Μια φορά
κι έναν καιρό ήταν ένας Τζήμερος, που έμοιαζε με τον Σταύρο Θεοδωράκη.
Μήπως ήταν ένας Σταύρος, που έμοιαζε με τον Θάνο Τζήμερο; Μπερδευτήκατε;
Εμείς καθόλου… Η «νέα» ορολογία στην πολιτική διευκολύνει τα πράγματα. Ο
«προοδευτικός (νεο)φιλελευθερισμός» απλοποιεί τις καταστάσεις.
Κάποιοι
λένε πως ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι «παιδί της διαπλοκής». Εμείς λέμε
ότι ο ελιτισμός του «προοδευτικού (νεο)φιλελευθερισμού» ταιριάζει, τόσο
πολύ, στον εξυπνακισμό του «πετυχημένου».
Ένας «πετυχημένος» που
κοιτάζει υποτιμητικά τον εργαζόμενο, ο οποίος ψάχνει για μεροκάματο.
Παράλληλα, κοροϊδεύει κι εκείνον που έκλεισε την μικροεπιχείρηση του,
επειδή δεν ήταν «άξιος»…
Ένας «πετυχημένος» που
κοιτάζει υποτιμητικά τον εργαζόμενο, ο οποίος ψάχνει για μεροκάματο.
Παράλληλα, κοροϊδεύει κι εκείνον που έκλεισε την μικροεπιχείρηση του,
επειδή δεν ήταν «άξιος»…
Κάποιοι
λένε πως ο Θάνος Τζήμερος είναι «φασίστας με πολιτικά». Εμείς λέμε ότι ο
εξυπνακισμός του «προοδευτικού (νεο)φιλελευθερισμού» ταιριάζει, τόσο
πολύ, στον ελιτισμό του «ανθρώπου της αγοράς». Ένας «άνθρωπος της
αγοράς» που κοιτάζει υποτιμητικά τον εργαζόμενο, ο οποίος ψάχνει για
μεροκάματο. Παράλληλα, κοροϊδεύει κι εκείνον που έκλεισε την
μικροεπιχείρηση του, επειδή δεν ήταν «άξιος»…
Κάποιοι
λένε πως ο Σταύρος Τζήμερος είναι …υπαρκτό πολιτικό πρόσωπο. Εμείς λέμε
πως ο Σταύρος Τζήμερος είναι ένα κράμα μεταμοντέρνου ΠΑΣΟΚισμού και
εκσυγχρονισμένου συντηρητισμού της ΕΡΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου