Στο Ισραήλ ο Πρωθυπουργός απευθύνθηκε στους πολίτες, υπερασπίστηκε την αθωότητά του, ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε δώρα ως χειρονομίες φιλίας ενώ επιχειρεί να αντικρούσει το αποδεικτικό υλικό. Στην Ελλάδα ο πρώην Πρωθυπουργός δεν είπε κάτι για την υπόθεση αλλά κατέθεσε μήνυση σε βάρος του νυν Πρωθυπουργού, του αρμόδιου Υπουργού κατά της Διαφθοράς και των Εισαγγελέων που ερευνούν την υπόθεση!
Η διαφορά με την οποία αντιμετωπίζουν οι δύο άνδρες τις κατηγορίες που τους αποδίδονται μαρτυρά μια εντελώς διαφορετική πολιτική ηθική. Ακόμη και ο Νετανιάχου, αν και παντοδύναμος, κινήθηκε στο χώρο που του ορίζει το πλαίσιο και επιχειρεί να απαντήσει στις κατηγορίες τους χωρίς να αμφισβητεί τους θεσμούς. Από την άλλη ο Σαμαράς εκτοξεύει κατηγορίες εναντίον όλων, ισχυρίζεται ότι έχουν συνομωτήσει εναντίον του ενώ απειλεί τους πάντες με εξόντωση.
Πολύ περισσότερο η μηνυσή του που αποτελεί αντικομμουνιτιστικό μανιφέστο, δεν έχει κάποιο νομικό επιχείρημα ή ειρμό αλλά μεταχειρίζεται σε πρώτο πρόσωπο μια σχεδόν παραληρηματική ρητορική για "Μαδούρο", "συμμορίτες", "σταλινική σκευωρία", εν μέσω κατηγοριών ότι ο Πρωθυπουργός απεργάζεται την ανατροπή της Αστικής Δημοκρατίας...
Πρόκειται για τον πολιτικό που αρνήθηκε να παραδώσει στον Τσίπρα το Πρωθυπουργικό Μέγαρο, όταν έχασε τις εκλογές. Όποιες λοιπόν και αν είναι οι πολιτικές ή θεσμικές διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ, εκεί δεν υπάρχει πολιτικός,σε τόσο υψηλό επίπεδο, που να επιδεικνύει τέτοια αντιδημοκρατική αντίληψη και ασέβεια στους θεσμούς. TVΧ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου