Τώρα ποιάς δημοκρατίας θα ρωτήσει κανείς .
Μα ειναι απλό βλέποντας κανείς ποιοί πάνε σε αυτή την γιορτή θα καταλάβει για ποιά δημοκρατία πρόκειται.
Το ζεύγος Αγγελοπούλου,πρώτοι στους αγωνες για δημοκρατία και οι δύο, πολλοί παπάδες , είναι γνωστή η αντίσταση της εκκλησίας στον αντιδικτατορικό αγώνα ,όπως εξάλλου και στην επανάσταση του 21 και στην κατοχή.
Διάφοροι πολιτικοί και παράγοντες της οικονομικής ζωής (βλεπε κλέφτες με λευκούς γιακάδες)
κάποιοι κλέβουν με πιστόλια κάποιοι άλλοι κλέβουν με το στυλό υπογράφοντας. Όλοι αυτοί μαζεύτηκαν να γιορτάσουν την επάνοδο της δημοκρατίας,γιατί με αυτή έκαναν οτι δεν μπόρεσαν με την δικτατορία και μάλιστα πολύ καλύτερα .
Πώς να μην γιορτάσουν οι άνθρωποι λοιπόν. Μια Δημοκρατία, που στα σπλάχνα της κουβαλάει ναζί και χουντικούς, που τους δίνει μισθό, βουλευτική ασυλία και πολλά άλλα προνόμια, κάθε άλλο παρά πρέπει να γιορτάζει, επομένως. Μέχρι που την προσβάλλει μια τέτοια γιορτή. Ειδικά μετά το 2012. Να θρηνεί της πρέπει. Να θρηνεί για το γεγονός πως αυτοί που έδιωξε ο λαός από την πόρτα, το 1974, μπήκαν από το παράθυρο και έχουν στρογγυλοκαθίσει στο «σβέρκο» της. Περιμένοντας, σαν δηλητηριώδη οχιά, τη στιγμή που θα την θανατώσουν. Για να αποκαταστήσουν την χαμένη τιμή των ιδεολογικών τους πατεράδων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου