Η Συρία εδώ και 8 χρόνια είναι στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε. και βρίσκεται στο επίκεντρο σφοδρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Η επιλογή της να συνάψει συμφωνίες δισεκατομμυρίων με την Ρωσία για την εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων και την κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου από το Ιράν που μέσο Ιράκ θα κατέληγε υγροποιημένο σε λιμάνι της Συρίας και από εκεί για διανομή στην Ευρώπη, όξυνε αυτούς τους ανταγωνισμούς, αφού ΗΠΑ – Ε.Ε. θέλουν να αποδυναμώσουν την Ρωσική οικονομική ισχύ και επιρροή με την σταδιακή ενεργειακή απεξάρτηση της Ε.Ε από αυτήν.
Οι ΗΠΑ μέσο των Τζιχαντιστώv του ΙSIS και τους μισθοφόρους που αυτοαποκαλούνται «Συριακή αντιπολίτευση» δεν μπόρεσαν να ανατρέψουν το καθεστώς του ΑΣΑΝΤ που είναι αποτρεπτικός παράγοντας για τα σχέδια τους και χώρισαν την περιοχή σε σφαίρες επιρροής δημιουργώντας ιμπεριαλιστικούς άξονες και αντιάξονες στην κατεύθυνση εύθραυστων συμμαχιών.
Μέσο της αποσταθεροποιητικής κατάστασης που έχει δημιουργηθεί, παρεμβαίνουν και περιφερειακές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όπως η Τουρκία, αφού η αστική της τάξη εκτιμάει ότι η παρέμβαση τους εκεί θα αναβαθμίσει την οικονομική και γεωστρατηγική της ισχύ.
Μπορεί η πολιτική της Τουρκίας να χαρακτηρίζεται από επαναδιατυπώσεις και επαναπροσδιορισμούς παίζοντας το παιχνίδι της αλεπούς στο παζάρι με τους ιμπεριαλιστές, αλλά ο βασικός στόχος της αστικής τάξης που εκπροσωπεί δεν μεταβάλλετε. Είναι η οικονομική της ενδυνάμωση παίρνοντας περισσότερα κομμάτια από την ενεργειακή πίττα που θέλουν να μοιράσουν και όχι μόνο.
Το κουβάρι των ανταγωνισμών ξετυλίγεται επικίνδυνα στην περιοχή με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να διατάσσονται και να αναδιατάσσονται μέσα από νέες συμφωνίες και συμμαχίες.
Οι κουρδικές δυνάμεις έμαθαν από πρώτο χέρι τι σημαίνει συμμαχία με τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που με την ανοχή τους εκτοπίζονται από τις περιοχές που διένειμαν μετά την εισβολή του Τούρκικου στρατού σε Συριακό έδαφος.
Καμιά συμμαχία με ιμπεριαλιστές δεν μπορεί να εξασφαλίσει την λαϊκή ευημερία, πρόοδο και προκοπή. Η ταύτιση συμφερόντων με αυτούς θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τους λαούς.
Το παράδειγμα των Κούρδων είναι χαρακτηριστικό που σήμερα τους αιματοκυλούν οι στρατοκράτες της Τουρκίας, με τις ΗΠΑ – Ε.Ε. – ΝΑΤΟ να κωφεύουν, να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και να υποκρίνονται για την σφαγή εκεί.
Στο κάδρο βέβαια της μεγάλης αυτής εικόνας μπαίνει και η Ρωσία που σαν ιμπεριαλιστική δύναμη που είναι σήμερα βρίσκεται εκεί για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της δικής της αστικής τάξης.
Ο ανταγωνισμός στην περιοχή είναι αδυσώπητος με ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα, καπιταλιστικά κράτη, να κονταροχτύπιουνται, για το ποιο μονοπώλιο, ποιας χώρας, θα έχει τα μεγαλύτερα ερείσματα στην αναδιανομή της ενεργειακής πίττας, στον έλεγχο νέων ενεργειακών πηγών, αγορών και δρόμων μεταφοράς προϊόντων.
Τα ιμπεριαλιστικά αυτά σχέδια όχι μόνο συγκαλύπτουν οι (ΝΑΤΟ)φρονες Ελληνικές κυβερνήσεις είτε με ΣΥΡΙΖΑ, είτε με Ν.Δ και παλιότερα με ΠΑΣΟΚ, αλλά κοιτάνε να συμβάλλουν σε αυτά μπλέκοντας επικίνδυνα την χώρα και τον λαό μας.
Η συμφωνία «αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας» Ελλάδας – ΗΠΑ στα πλαίσια του «στρατηγικού διαλόγου» αποδεικνύει αυτό ακριβώς, αφού ενισχύονται οι υπάρχουν Αμερικανικές βάσεις και δημιουργούνται νέες όπως στο Στεφανοδικιο στην Μαγνησία και Αλεξανρδούπολη που εξυπηρετούν τους γενικότερους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στον σκληρό ανταγωνισμό που έχουν με την Ρωσία.
Οι συμφωνίες αυτές μετατρέπουν ουσιαστικά ολόκληρη την χώρα σε μια Αμερικανονατοική βάση υποτάσσοντας τον σχεδιασμό της άμυνας της χώρας στις ανάγκες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ με ότι συνεπάγεται αυτό για το μέλλον.
Καμιά εμπιστοσύνη σε αυτές τις δυνάμεις που δρουν σαν παράγοντες αποσταθεροποίησης και οργανισμοί πολέμου κόντρα στην κυρίαρχη προπαγάνδα για το αντίθετο.
Είναι οι δυνάμεις που ευθύνονται για την κατοχή σχεδόν της μισής Κύπρου, που μετέτρεψαν σε γκρίζα ζώνη τα Ίμια, δεν αναγνωρίζουν σύνορα στην θάλασσα του Αιγαίου.
Ο λαός πρέπει να βρίσκεται σε επαγρύπνηση και να καταγγείλει αυτά όλα τα σχέδια.
Να δείξει την αντίθεση του στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και να δείξει την αμέριστη συμπαράσταση στους λαούς που δοκιμάζονται όπως τώρα στην Συρία.
Να απαιτήσει καμιά εμπλοκή της χώρας μας σε αυτά τα σχέδια, να αντισταθεί στις συμφωνίες που θέλουν να την μετατρέψουν σε ένα αμερικανονατοικό στρατόπεδο.
Να αγωνιστεί ενάντια στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την Ε.Ε που δρουν σαν συνασπισμοί πολέμου και αστάθειας για να προωθήσουν μέσα από ανταγωνισμούς και αντιθέσεις ισχυρά καπιταλιστικά - μονοπωλιακά συμφέροντα.
Αυτό είναι το σύγχρονο πατριωτικό καθήκον για τον λαό μας.
Ένας αγώνας γνήσιος, καθαρός, ταξικός, χωρίς εθνικιστικές υστερίες, ρατσιστικά πάθη και μίση, κόντρα στον κοινό εχθρό για όλους τους λαούς που είναι ο ιμπεριαλισμός, η καπιταλιστική εκμετάλλευση, τα μονοπώλια.
Γιατί οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα και μπορούν να ζήσουν μονιασμένοι, ειρηνικά, με ασφάλεια και πρόοδο.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν ανατρέψουν το σύστημα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης και γίνουν οι ίδιοι ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν με στόχο να ικανοποιούνται όλες οι λαϊκές – κοινωνικές ανάγκες.
Σε αυτό τον δρόμο, σε αυτή την προοπτική, ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό θα ζήσουν οι λαοί πραγματικά ελεύθεροι χωρίς πολέμους, μίση και εχθροπραξίες.
Σαββίδης Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου