Η οπτική αντίληψη του σκύλου δεν του επιτρέπει μεν να προσλαμβάνει τα χρώματα με τον τρόπο που το κάνει ο άνθρωπος, αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι τα βλέπει όλα στο φάσμα του γκρι. Μπορεί και διακρίνει τα χρώματα, αν και τα βλέπει σε αποχρώσεις του κίτρινου, του μπλε και του ιώδες. Το πρόβλημα το έχει στο να ξεχωρίσει τα κόκκινα, τα πράσινα και τα πορτοκαλί κι αυτό έχει να κάνει με το πώς διατάσσονται τα ραβδία και τα κωνία στο μάτι του, τα φωτοευαίσθητα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς χιτώνα δηλαδή.
Αυτό που κάνει την ανθρώπινη όραση τόσο οξεία είναι το κεντρικό βοθρίο του οφθαλμού, μια μικρή περιοχή που περιέχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση κωνίων και ειδικεύεται στην οξεία όραση, κάτι που δεν έχει το μάτι του σκύλου.
Το μάτι του σκύλου έχει ωστόσο κάποιες ιδιότητες που δεν έχουμε εμείς. Στον αμφιβληστροειδή του υπάρχουν περισσότερα ραβδία, οι φωτοσυλλέκτες που ευθύνονται για την πρόσληψη του αμυδρού φωτός και βοηθούν στη νυχτερινή όραση, κι έτσι ο σκύλος βλέπει πολύ καλύτερα στο σκοτάδι απ’ ό,τι ο άνθρωπος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου