Για «λεηλασία» πολιτιστικής κληρονομιάς κατηγορεί το καθεστώς του Κιέβου την Ρωσία, με τα πρώτα «δάκρυα» να πέφτουν από τα μάτια της υπουργού Πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη.
Η εφημερίδα «New York Times», επικαλούμενη τη Διευθύντρια του Μουσείου Τοπικής Ιστορίας της Μελιτόπολης, Λέιλα Ιμπραΐμοβα, αναφέρει ότι οι εργαζόμενοι είχαν κρύψει τον ανεκτίμητο Θησαυρό των Σκυθών σε κούτες σε ένα κελάρι.
Ωστόσο, όπως καταγγέλει η ίδια, ρωσικά στρατεύματα την «απήγαγαν» και την «ανέκριναν για αρκετές ώρες» ώστε να τους αποκαλύψει την τοποθεσία του.
Το περιστατικό φέρεται να συνέβη τον προηγούμενο μήνα καθώς η πόλη είναι υπό ρωσικό έλεγχο από τις αρχές Μαρτίου, ωστόσο έγινε γνωστό μόλις στις 2 Μαϊου από τον Δήμαρχο της Μελιτόπολης Ιβάν Φιόντοροφ.
Όπως, όμως, θα διαβάσετε στα αναλυτικά ρεπορτάζ του ''Το Περιοδικό'', ήδη από το 2015 και 2016, στα link στο τέλος της ανάρτησης, ο πραγματικός κλέφτης του Θησαυρού των Σκυθών είναι το καθεστώς του Κιέβου, το οποίο, με την βοήθεια των συμμάχων του, τον άρπαξε από την Κριμαία, στην οποία ανήκει και από την οποία ταξίδεψε το 2014 στην Ολλανδία στο πλαίσιο περιοδικής έκθεσης.
O Θησαυρός των Σκυθών ταξίδεψε από το Μουσείο της Κριμαίας στην Ολλανδία τον Φεβρουάριο του 2014, αποτελούμενος από 565 σημαντικά και σπάνια αντικείμενα από χρυσό και ασήμι, καθώς και κεραμικά από τέσσερα μουσεία της Κριμαίας.
Σύμφωνα με δημοσίευμα των «New York Times» εκείνη την εποχή, η αξία της συλλογής ανέρχεται στο 1,4 εκ. ευρώ.
Η λεηλασία όμως αυτού του Θησαυρού έλαβε χώρα τον Δεκέμβριο του 2016, όταν δικαστήριο του Άμστερνταμ, προχώρησε σε μια απόφαση - σταθμό στην νεότερη ιστορία της πολιτιστικής κλοπής, «επιστρέφοντας» τον Θησαυρό, όχι στο Μουσείο της Κριμαίας από όπου είχε φύγει, αλλά στην Ουκρανία, επικαλούμενο την «προσάρτηση» της Χερσοννήσου στην Ρωσία.
Ήταν μια καθαρά πολιτική απόφαση, στην οποία η πολιτιστική κληρονομιά μετατράπηκε - για πολλοστή φορά - σε όπλο γεωπολιτικής πίεσης.
Ήταν μια πολιτισμική τιμωρία του λαού της Κριμαίας, για την απόφαση επιβίωσης που πήρε με το δημοψήφισμα, να επιστρέψει στην Ρωσία.
Απόφαση που πολύ γρήγορα αποδείχθηκε ορθή, στο Ντονμπάς και το Ντόνετσκ, με τον πιο αιματηρό τρόπο.
Οι Σκύθες κατοικούσαν στην Κριμαία και, όπως έγραφε ο Ηρόδοτος, ο πολιτισμός τους ήταν άμεσα συνδεδεμένος με το χρυσό. Ηταν δεινοί ιππείς και πολεμιστές, αλλά και δαιμόνιοι έμποροι, με απίστευτη συσώρρευση πλούτου.
Τίποτα από αυτά, όμως, δεν ήταν αρκετό ώστε να μην «εξαφανιστούν» μυστηριωδώς από το προσκήνιο της ιστορίας.
Η πολιτιστική τους κληρονομιά διαφυλάσσεται κυρίως στο Κίεβο, στο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης και φυσικά στην Κριμαία.
Το καθεστώς του Κιέβου ισχυρίζεται πως ο χρυσός ανήκει στην Ουκρανία και δεν πρέπει να επιστρέψει στην Κριμαία, διότι αυτή βρίσκεται υπό ρωσική «κατοχή».
Οι επιμελητές αρχαιοτήτων στην Κριμαία υπενθυμίζουν ότι τα συμβόλαια για το δανεισμό των εκθεμάτων κλείστηκαν μεταξύ μουσείων και όχι μεταξύ κρατών, άρα πρέπει να επιστρέψουν στην Κριμαία. «Νομικά έχουν κι αυτοί δίκιο» έλεγε ήδη από το 2015 ακόμη και η Deutsche Welle.
Οι επιμελητές αρχαιοτήτων στην Κριμαία υπενθυμίζουν ότι τα συμβόλαια για το δανεισμό των εκθεμάτων κλείστηκαν μεταξύ μουσείων και όχι μεταξύ κρατών, άρα πρέπει να επιστρέψουν στην Κριμαία. «Νομικά έχουν κι αυτοί δίκιο» έλεγε ήδη από το 2015 ακόμη και η Deutsche Welle.Αλλά τότε ήταν απλά Τρίτη για το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού.
Το «δίκιο», βέβαια, είναι μια εξαιρετικά διεσταλμένη έννοια στην εποχή του ιμπεριαλισμού. Έτσι, η κυρία Μενδώνη, σήμερα λέει ότι «είναι πραγματικά οδυνηρό να παρακολουθούμε, εκτός από τις δραματικές ώρες που ζουν οι πολίτες της Ουκρανίας εξαιτίας της ρωσικής εισβολής, την αποτρόπαια λεηλασία των τεχνουργημάτων των Σκυθών από το Μουσείο της Μελιτόπολης.
Είναι λυπηρό ότι η βαρβαρότητα του πολέμου εκδηλώνεται με επιθέσεις στα μουσεία και σε ό,τι εκφράζει το ανθρώπινο πνεύμα και τον πολιτισμό.
Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία αντιμετωπίζει με αυτόν τον τρόπο τα έργα τέχνης.
Επί δεκαετίες, έπειτα από την πτώση του ναζιστικού καθεστώτος, ο θησαυρός του Πριάμου από τις ανασκαφές του Σλίμαν μεταφέρθηκε στη Ρωσία για να αποκαλυφθεί πολλά χρόνια αργότερα, το 1993, στο μουσείο Πούσκιν.
Καταδικάζουμε απερίφραστα αυτές τις ενέργειες.
Ηδη, στο τελευταίο Συμβούλιο των Υπουργών Πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο Λουξεμβούργο, ζητήσαμε μέτρα για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουκρανίας, συγκεκριμένα, τη δημιουργία Red List για την αποτροπή της παράνομης διακίνησής τους, τη δημιουργία πλατφόρμας για τη συλλογή πληροφοριών για λεηλασίες και κλοπές πολιτιστικών αγαθών, καθώς και την ανάληψη πρωτοβουλιών για τη λήψη ad hoc νομικών και θεσμικών μέτρων για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουκρανίας. Η λήψη των μέτρων αυτών είναι πλέον εκτός από αναγκαία και επείγουσα».
Το ενδιαφέρον της κυρίας Μενδώνη για τον Θησαυρό του Πριάμου - Θησαυρό που ο ίδιος ο Σλήμαν πούλησε στην Γερμανία (άραγε πώς λέγεται σήμερα αυτή η πράξη κυρία υπουργέ;) - θα ήταν ακόμη και συγκινητικό, εάν είχε συνοδευτεί από δυο λόγια συμπάθειας για τα 783.000 εκθέματα που λεηλάτησαν οι ναζί από 64 μουσεία της κατεχόμενης ΕΣΣΔ, με ακόμη 173 μουσεία να καταστρέφονται ολοκληρωτικά, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (λεπτομέρειες στο τρίτο link στο τέλος της ανάρτησης).
Αλλά μάλλον ζητώ πολλά από μία υπουργό Πολιτισμού που απαγόρευσε τον Τσαϊκόφσκι λόγω καταγωγής.....
Αλλά μάλλον ζητώ πολλά από μία υπουργό Πολιτισμού που απαγόρευσε τον Τσαϊκόφσκι λόγω καταγωγής.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου