρα οι περισσότερες από τις μικρές εγκαταστάσεις γίνονται ασύμφορες, οδηγώντας στην καταστροφή τους μικροεπενδυτές, οι οποίοι ήδη έχουν πληρώσει το τίμημα της κρίσης, με όλες τις επιβαρύνσεις που έχουν υποστεί, όπως σχεδόν το σύνολο του ελληνικού λαού.

Έτσι, στρώνεται το έδαφος για να έρθουν οι ξένοι «σωτήρες» και σε εξευτελιστικές τιμές να εξαγοράσουν τις έτοιμες μονάδες, αλλά και όσες βρίσκονται στη φάση της κατασκευής. Για νέες επενδύσεις ενδεχομένως (κι εφόσον τους συμφέρει) θα ενδιαφερθούν αμέσως μετά… Τώρα προέχει να δημιουργήσουν τα ιδιωτικά ολιγοπώλια, που θα πρωταγωνιστούν στο μέλλον στην εγχώρια και την περιφερειακή αγορά.

Πριν από λίγες ημέρες, έγινε γνωστό πως εκτός από τους Γερμανούς, τους Γάλλους, τους Ρώσους και τους Κινέζους, ενδιαφέρον δείχνουν για την ελληνική αγορά των ΑΠΕ και οι Ισπανοί, επιδιώκοντας να αποκτήσουν ισχυρά μερίδια, σε μία περιοχή με πολύ μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης των τεχνολογιών αξιοποίησης του ήλιου και του ανέμου.

Στην τελική μάχη για την επικράτηση φαίνεται πως θα πέσουν όλα τα όπλα, αν και, όπως λένε οι πληροφορίες, αρκετοί «μονομάχοι» έχουν ήδη σχηματίσει συμμαχίες, ώστε να μη «συγκρουστούν» με άλλους ισχυρούς ανταγωνιστές, αλλά να διαμοιράσουν τη λεία, ανάλογα με τα συμφέροντα του καθενός.

Το μόνο σίγουρο είναι πως η χώρα και ο λαός της θα είναι οι χαμένοι από αυτήν την υπόθεση, με την ευθύνη του θύτη να βαραίνει απόλυτα τους τροϊκα-νούς και τους εγχώριους συνεργάτες τους…

Υπονόμευση της ΔΕΗ

Τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας – έστω και με τη μορφή των πληροφοριών – για τους απλήρωτους λογαριασμούς της ΔΕΗ που περιέχουν το χαράτσι των ακινήτων, επιβεβαιώνουν πλήρως τα όσα ανέφερε το «Π» στο ρεπορτάζ του τις προηγούμενες εβδομάδες.

Η κυβερνητική απόφαση να επιχειρήσει να εισπράξει το τέλος ακινήτων μέσω των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος, επέφερε ένα σοβαρό πλήγμα στην αξιοπιστία της κρατικής επιχείρησης. Ωστόσο, υπάρχει και πιο σοβαρή παράμετρος, που αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνειών για το «έγκλημα» που συντελέστηκε.

Η ΔΕΗ μετράει μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ απώλειες από τους πελάτες της, που (είτε γιατί απηύδησαν είτε γιατί πραγματικά δεν είχαν τη δυνατότητα) αποφάσισαν να μην πληρώσουν ούτε το κόστος του ρεύματος μαζί με το χαράτσι.

Οι πληροφορίες αναφέρουν πως περίπου μισό εκατομμύριο πελάτες της ΔΕΗ δεν έχουν πληρώσει το ρεύμα, αν και πέρασε η προθεσμία των 80 ημερών που ορίζει ο νόμος. Αυτό σημαίνει πως, σύμφωνα με μετριότατους υπολογισμούς, η ΔΕΗ έχει «φεσωθεί» τουλάχιστον 75 εκατ. ευρώ.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση προκάλεσε τεράστια αναστάτωση, χωρίς να επιτύχει τον στόχο της για έσοδα, ενώ υπονόμευσε τη ρευστότητα της ΔΕΗ. Η πολιτική αυτή, ωστόσο, δημιουργεί αλυσίδα προβλημάτων σε όλο το φάσμα των ενεργειακών δραστηριοτήτων, με έναν πολύ απλό τρόπο: Η ΔΕΗ αποτελεί τον μεγαλύτερο πελάτη της ΔΕΠΑ (προμηθεύεται αέριο για τις μονάδες παραγωγής) κι έναν από τους μεγαλύτερους πελάτες των ΕΛ.ΠΕ. (καύσιμα για ηλεκτροπαραγωγή και άλλες ανάγκες).

Η καθυστέρηση στην καταβολή των οφειλών από την επιχείρηση ηλεκτρισμού δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα και στις άλλες εταιρείες - προμηθευτές, με αποτέλεσμα η κυβερνητική πολιτική να δημιουργεί σοβαρές απειλές στο σύνολο της εγχώριας ενεργειακής αγοράς.        ΠΗΓΗ       ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ