Πώς βλέπετε να τα πηγαίνουμε με την πανδημία; Είστε ικανοποιημένος από την κρατική αντιμετώπιση της; Κι εμείς, ως πόλη, θα μπορούσαμε ίσως να κάνουμε περισσότερα πράγματα;
Η πανδημία, δυστυχώς, βρήκε τη χώρα μας - και ομοίως την πόλη μας - ανοχύρωτη. Αναδείχτηκε με τον πιο τραγικό τρόπο η «γύμνια» του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Βγήκαν στην επιφάνεια τα αποτελέσματα της υποχρηματοδότησης, της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας.
Αποδείχτηκε πόσο δίκιο είχαν όσοι φώναζαν εδώ και καιρό, ανάμεσα στα άλλα, να μην κλείσει το Νοσοκομείο «Νοσημάτων Θώρακος», το οποίο σχετικά πρόσφατα ανακαινίστηκε, εξοπλίστηκε και έκλεισε λόγω «κόστους». Που διεκδικούσαν να έχουμε επαρκή αριθμό Μονάδων Εντατικής Θεραπείες, στελεχωμένες με προσωπικό μόνιμο και όχι με επικουρικούς.
Η Κυβέρνηση προπαγάνδιζε την «ατομική ευθύνη» και έχασε πολύτιμο χρόνο από την εμφάνιση της πανδημίας, κατά τον οποίο θα μπορούσε να βελτιώσει την κατάσταση, την ετοιμότητα του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, μπροστά στο αναμενόμενο δεύτερο «κύμα». Όμως, η πανδημία και οι έκτακτες συνθήκες, δεν άλλαξαν τη στρατηγική της Κυβέρνησης, που συνεχίζει και ευνοεί την εμπορευματοποίηση της Υγείας, την ανάπτυξη των επιχειρηματικών ομίλων στον τομέα αυτό.
Αποκαλυπτικό του σχεδιασμού τους είναι το γεγονός ότι ο Κρατικός Προϋπολογισμός για το 2021 προβλέπει το εξής: Από τα 4,829 δις ευρώ που ήταν το ανώτατο πλαφόν δαπανών για το Υπουργείο Υγείας το 2020, το 2021 θα υπάρξει μείωση κατά 572 εκατομμύρια και οι δαπάνες θα διαμορφωθούν το ανώτερο στα 4,257 δις ευρώ.
Η πόλη μας, τα λαϊκά της στρώματα, ανέδειξαν με κάθε τρόπο ποιες είναι η ανάγκες τους και ποια τα αιτήματά τους. Ανάμεσά τους είναι η προστασία στους χώρους δουλειάς και στα μέσα μαζικής μετακίνησης, τα δωρεάν διαγνωστικά τεστ όπου και όποτε χρειάζεται, η πλήρης ιχνηλάτηση όπου παρουσιάζεται κρούσμα, Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και Νοσοκομεία υψηλού επιπέδου.
Μάλιστα, οι δημότες μας κατά μεγάλη πλειοψηφία, τήρησαν και τηρούν τα μέτρα προστασίας και μπορούμε να πούμε ότι όπου έχουμε θετικά αποτελέσματα οφείλονται στον αγώνα τους και στη συνειδητή τους στάση.
Η κυβέρνηση αναμένει τα 32 δισεκατομμύρια από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να ενισχυθεί η πληττόμενη από την πανδημία οικονομία. Ποιο μερίδιο θεωρείτε ότι, ως τοπική κοινωνία, μάς αναλογεί από τη βοήθεια αυτή;
Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι επαγγελματίες της πόλης μας, αυτοί δηλαδή που τη «χτίζουν» και την κρατούν όρθια, πρέπει να έχουν το μερίδιο που τους αντιστοιχεί, καθώς οι διάφοροι εθνικοί και κοινοτικοί πόροι δεν είναι τίποτα άλλο παρά χρήματα που προέρχονται από τη δική τους εργασία. Δεν πρόκειται για χρήματα που «πέφτουν από τον ουρανό», ούτε για φιλανθρωπία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έχει όμως βγει ήδη στην επιφάνεια, ότι το Ταμείο Συνοχής, το Ταμείο Ανάκαμψης κτλ, όπως και οι πόροι τους, σε αυτό το κοινωνικό σύστημα προορίζονται για τους λίγους. Αξιοποιούνται, παράλληλα, για το παραμύθιασμα του λαού, ότι μέσω αυτών πόρων θα έρθει η ανάκαμψη της οικονομίας, άρα και του εισοδήματός του και της ζωής του. Καλλιεργούν έτσι την παθητική στάση, τη στάση αναμονής.
Οι στόχοι της Κυβέρνησης και αυτών που κάνουν κουμάντο στην οικονομία, είναι αφενός η επιτάχυνση της συγκέντρωσης και της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, με ταυτόχρονη μεγάλη μείωση του αριθμού των μικρών επιχειρήσεων και προλεταριοποίηση των αυτοαπασχολούμενων.
Επιπλέον, με γοργούς ρυθμούς προχωρούν μέτρα που θα κάνουν φθηνότερη την εργατική δύναμη, αναγκαία προϋπόθεση για να αυξηθούν οι επενδύσεις, οι οποίες θα πατάνε στην αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Ο λαός, για να σταματήσει αυτή την πορεία, χρειάζεται οργάνωση, ενότητα των εργατών, των επαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, ξεπέρασμα των προκαταλήψεων. Τελική λύση είναι να κάνουν αυτοί κουμάντο στην οικονομία. Υπάρχουν σήμερα όλες οι δυνατότητες για λαϊκή ευημερία, πρέπει όμως το κεφάλαιο να πάψει να εξουσιάζει και να εκμεταλλεύεται το λαό.
Δεν ακούγεται αντιφατικό από τη μια να απορρίπτετε την Ευρωπαϊκή Ένωση, κατεβάζοντας συμβολικά τη σημαία της από το μπαλκόνι του δημαρχείου, και από την άλλη να αξιοποιείτε ως Δημοτική Αρχή τα πάσης φύσεως κονδύλια της;
Δεν είναι καθόλου αντιφατικό και μόνο μία πολύ «ρηχή» ανάγνωση των γεγονότων και της πραγματικότητας μπορεί να το αντιλαμβάνεται ως τέτοιο. Ίσα – ίσα, είμαστε συνεπείς, γιατί διεκδικούμε και αξιοποιούμε τα πάσης φύσεως κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς προέρχονται από την εργασία των λαών της.
Μάλιστα, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε με τα κριτήρια «επιλεξιμότητας» των έργων που έχει καταρτίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, που επιδιώκει τα χρήματα αυτά να αξιοποιούνται κυρίως για την ενίσχυση επιχειρηματικών ομίλων, ο Δήμος μας και οι εργαζόμενοί του καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια και αξιοποιούν κάθε «χαραμάδα», ώστε να γίνονται έργα στις λαϊκές γειτονιές, να πραγματοποιούνται δράσεις για τη νεολαία, για τον πολιτισμό.
Για την αντιπολίτευση κι ένα μέρος της τοπικής κοινωνίας λειτουργείτε σύμφωνα με τις εντολές του κόμματος σας, υπηρετώντας πιστά την ατζέντα του Περισσού. Τελικά, είστε ή δεν είστε δήμαρχος όλων των Πατρινών;
Υπηρετούμε τα συμφέροντα του πατραϊκού λαού, πράγμα που αναγνωρίστηκε έμπρακτα στις πρόσφατες εκλογές. Όσοι έχασαν τον ύπνο τους, λόγω της απομάκρυνσής τους από τη διαχείριση του Δήμου, νομίζουν ότι χρησιμοποιώντας συκοφαντίες, θα ανατρέψουν τους δεσμούς εμπιστοσύνης μεταξύ της Δημοτικής Αρχής και του πατραϊκού λαού. Στην πόλη μας γνωριζόμαστε όλοι, συνεπώς η αλήθεια θα προχωράει όσο και αν λυσσομανούν τα συμφέροντα λίγων.
Ο αγώνας και οι στόχοι του ΚΚΕ, η πάλη του για να κατακτήσουν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, τη ζωή που τους αξίζει και δικαιούνται, η στάση του ως δύναμη εργατικής – λαϊκής αντιπολίτευσης, όπου και όποτε είναι στη δημοτική αρχή, όχι μόνο δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με τα συμφέροντα του πατραϊκού λαού, αλλά αντίθετα αποτελεί τον καλύτερο εκφραστή τους.
Επιτρέψτε μου να σας πω ότι είναι παρωχημένο να θεωρείτε persona non grata στην πόλη τον Αμερικανό πρέσβη, ακριβώς επειδή είστε Δήμαρχος Πατρέων…
Στο πρώτο φύλλο που κυκλοφόρησε η εφημερίδα σας, αναδείχτηκε ότι ο Άραξος ετοιμάζεται πυρετωδώς να υποδεχτεί τα πυρηνικά των Αμερικάνων, πράγμα που βάζει σε μεγάλους κινδύνους την πόλη μας, το λαό μας. Εκτός των άλλων, μας καθιστά στόχο για μία σειρά ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι οποίες απειλούνται από τις ΗΠΑ, όπως είναι η Ρωσία, η Κίνα κτλ. Η Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε πεδίο πολεμικής αντιπαράθεσης, με πολύ πιθανή την εμπλοκή και της Ελλάδας και δεν μπορούμε να «σφυρίζουμε αδιάφορα» για τις επιδιώξεις του αμερικάνικου παράγοντα στην περιοχή μας.
Ο Αμερικανός πρέσβης δεν είναι ο αμερικάνικος λαός, είναι ο εκπρόσωπος του κεφαλαίου της χώρας του και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτό δε διστάζει να αιματοκυλήσει λαούς, ώστε να πετύχει τους στόχους του. Παρωχημένο είναι να θεωρούμε τους ιμπεριαλιστές «φίλους μας», να τρέφουμε ελπίδες ότι θα μας στηρίξουν, ότι ο λαός μπορεί να βγει κερδισμένος από τη μετατροπή της χώρας μας σε ορμητήριό τους. Δεν μας επιτρέπεται τέτοια αυταπάτη, όχι μετά τη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία, την Ουκρανία. Όχι μετά τις εξελίξεις στο Κυπριακό.
Είστε κατά γενική ομολογία ένας πετυχημένος γιατρός, ενώ επιλέξατε τον ιδιωτικό τομέα ως πεδίο επαγγελματικής ενασχόλησης. Εάν κι εφόσον περάσει η περιπέτεια της πανδημίας, γιατί και ως δήμαρχος να μην στρέψετε την πόλη στην ίδια κατεύθυνση, ώστε να αξιοποιηθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα μας; Γιατί, λοιπόν, να μην επενδύσουμε στην ελεύθερη οικονομία και να τα περιμένουμε όλα από το κράτος;
Ο Πελετίδης ως γιατρός, αγωνιζόταν και αγωνίζεται για να υπάρχει αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Τόσο ο ίδιος, όσο και χιλιάδες άλλοι αυτοαπασχολούμενοι γιατροί, δουλεύουν ως ιδιώτες, γιατί τους κοινωνικοοικονομικούς όρους εργασίας τους, τους διαμορφώνει το υπάρχον σύστημα.
Πρέπει, επίσης, να γνωρίζετε, ότι το 2013, πριν εκλεγώ Δήμαρχος, όταν έπρεπε να επιλέξω εάν θα είμαι γιατρός του ΕΣΥ ή εάν θα έχω ιδιωτικό ιατρείο, επέλεξα να είμαι γιατρός του ΕΣΥ και έκλεισα το ιατρείο μου.
Άλλοι συνάδελφοί μου παραμένουν στον ιδιωτικό τομέα και δεν είναι κατακριτέα αυτή τους η επιλογή, όπως και χιλιάδων άλλων επαγγελματιών. Ζούμε στον καπιταλισμό και με τους δικούς του διαμορφωμένους όρους πορευόμαστε.
Για να έχουν όμως μέλλον οι λαοί, πρέπει να ανατρέψουν την υπάρχουσα κατάσταση. Σήμερα γίνεται συγκέντρωση πλούτου σε λίγα χέρια, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι πολυεθνικές, «σαρώνουν» τα πάντα. Το αποτέλεσμα της κυριαρχίας τους είναι η ανεργία, η φτώχεια, η δουλειά χωρίς δικαιώματα, η καταστροφή των αυτοαπασχολούμενων. Το κεφαλαιοκρατικό, λοιπόν, σύστημα, η «ελεύθερη» οικονομία, δεν έχει χώρο για τις ανάγκες και τα δικαιώματα του λαού.
Ποια πιστεύετε ότι είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως πόλη;
Το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα είναι η ανεργία και η φτώχεια, καθώς και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η νεολαία. Για εμάς όμορφή πόλη είναι η πόλη που δεν έχει ανέργους, δεν έχει φτώχεια, δεν έχει παιδιά στην εξάρτηση.
Δίπλα σε αυτά τα προβλήματα, υπάρχουν φυσικά και μία σειρά άλλα, όπως το γεγονός ότι έχει χτιστεί μία πόλη χωρίς να έχει λύσει βασικά ζητήματα υποδομών.
Κύρια θέση ανάμεσα σε αυτά, έχει το θέμα της αντιπλημμυρικής και της αντισεισμικής προστασίας. Της έλλειψης αξιόπιστων, δημόσιων Μέσων Μαζικής Μετακίνησης. Της λειτουργίας υπογειοποιημένου τρένου με δημιουργία γραμμικού πάρκου, ποδηλατοδρόμου στην επιφάνεια.
Η υλοποίηση του σχεδίου πόλης, με διανοίξεις δρόμων, διαμόρφωση πλατειών.
Ο κατάλογος είναι μεγάλος, γι’ αυτό και είναι μεγάλη και η προσπάθειά μας, ώστε να έχουμε μία πόλη με λυμένα τα σοβαρά λειτουργικά προβλήματά της.
Και οι σημαντικότερες προκλήσεις που πρέπει να διεκδικήσουμε;
Ως προς τις υποδομές εκκρεμούν ενδεικτικά, η ανάπλαση του παλιού εργοστασίου του Λαδόπουλου που έχει παραχωρηθεί στην Περιφέρεια, καθώς και το να προχωρήσει επιτέλους η παραχώρηση του Ριγανόκαμπου, ώστε να φτιάξουμε το μεγάλο Ανατολικό Πάρκο. Επίσης, κύριο παραμένει η ανάπλαση της παραλιακής ζώνης μέσω του Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού.
Μετά από την αποβιομηχάνιση της δεκαετίας του 1990, η Πάτρα έχασε τον οικονομικό προσανατολισμό της, δείχνει να μην έχει ταυτότητα, πυξίδα, προορισμό. Πού πιστεύετε, λοιπόν, ότι πρέπει να στραφεί;
Η Πάτρα, όπως και όλη η Ελλάδα, κινείται με προορισμό την αύξηση της κερδοφορίας της ολιγαρχίας του πλούτου, αφού αυτοί κάνουν κουμάντο. Το υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα είναι σε σήψη και παρακμή και δεν μπορεί να διασφαλίσει την ευημερία του λαού. Για να διασφαλιστεί αυτή η ευημερία σήμερα, δεν είναι αρκετή μία αλλαγή στους κλάδους που γίνονται οι επενδύσεις, στις προτεραιότητες του κεφαλαίου. Χρειάζεται ανατροπή. Κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, άλλος δρόμος ανάπτυξης, όπου κουμάντο θα κάνουν αυτοί που δημιουργούν τον πλούτο της κοινωνίας. Η πόλη μας, η χώρα μας στο σύνολό της, έχει έμπειρους εργαζόμενους, ικανούς επιστήμονες, πρώτες ύλες, κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες. Η επιστήμη και η τεχνική είναι στο απόγειό τους. Αυτό που χρειάζεται είναι όλα αυτά να μπουν στην υπηρεσία του λαού και όχι στην υπηρεσία του κέρδους.
Είναι βέβαια ακόμη πολύ νωρίς, αλλά θα μπω στον πειρασμό να σας ρωτήσω: Θα επιδιώξετε μια τρίτη θητεία στον δημαρχιακό θώκο;
Αυτή
τη στιγμή δε μας απασχολεί εάν ο Πελετίδης θα κατέβει στις εκλογές.
Αυτό που μας απασχολεί τώρα είναι ο μεγάλος αγώνας και η τεράστια
προσπάθεια που πρέπει να καταβάλλουμε για να αντιμετωπιστούν τα λαϊκά
προβλήματα, να ολοκληρωθούν έργα και δράσεις που ανακουφίζουν και
βελτιώνουν τη ζωή των συνδημοτών μας. 
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ, ΚΩΣΤΑ ΠΕΛΕΤΙΔΗ, ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΝΕΟΛΟΓΟΣ»
1 σχόλιο:
Κρατάτε γερά σύντροφοι. Να είστε καλά.
Δημοσίευση σχολίου