Η χρυσή αυγή στην προεκλογική περίοδο, για την εκλογή νέου πρόεδρου των
ΗΠΑ, εκθείαζε με συνεχόμενα άρθρα από το site και την εφημερίδα της,
την υποψηφιότητα Τράμπ.
Τον παρουσίαζε σαν μια δύναμη αντισυστιμική ( αυτόν τον δισεκατομμυριούχο ), ο οποίος μαχόταν ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και ήταν απεξαρτημένος από το εβραϊκά λόμπι των ΗΠΑ και τον παρουσίαζε υπόδειγμα πατριώτη ηγέτη.
Αυτός λοιπόν ο αντισυστημικός και ο απεξαρτημένος από το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ, είναι ο ηγέτης που παραβίασε μια σταθερά και αποτελούσε βάση για συζήτηση μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών εδώ και 50 χρόνια σχεδόν, ανεξαρτήτως με την έκβαση των συζητήσεων, των συνομιλιών κάθε φορά.
Η συζήτηση είχε σαν αρχή, τα σύνορα της Παλαιστίνης να έρθουν στην προ 1967 κατάσταση, πριν την κατοχή του Ισραηλινού στρατού, με πρωτεύουσα της Παλαιστίνης την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Αυτή την σταθερά παραβίασε μονομερώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τράμπ και αναγνώρισε σαν πρωτεύουσα του Ισραήλ την Ιερουσαλήμ, υλοποιώντας της αξιώσεις των πιο σκληρών και αντιδραστικών κύκλων του Ισραήλ και γενικότερα του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ.
Τόσο αντισυστημικός και απεξαρτημένος από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα είναι, που μας τον παρουσίαζαν ως έτσι οι της χρυσής αυγής , δίνοντας άλλοθι στην ιμπεριαλιστική πολιτική, καλώντας τον λαό να υποστηρίξει την μια, η την άλλη εκδοχή της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ, σκορπώντας αυταπάτες στον κόσμο, ότι το να ακολουθείς ιμπεριαλιστικούς πόλους, αυτές της λυκοσυμμαχίες υπεράσπισης μονοπωλιακών συμφερόντων, αποτελεί συμφέρον του λάου, της παρτίδας. Άλλη μια χρήσιμη υπηρεσία της χρυσής αυγής στο σύστημα, στα πλαίσια της ιδεολογικής χειραγώγησης του, στον λαό.
Άχνα δεν βγάλανε οι χρυσαυγίτες μετά την αρνητική εξέλιξη με την αναγνώριση του Τράμπ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ την Ιερουσαλήμ.
Στοχοποιούν τον ξένο, τον μετανάστη, τον πρόσφυγα, αύριο θα στοχοποιηθούν όσοι αγωνίζονται, παλεύουν για τα δικαιώματα τους.
Είναι ενδεικτικό οι δηλώσεις του προέδρου του γραφείου στο Περάμα, που ονομάζουν συγκαλυμμένα σωματείο τρομάρα τους, Χρήστου Κυριτσόπουλο, δίπλα στον βουλευτή της χρυσής αυγής Λαγό, και κυκλοφορεί της τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο και λέει:
"Εμείς μπορούμε να εγγυηθούμε στους εφοπλιστές χαμηλά μεροκάματα και ότι άμα φέρουν πίσω τα βαπόρια τους, θα εγγυηθούν να σταματήσουν οι απεργίες, οι αγώνες, οι διεκδικήσεις των εργαζόμενων". Τι άλλες αποδείξεις χρειάζονται για τον ρόλο της χρυσής αυγής . Με ποιον το μέρος είναι, και ότι οι πατριδοκάπηλες κορώνες είναι το επικάλυμμα, για να εγκλωβίζει δυσαρεστημένες εργατικές – λαϊκές δυνάμεις από της εφαρμοζόμενες αντιλαϊκές πολιτικές υπέρ του κεφαλαίου και να της χειραγωγεί στον συμβιβασμό, την υποταγή, στις αξιώσεις των εφοπλιστών, των καπιταλιστών, των μεγάλων αφεντικών.
Καμιά εμπιστοσύνη, σήμερα υπάρχουν πολλά εχέγγυα, περισσότερα από πριν, για τον ρόλο και τον χαρακτήρα της χρυσής αυγής , ο κόσμος που εγκλωβίστηκε από αυτήν, μπορεί να βγάλει συμπεράσματα και να την εγκαταλείψει, σαν δύναμη, αντιλαϊκή, ταξικά εχθρική για τον λαό, αντιδραστική, ρατσιστική.
Στους καθημερινούς λαϊκούς αγώνες, στην ταξική ενότητα των εργαζόμενων, την κοινωνική συμμαχία σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, βρίσκεται η προοπτική του λαού, με αυτόν πρωταγωνιστή και όχι θεατή. pierikialithia
Σαββίδης Παναγιώτης
Τον παρουσίαζε σαν μια δύναμη αντισυστιμική ( αυτόν τον δισεκατομμυριούχο ), ο οποίος μαχόταν ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και ήταν απεξαρτημένος από το εβραϊκά λόμπι των ΗΠΑ και τον παρουσίαζε υπόδειγμα πατριώτη ηγέτη.
Αυτός λοιπόν ο αντισυστημικός και ο απεξαρτημένος από το εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ, είναι ο ηγέτης που παραβίασε μια σταθερά και αποτελούσε βάση για συζήτηση μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών εδώ και 50 χρόνια σχεδόν, ανεξαρτήτως με την έκβαση των συζητήσεων, των συνομιλιών κάθε φορά.
Η συζήτηση είχε σαν αρχή, τα σύνορα της Παλαιστίνης να έρθουν στην προ 1967 κατάσταση, πριν την κατοχή του Ισραηλινού στρατού, με πρωτεύουσα της Παλαιστίνης την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Αυτή την σταθερά παραβίασε μονομερώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τράμπ και αναγνώρισε σαν πρωτεύουσα του Ισραήλ την Ιερουσαλήμ, υλοποιώντας της αξιώσεις των πιο σκληρών και αντιδραστικών κύκλων του Ισραήλ και γενικότερα του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ.
Τόσο αντισυστημικός και απεξαρτημένος από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα είναι, που μας τον παρουσίαζαν ως έτσι οι της χρυσής αυγής , δίνοντας άλλοθι στην ιμπεριαλιστική πολιτική, καλώντας τον λαό να υποστηρίξει την μια, η την άλλη εκδοχή της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ, σκορπώντας αυταπάτες στον κόσμο, ότι το να ακολουθείς ιμπεριαλιστικούς πόλους, αυτές της λυκοσυμμαχίες υπεράσπισης μονοπωλιακών συμφερόντων, αποτελεί συμφέρον του λάου, της παρτίδας. Άλλη μια χρήσιμη υπηρεσία της χρυσής αυγής στο σύστημα, στα πλαίσια της ιδεολογικής χειραγώγησης του, στον λαό.
Άχνα δεν βγάλανε οι χρυσαυγίτες μετά την αρνητική εξέλιξη με την αναγνώριση του Τράμπ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ την Ιερουσαλήμ.
Στοχοποιούν τον ξένο, τον μετανάστη, τον πρόσφυγα, αύριο θα στοχοποιηθούν όσοι αγωνίζονται, παλεύουν για τα δικαιώματα τους.
Είναι ενδεικτικό οι δηλώσεις του προέδρου του γραφείου στο Περάμα, που ονομάζουν συγκαλυμμένα σωματείο τρομάρα τους, Χρήστου Κυριτσόπουλο, δίπλα στον βουλευτή της χρυσής αυγής Λαγό, και κυκλοφορεί της τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο και λέει:
"Εμείς μπορούμε να εγγυηθούμε στους εφοπλιστές χαμηλά μεροκάματα και ότι άμα φέρουν πίσω τα βαπόρια τους, θα εγγυηθούν να σταματήσουν οι απεργίες, οι αγώνες, οι διεκδικήσεις των εργαζόμενων". Τι άλλες αποδείξεις χρειάζονται για τον ρόλο της χρυσής αυγής . Με ποιον το μέρος είναι, και ότι οι πατριδοκάπηλες κορώνες είναι το επικάλυμμα, για να εγκλωβίζει δυσαρεστημένες εργατικές – λαϊκές δυνάμεις από της εφαρμοζόμενες αντιλαϊκές πολιτικές υπέρ του κεφαλαίου και να της χειραγωγεί στον συμβιβασμό, την υποταγή, στις αξιώσεις των εφοπλιστών, των καπιταλιστών, των μεγάλων αφεντικών.
Καμιά εμπιστοσύνη, σήμερα υπάρχουν πολλά εχέγγυα, περισσότερα από πριν, για τον ρόλο και τον χαρακτήρα της χρυσής αυγής , ο κόσμος που εγκλωβίστηκε από αυτήν, μπορεί να βγάλει συμπεράσματα και να την εγκαταλείψει, σαν δύναμη, αντιλαϊκή, ταξικά εχθρική για τον λαό, αντιδραστική, ρατσιστική.
Στους καθημερινούς λαϊκούς αγώνες, στην ταξική ενότητα των εργαζόμενων, την κοινωνική συμμαχία σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, βρίσκεται η προοπτική του λαού, με αυτόν πρωταγωνιστή και όχι θεατή. pierikialithia
Σαββίδης Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου