Κάπου στην Ελλάδα ένας ηλικιωμένος παίρνει τηλ. τον γιο του.
-Λυπάμαι που χαλάω τη μέρα σου, αλλά η μάνα σου κι εγώ χωρίζουμε.... 40 χρόνια μιζέριας και απογοήτευσης είναι αρκετά. Μπαμπά τι είναι αυτά που λες, τρελάθηκες;; φωνάζει ο γιος του.-Δεν μπορούμε πια να βλέπουμε ο ένας τον άλλον!... Δεν αντέχω να μιλήσω άλλο για αυτήν την κατάσταση... Πάρε σε παρακαλώ την αδερφή σου και ενημέρωσέ την εσύ για τα σχετικά....Πανικόβλητος ο γιός παίρνει τηλ. την αδερφή του.
Αυτή του λέει: Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό! Άσε θα το αναλάβω εγώ... Η κόρη καλεί αμέσως τον πατέρα της.
-Μπαμπά άκου προσεχτικά δύο πράγματα.
Πρώτον, Δεν χωρίζετε!...
Δεύτερον, μην κάνεις απολύτως τίποτε
μέχρι να έρθω εγώ εκεί.
Αύριο το μεσημέρι θα είμαστε και οι δύο στο χωριό!!!
Ο ηλικιωμένος άντρας κλείνει το τηλ.
και γυρίζει προς τη γυναίκα του.
-Όλα καλά Αλεξάνδρα μου...
Τελικά, αύριο θα μας έρθουν τα παιδιά
και τα εισιτήρια τους θα τα πληρώσουν μοναχά τους.
Ηθικό Δίδαγμα...Πότε μη ξεχνάτε αυτούς που σας μεγάλωσαν και σας έκαναν ανθρώπους.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου