ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΕΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ. ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΠΛΥΝΕΤΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ''FAST TRACK'' !!! [ video ]

Τις τελευταίες μέρες να βλέπουμε το αυγό του φιδιού όχι απλά να εκκολάπτεται αλλά να σπάει και να βγάζει νέα φιντάνια, Η ομάδα των πρώην ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής μπορεί να παραθερίζει στις ελληνικές φυλακές όμως τα όρφανά και διάφοροι χύμα ομοϊδεάτες της περνούν περίοδο οίστρου, όπως όλα δείχνουν. Μετά τις αλλεπάλληλες συγκρούσεις και αντιφασιστικές διαδηλώσεις που είχαν σαν επίκεντρο το ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης, αλλά και αυτό του Ευόσμου στη Θεσσαλονίκη, η φασιστική παρουσία αποφάσισε να κάνει ένα βήμα παραέξω.

Τόσο εκτός σχολείων, όσο και εκτός Αθήνας. Δεν είναι και πυρηνική φυσική. Κάποια στιγμή η οικιοποίηση της εθνικιστικής ρητορικής και η "κανονικοποίηση" της ακροδεξιάς με "λάφυρα υπουργικούς θώκους'', θα έβγαζε ξανά το φίδι απ' το αυγό. Πόσοι είναι οι φασίστες θα μου πείτε; Κοιτάζοντας ιστορικά τους αριθμούς μπορούμε να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα. Αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών, οι χουντικοί λούφαξαν.

Το κόμμα ΕΔΕ, που κατέβηκε στις εκλογές του 1974, πήρε περίπου 1% των ψήφων και δεν εξέλεξε βουλευτή. Οι περισσότεροι ακροδεξιοί ψηφοφόροι και οι φασίστες ενσωματώθηκαν στη ΝΔ και άλλοι πήγαν από εδώ και από εκεί. Στις εκλογές του 1977 όλοι αυτοί αναθάρρησαν. Το κόμμα τους, η Εθνική Παράταξη, πήρε 349.988 ψηφοφόρους (6,82%) και εξέλεξε πέντε βουλευτές. Έκτοτε, ο χώρος αυτός χάθηκε εκλογικά. Ώσπου επανεμφανίστηκε με το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη στις ευρωεκλογές του 2004 με 4,12% και τον ίδιο ευρωβουλευτή.

Για να φτάσουμε στις εθνικές εκλογές του 2012 με τη Χρυσή Αυγή του Μιχαλολιάκου να παίρνει 6,97% (440.894 ψήφους και 21 έδρες) τον Μάιο και 6,92% (425.990 ψήφους και 18 έδρες) τον Ιούνιο. Τι δείχνουν όλα αυτά; Ότι ακροδεξιοί και φασίστες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Βεβαίως, δεν είναι όλοι ίδιοι και δεν είναι όλοι χρυσαυγίτες στη νοοτροπία και, κυρίως, στη δράση. Διαχρονικά φαίνεται ότι ο χώρος αυτός συγκεντρώνει ποσοστό λίγο κάτω ή λίγο πάνω από το 5%. Ό,τι κι αν γίνει, αυτό θα υπάρχει. Γι’ αυτό και είναι άνευ αξίας το επιχείρημα ότι, αν αλλάξει η οικονομική κατάσταση, αυτοί θα εξαφανιστούν. Στις παρελθούσες δεκαετίες της ευμάρειας ενσωματώθηκαν στα μεγάλα κόμματα-παρατάξεις, ανάλογα με τη συγκυρία.

Δεν είχαν λόγο να αναζητήσουν αυτόνομη έκφραση. Σήμερα έχουν πολλούς λόγους. Ένας απ’ αυτούς είναι η οικονομική κρίση, αλλά δεν ισχύει για όλους. Δεν είμαι καν βέβαιος ότι ισχύει για τους περισσότερους. Ένας άλλος λόγος είναι η ισοπέδωση των πάντων. Όταν κυριαρχεί το σύνθημα «όλοι ίδιοι είναι», είναι ευκολότερο να στείλει ψηφοφόρους στη Χρυσή Αυγή, που είναι «διαφορετική».

Όταν ο Σαμαράς παρίστανε τον αντιμνημονιακό και μετά έκανε την κωλοτούμπα, πόσους έστειλε στη Χρυσή Αυγή και στους «ψεκασμένους» του Καμένου; Όταν ακροδεξιοί, φασίστες και χρυσαυγίτες συγκεντρώνονταν στις «πλατείες της οργής» (αλήθεια, πού πήγαν οι περίφημοι «αγανακτισμένοι»;) ποιος ωφελήθηκε;

Όσοι επί χρόνια τώρα «χάιδευαν» τη Χρυσή Αυγή είτε για να τα έχουν καλά με τους ψηφοφόρους τους είτε για να τους έχουν πελάτες στις εφημερίδες τους και στις εκπομπές τους, δεν δικαιούνται να παριστάνουν τους «έκπληκτους» ή τους «ανήσυχους». Στην πραγματικότητα όλα αυτά τα ακροδεξιά μπουμπούκια που έχουν βρεί πλέον στέγη στη Νέα Δημοκρατία με τις κατά καιρούς θέσεις τους και δηλώσεις τους γίνονται κανονικό πλυντήριο των φασιστών και ξεπλένουν τη ναζιστική ιδεολογία.

Το κάνουν όμως συγκαλυμμένα μέσα από τη νοσταλγία της χούντας, τον έντονο αντισημιτισμό, τον ρατσιμό, την ξενοφοβία, το αντιμεταναστευτικό μένος και την αντικομμουνιστική υστερία.

Οφείλουν την ύπαρξή τους, και θα επιχειρήσουν να κεφαλαιοποιήσουν τον ''μακεδονικό παροξυσμό'' που εξέθρεψαν ανεύθυνα και για μικροκομματικές σκοπιμότητες αρκετές δυνάμεις, όπως μαρτυρά και η διείσδυση της φασιστικών στοιχείων στα σχολεία της Β. Ελλάδας με ότι αυτό συνεπάγεται.

Και επειδή ο φασισμός έχει συγκεκριμένο προορισμό, αυτός ο εσωκομματικός συνασπισμός δεν είναι μόνο συνύπαρξη ακροδεξιών προθύμων. Πρόκειται για τον σταδιακό εκφασισμό της κοινωνίας και την καλλιέργεια του μίσους, που εξυπηρετεί τα πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα της χώρας, με συγκεκριμένες επιδιώξεις, όπως περιέγραφε γλαφυρά και ο Θ. Πάγκαλος που ήθελε να δει τους «Αριστερούς κρεμασμένους στο Σύνταγμα». Η δημοκρατία περνά σε δεύτερο πλάνο και με αυτό το δίλημμα θα αναμετρηθεί η κοινωνία. ΚΑΛΗ ΝΥΧΤΑ ΜΑΣ....