Αγνώριστο, φυσικά προς το χειρότερο, βγαίνει το ασφαλιστικό από τη
διαπραγμάτευση κυβέρνησης- κουαρτέτου. Με μανία εκδικητική, η κυβέρνηση
ετοιμάζει ένα νέο πλήγμα στις ήδη ισχνότατες συντάξεις, ενώ οι
συνταξιούχοι αντιμετωπίζονται ως επαχθές βάρος της κοινωνίας, είδος προς
εξόντωση. Προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι «αλλαγές» στο
φορολογικό και τα άλλα μέτωπα.
Ως προς το επικοινωνιακό σκέλος της κυβερνητικής πολιτικής, τα ίδια και τα ίδια. Κατασκευάζει, συμφώνως προς τις δεσμεύσεις που ανέλαβε, ένα πρόγραμμα το οποίο συναντά την καθολική αντίθεση του ελληνικού λαού. Στη συνέχεια, προσερχόμενη στις διαπραγματεύσεις με τους εκπροσώπους των δανειστών, εμφανίζεται πιεζόμενη για λήψη νέων, επαχθέστερων μέτρων. Επενδύει, μάλιστα, στις πιέσεις των δανειστών το μόνιμο εκβιαστικό δίλημμα: Ή θα κάνετε αυτό που λέμε, ή θα σταματήσει η χρηματοδότηση!
Έτσι, σ΄ αυτή τη φάση των διαπραγματεύσεων, η κυβέρνηση φαίνεται να λέει στους δανειστές: «Τραβάτε με, κι ας κλαίω…», ενώ απευθυνόμενη στην ελληνική κοινωνία λέει: «Αμάρτησα για τη σωτηρία της χώρας και του λαού»…
Ως προς το επικοινωνιακό σκέλος της κυβερνητικής πολιτικής, τα ίδια και τα ίδια. Κατασκευάζει, συμφώνως προς τις δεσμεύσεις που ανέλαβε, ένα πρόγραμμα το οποίο συναντά την καθολική αντίθεση του ελληνικού λαού. Στη συνέχεια, προσερχόμενη στις διαπραγματεύσεις με τους εκπροσώπους των δανειστών, εμφανίζεται πιεζόμενη για λήψη νέων, επαχθέστερων μέτρων. Επενδύει, μάλιστα, στις πιέσεις των δανειστών το μόνιμο εκβιαστικό δίλημμα: Ή θα κάνετε αυτό που λέμε, ή θα σταματήσει η χρηματοδότηση!
Έτσι, σ΄ αυτή τη φάση των διαπραγματεύσεων, η κυβέρνηση φαίνεται να λέει στους δανειστές: «Τραβάτε με, κι ας κλαίω…», ενώ απευθυνόμενη στην ελληνική κοινωνία λέει: «Αμάρτησα για τη σωτηρία της χώρας και του λαού»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου