ΠΑΤΡΑ : ΠΑΜΕ ΒΟΥΝΤΕΝΗ....ΕΝΑ ΑΙΤΗΜΑ ΧΡΟΝΩΝ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ !!! [ video ]

Ήταν αίτημα 30 χρόνων ! Ο σπουδαίος αρχαιολόγος Λάζαρος Κολώνας πάλευε από το 1988 να φέρει στο φως το μυκηναϊκό νεκροταφείο, όπου μαζί με τον μυκηναϊκό οικισμό αποτελούν το Μυκηναϊκό Πάρκο της Πάτρας, σε έκταση 180 στρεμμάτων, στην περιοχή Βούντενη, περίπου 7 χλμ από το κέντρο της πόλης.
Έκτοτε ο Λάζ. Κολώνας παρακαλούσε τους ιθύνοντες να κατασκευαστεί δρόμος για να υπάρχει πρόσβαση στον αρχαιολογικό χώρο.
Πέρασαν τόσα χρόνια, ο Κολώνας συνταξιοδοτήθηκε κι έμεινε με τον καημό ότι ο δρόμος δεν φτιάχτηκε ποτέ γι αυτό και ο θησαυρός της Βούντενης παραμένει άγνωστος ακόμα και στους Πατρινούς !
Όταν εκλέχτηκε δήμαρχος ο Κώστας Πελετίδης, τον επισκέφτηκε ο Λαζ. Κολώνας και τον κάλεσε να τον ξεναγήσει στον αρχαιολογικό χώρο. Όπως είπε τότε ο επίτιμος γενικός διευθυντής Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ήθελε να προκαλέσει το ενδιαφέρον του δημάρχου, να του δείξει και να του εξηγήσει πόσο σημαντικές είναι για την Πάτρα αυτές οι αρχαιότητες και πόσο αναγκαίος θα ήταν ο δρόμος ώστε να αναδειχθεί ο αρχαιολογικός θησαυρός και να γίνει επισκέψιμος από τον κόσμο.
Ο Πελετίδης έδωσε την υπόσχεσή του στον Κολώνα ότι αυτός ο δρόμος θα μπει στις προτεραιότητες της δημοτικής Αρχής. Σήμερα, αυτό που δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να φτιάξουν προηγούμενες δημοτικές Αρχές το κατάφερε η δημοτική Αρχή Πελετίδη.
Παρέδωσε δρόμο σύγχρονο και ασφαλή δίχως τυμπανοκρουσίες και κόψιμο κορδέλας.
Φανταστείτε ότι, το 2006 η Πάτρα ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης όπου δαπανήθηκαν 32 εκατ. ευρώ και στην πόλη δεν έμεινε τίποτα ! Φυσικά, ούτε το δρόμο προς τον αρχαιολογικό χώρο δεν ευαισθητοποιήθηκαν να φτιάξουν, αυτοί που τώρα κουνάνε το δάκτυλο στον Πελετίδη και τον κατηγορούν πως δεν είναι με την ανάπτυξη, με την εξωστρέφεια και πως δεν βοηθάει την πόλη να γίνει επισκέψιμη !
Ποιοι μιλάνε…
Αυτοί που δεν φάνηκαν ικανοί ούτε ένα δρόμο να φτιάξουν ώστε να έχουν πρόσβαση οι επισκέπτες στον αρχαιολογικό χώρο ! Αυτοί που έχουν στερήσει εδώ και δεκαετίες από τους μαθητές της πόλης να επισκεφτούν την περιοχή και να μάθουν ότι δίπλα από τη γειτονιά τους υπάρχει αρχαίος οικισμός και να δουν από κοντά τον μυκηναϊκό πολιτισμό !
Με την ευκαιρία, ας θυμηθούμε τι μπορούμε να δούμε στη Βούντενη :
Υπάρχουν 78 λοξευτοί θαλαμωτοί τάφοι καθώς και τα ερείπια προϊστορικού οικισμού.
Στους τάφους – χρονολογούνται την περίοδο 1500 – 1050 π.χ. – υπάρχουν ανθρώπινα οστά που μένουν εκεί τρεις χιλιάδες χρόνια σκεπασμένα από τόνους χώματος και λήθης.
Πολλά και τα ευρήματα από τον οικισμό : αγγεία, πήλινα, ειδώλια, χάλκινες αρύταινες, εργαλεία, όπλα και κοσμήματα. Όλα φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών.
Ο μυκηναϊκός οικισμός της Βούντενης αποτελεί μία από τις σημαντικότερες εγκαταστάσεις της λεγόμενης περιφέρειας του Μυκηναϊκού κόσμου. Όπως αποδείχτηκε από τις ανασκαφικές έρευνες που έγιναν τόσο στον οικισμό όσο και στο νεκροταφείο, η ζωή του οικισμού διήρκεσε σχεδόν πεντακόσια χρόνια (1500-1000 π.Χ.). Η Βούντενη και ειδικότερα το πλάτωμα Μπόρτζι είχε όλες τις προϋποθέσεις που ήταν αναγκαίες όχι μόνο για την ίδρυση, αλλά και για την επιβίωση - για μεγάλο χρονικό διάστημα - μιας μυκηναϊκής εγκατάστασης. Ο οικισμός στη θέση Μπόρτζι αποτελούσε τον κεντρικό πυρήνα και σε περίπτωση κινδύνου «καταφύγιο», μιας πλειάδας άλλων μικρότερων συνοικισμών που ήσαν αναπτυγμένοι στα πεδινά τμήματα της ευρύτερης περιοχής. Οικοδομικά στοιχεία αυτών των συνοικισμών έχουν αποκαλυφθεί σε διάφορα σημεία κατά την διάρκεια σωστικών ανασκαφών. Αν και η έρευνα δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, εκτός των μυκηναϊκών οικοδομικών καταλοίπων, έχουν αποκαλυφθεί και ορισμένα που χρονολογούνται από την αρχαϊκή έως την κλασική περίοδο.
Η μυκηναϊκή εγκατάσταση της Βούντενης, είχε πρόσβαση σε πλούσιες πεδινές και ορεινές περιοχές, ικανές να προσφέρουν αυτάρκεια προϊόντων για τη διαβίωση των κατοίκων της. Μεγάλες και εύφορες καλλιεργήσιμες εκτάσεις υπήρχαν στα πεδινά και παράκτια τμήματα, ενώ τα πρανή του Παναχαϊκού όρους προσφέρονταν για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, του κυνηγιού καθώς και τον προσπορισμό άφθονης δομικής και ναυπηγικής ξυλείας από τα δάση της περιοχής.
Νοτιοανατολικά του οικισμού, στο χώρο εκείνο που σήμερα είναι γνωστός με τα τοπωνύμια Αγραπιδιά και Αμυγδαλιά, βρίσκεται το νεκροταφείο του μυκηναϊκού οικισμού που καταλαμβάνει έκταση περίπου 30 στρεμμάτων και είναι οργανωμένο σε επάλληλα άνδηρα ύψους 2-4μ, τα δε όριά του συμπίπτουν με εκείνα του μαλακού μαργαρικού πετρώματος που ήταν απαραίτητο για τη διάνοιξη των θαλαμοτών τάφων.
Ρεπόρτερ