Και αν παλιότερα υπήρχαν τα περιθώρια για κάποιους ελιγμούς για να εξαγοράζουν χρόνο από τον λαό, αυτά τα περιθώρια δεν υπάρχουν άλλο στην εποχή του οξυμένου ανταγωνισμού και της ισχνής καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τα «μνημόνια» διαρκείας είναι εδώ και θα συμπιέζουν συνεχώς το βιοτικό επίπεδο του λαού δημιουργώντας ένα ασφυκτικό πλαίσιο συνθηκών σχετικής και απόλυτης φτώχιας. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά πλήρης Πασοκοποιησής του άδραξε την ευκαιρία από το βράδυ των εκλογών, να υπενθυμίσει ότι αυτός θα είναι ο καταλύτης των διεργασιών για τον λεγόμενο κεντροαριστερό χώρο και ο μετασχηματισμός του που θα επέλθει μέσα από ένα συνέδριο, θα τον κάνει ένα ολοκληρωμένο σύγχρονο κόμμα της αστικής τάξης στα πλαίσια του διπολικού συστήματος εξουσίας. Μέσα σε αυτό το κλίμα των ψεύτικων διλημμάτων, των εκβιασμών, της απογοήτευσης, των μειωμένων απαιτήσεων, της αποχής, το ΚΚΕ κατάφερε να συγκρατήσει τις δυνάμεις του και με το ποσοστό που του έδωσε ο λαός, να κάνει πραγματική αντιπολίτευση για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, τόσο μέσα στην βουλή αλλά κυρίως έξω από αυτήν. Αυτή είναι η ελπίδα για τον λαό χωρίς λογικές ανάθεσης, αλλά με όρους κοινωνικοπολιτικής συμμετοχής, δράσης και αγώνα. Αυτό ισχύει και για εκείνο το κομμάτι που δεν έχει πειστεί ότι πρέπει να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τις αστικές πολιτικές, με τα κόμματα του συστήματος, με την αστική ιδεολογία, και να ενταχθεί στο πεδίο της πολιτικής – ταξικής πάλης, για να αντισταθεί στις πολιτικές της λαϊκής φτωχοποίησης και να αντεπιτεθεί. Ο λαός δεν πρέπει να μείνει παθητικός στις εξελίξεις που έρχονται. Νέα αντιλαϊκά μέτρα θα έρθουν να προστεθούν δίπλα στα παλιά που θα κάνουν την ζωή του ακόμα ποιο αφόρητη. Οι διεργασίες που θα λάβουν χώρα από την σκοπιά του συστήματος, για να θωρακιστεί περισσότερο αυτό, ώστε να προωθούνται και να εφαρμόζονται πιο αποτελεσματικά αντιλαϊκές δεσμεύσεις και στοχεύσεις και να απορροφούν τους κραδασμούς της λαϊκής δυσαρέσκειας δεν πρέπει να απασχολήσει τον λαό. Ο λαός να απεργαστεί το δικό του σχέδιο, να εμπιστευτεί τις δικές του δυνάμεις. Με ταξική ενότητα στους χώρους δουλειάς, στις υπηρεσίες, σε κάθε εργασιακό χώρο και με κοινωνική συμμαχία με τους μικρούς και μεσαίους της πόλης και του χωριού, να βάλει εμπόδια στις εφαρμοζόμενες πολιτικές, να ακυρώσει αντιλαϊκά σχέδια και να περάσει στην αντεπίθεση. Σε αυτό τον δρόμο, σε αυτή την προοπτική, θα ξεφύγει από τις συμπληγάδες της απογοήτευσης, της μοιρολατρίας και ηττοπάθειας, θα αποκρούει την ιδεολογική χειραγώγηση του συστήματος και θα δημιουργεί εστίες αντίστασης, για να ανοίξει ο δρόμος της πραγματικής κοινωνικοπολιτικής ανατροπής. Σαββίδης Παναγιώτης
Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019
ΣΥΡΙΖΑ : Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΧΟΡΗΓΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ !!!
Και αν παλιότερα υπήρχαν τα περιθώρια για κάποιους ελιγμούς για να εξαγοράζουν χρόνο από τον λαό, αυτά τα περιθώρια δεν υπάρχουν άλλο στην εποχή του οξυμένου ανταγωνισμού και της ισχνής καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τα «μνημόνια» διαρκείας είναι εδώ και θα συμπιέζουν συνεχώς το βιοτικό επίπεδο του λαού δημιουργώντας ένα ασφυκτικό πλαίσιο συνθηκών σχετικής και απόλυτης φτώχιας. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά πλήρης Πασοκοποιησής του άδραξε την ευκαιρία από το βράδυ των εκλογών, να υπενθυμίσει ότι αυτός θα είναι ο καταλύτης των διεργασιών για τον λεγόμενο κεντροαριστερό χώρο και ο μετασχηματισμός του που θα επέλθει μέσα από ένα συνέδριο, θα τον κάνει ένα ολοκληρωμένο σύγχρονο κόμμα της αστικής τάξης στα πλαίσια του διπολικού συστήματος εξουσίας. Μέσα σε αυτό το κλίμα των ψεύτικων διλημμάτων, των εκβιασμών, της απογοήτευσης, των μειωμένων απαιτήσεων, της αποχής, το ΚΚΕ κατάφερε να συγκρατήσει τις δυνάμεις του και με το ποσοστό που του έδωσε ο λαός, να κάνει πραγματική αντιπολίτευση για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, τόσο μέσα στην βουλή αλλά κυρίως έξω από αυτήν. Αυτή είναι η ελπίδα για τον λαό χωρίς λογικές ανάθεσης, αλλά με όρους κοινωνικοπολιτικής συμμετοχής, δράσης και αγώνα. Αυτό ισχύει και για εκείνο το κομμάτι που δεν έχει πειστεί ότι πρέπει να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τις αστικές πολιτικές, με τα κόμματα του συστήματος, με την αστική ιδεολογία, και να ενταχθεί στο πεδίο της πολιτικής – ταξικής πάλης, για να αντισταθεί στις πολιτικές της λαϊκής φτωχοποίησης και να αντεπιτεθεί. Ο λαός δεν πρέπει να μείνει παθητικός στις εξελίξεις που έρχονται. Νέα αντιλαϊκά μέτρα θα έρθουν να προστεθούν δίπλα στα παλιά που θα κάνουν την ζωή του ακόμα ποιο αφόρητη. Οι διεργασίες που θα λάβουν χώρα από την σκοπιά του συστήματος, για να θωρακιστεί περισσότερο αυτό, ώστε να προωθούνται και να εφαρμόζονται πιο αποτελεσματικά αντιλαϊκές δεσμεύσεις και στοχεύσεις και να απορροφούν τους κραδασμούς της λαϊκής δυσαρέσκειας δεν πρέπει να απασχολήσει τον λαό. Ο λαός να απεργαστεί το δικό του σχέδιο, να εμπιστευτεί τις δικές του δυνάμεις. Με ταξική ενότητα στους χώρους δουλειάς, στις υπηρεσίες, σε κάθε εργασιακό χώρο και με κοινωνική συμμαχία με τους μικρούς και μεσαίους της πόλης και του χωριού, να βάλει εμπόδια στις εφαρμοζόμενες πολιτικές, να ακυρώσει αντιλαϊκά σχέδια και να περάσει στην αντεπίθεση. Σε αυτό τον δρόμο, σε αυτή την προοπτική, θα ξεφύγει από τις συμπληγάδες της απογοήτευσης, της μοιρολατρίας και ηττοπάθειας, θα αποκρούει την ιδεολογική χειραγώγηση του συστήματος και θα δημιουργεί εστίες αντίστασης, για να ανοίξει ο δρόμος της πραγματικής κοινωνικοπολιτικής ανατροπής. Σαββίδης Παναγιώτης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου